Deze ochtend om 6 u al wakker door mijn kleine meisjes en ik was van plan om wat werkjes die er nooit van kwamen uit te voeren.
Mijn mama belt iets voor 8u. Er is iets mis met mijn grootmoeder, ze klonk raar aan de telefoon....
Ik telefoneer naar mijn meme en inderdaad, ze sprak met een dubbele tong en ik begreep haar niet.
Kleren aangedaan, naar mijn mama gebeld en in de auto gesprongen. Nog snel naar mijn man geroepen dat hij naar het rusthuis moest bellen want ze had een CVA.
Vlug naar mama, dan naar Meme. Om 9u daar toe gekomen (ligt niet naast de deur ), en we hebben zeer lang moeten wachten op de ambulance! Niets ging zoals het moest, en het uur van redding was allang gepasseerd. ...
Links volledig verlamd en dat samen met haar maag tumor, ze zal niet lang meer te leven hebben.
Kom ik na al die uren thuis en wil ik eerst een dikke knuffel van mijn man maar ik kreeg als goeiedag: eindelijk, ik dacht dat je niet meer naar huis kwam! Ik had goesting om hem een mot te verkopen. Wat een stomme opmerking!
Wat had hij in gedachten, dat ik daar voor mijn plezier zat!? Mijn mama wenen, slecht nieuws horen, mijn meme die slecht ligt....
Mannen, hun verstand zit soms ook in een zeer klein stukje van hun lijf!!!
Mijn twee kindjes zijn ziek, gisteren er mee bij de dokter geweest en weer een infectie op de bovenste luchtwegen.
Ze hebben zo hun ups en downs. Ze slapen, zagen, krijsen, spelen, ruziën, hangen voor de tv en eisen mijn aandacht en lijf op. Soms is het mij te veel en moet ik eens diep in en uit ademen.
Deze ochtend was ik aan het telefoneren en ik heb mij echt buiten gezet. Ik de ene kant aan het schuifraam, de jongste dochter aan de binnenkant. Pff het is toch een veeleisende job, mama zijn... daartussen de was uithalen en omhoog hangen (buiten, want binnen hangen mijn was rekjes vol want het wil niet drogen) eten maken voor vandaag en morgen. Afwassen en vaatwasser uitladen en weer vullen en een taart bakken. Ondertussen was mijn huis een grote warboel aan het worden.... Overal speelgoed!
Maar om ons zieke kindjes dan wat op te vrolijken hebben we (Ja ja onnozele zielen dat we zijn) speelgoed gekocht! Een winkel met een kassa en allerlei doosjes en fruit/groenten
En ja, terwijl ze sliepen heb ik alles mooi geïnstalleerd, alles geëtaleerd maar 10 minuten waren ze binnen en hup.... je ziet er niets meer van!!!
Triestig, maar het leven van iedere moeder zeker? Of is het enkel hier bij ons?
