30/01/2011

Het weekend was gezellig, te vrijdag zijn we opstap geweest in de cadillac geweest en ook nog naar een paar andere cafeetjes in de hoofdstad. Het was echt leuk en hebbe enkele nieuwe mensen leren kennen. Te zaterdag zijn we op ons gemak bij manu en rita gebleven. Na de middag hebben we wat inkopen gedaan voor terug mee te nemen naar ons huisje. Savonds ben ik nog iets gaan drinken in de papyrus, dit is een cafeetje iets verderop van manu en rita. Ook hier was het supergezellig en heb ik uren met de mensen van hier gepraat.

Vandaag hebben we de bus terug genomen naar Gahini. Hier waren we nog maar net aangekomen en we zaten te eten toen we ons een bult verschoten van lawaai buiten. Het was al donker en we hoorden geritsel en gekraak en gepiep rond ons huis. We zaten echt met de poepers en wisten niet wat we moesten doen want het klonk echt vlak tegen ons huis. We belden rita op om te zeggen dat er iets niet pluis was, we hoorde vreemde geluiden en wisten niet of er mensen rond ons huis zaten of een dier of wat dan ook. Rita ging naar de bewaker van het ziekenhuis hier recht tegenover ons bellen. Hij zou naar ons komen en aankloppen en zeggen dat hij de guardian was. Even later klopte er inderdaad iemand aan, we zette de deur op een kier en vroegen wat er nu juist aan de hand was. De bewaker had nog 4 mannen bijeen gesprokkeld en ze stonden allemaal klaar met bakstenen in hun handen. Ze vroegen ons wat het probleem was. In half Frans/engels en kinyarwanda hebben we uitgelegd dat er een enorm lawaai rond ons huis te horen was. De mannen gingen een kijkje nemen rond ons huis maar vonden niets. Ze vroegen ons om het geluid na te doen dat we hoorden. We deden een kraak en piepgeluid na en ineens schoten den 5 mannen in hunne lach… riet en ik waren stom verbaasd. Ze wezen allemaal naar de boom die vlak langs ons huis staat en met zijn takken op ons dak en zijmuur terecht komt. Door de hevige onweer die ze voorspeld hadden voor vanavond was er al veel wind opgekomen en de takken van de bomen sloegen heen en weer op ons golfplaten dak. Riet en ik schaamden ons dood…:d maar gelukkig begrepen ze ons en we waren ook gerust gesteld dat we zo goed geholpen werden in de situatie.

07/02

Het weekend was weer heel gezellig. Te vrijdag zijn we opstap geweest naar de papyrus en erna nog even naar een nachtclub, (de KBC heet dit) het was even wennen want het was een donker kot met veel dansende mensen en blacklight maar ik vond het wel fijn. Te zaterdag zijn we gaan zwemmen in de mamba club iets verderop bij Manu en Rita. Hier hebben ik ook een heerlijke minipizza naar binnen gespeeld en dat deed me echt goedJ. De zon heeft ook z’n werk gedaan want er komen iedere sproeten bij en ik zie al bruinJ. ’s Avonds ben ik niet meer weg geweest. Ik ben samen met Kate thuis gebleven en na de skype met het thuisfront zijn we op tijd gaan slapen. Zondag heb ik een rustige dag gehad. Rond 16u hebben we aan Remera de bus genomen richting Gahini weer. Eenmaal aangekomen hebben we nog gezellig naar Van Vlees en Bloed gekeken en inslaap gevallen.

De stagedag van vandaag is goed verlopen, we hebben geleerd om positioneer stoelen te maken uit karton en manioklijm. Het is een hele smurrie maar wel een heel goed systeem om mee te werken hier.

09/02

De voorbije stage dagen waren goed verlopen. Het regenseizoen (alhoewel we hier  nog niet veel van regen hebben gezien) loopt op z’n einde. Het is echt al warm geweest de laatste dagen en op de stageplaats is het echt puffen als het 32 graden is. Vandaag was wel even verschieten. Annette (de ergo op onze stageplaats) vertelde ons dat er gisteren avond nog een meisje was aangekomen met een pasgeboren kind. Ze wou haar kind laten behandelen voor klompvoetjes maar even later was de moeder spoorloos verdwenen. Het arme kind werd opgevangen door een van de moeders hier en ze moeten nog bekijken hoe ze deze situatie gaan aanpakken. Ik vond het verschrikkelijk, het kind zag er maar amper een maand oud uit en werd gewoon achter gelaten.

13/02/11

De laatste stage dagen van de week waren goed gegaan. We zijn te vrijdag terug naar Kigali gekeerd en in de avond zijn we met de 6 stagiaires gaan uit eten in de Republica. Het was er enorm gezellig. Een Afrikaans restaurantje met een overdekt terras. We zaten er direct op ons gemak. Het eten was ook heel erg lekker, ik had gebakken groentjes met curry en frietjes.. zalig lekkerJ. We hebben nog gezellig met z’n alleen gebabbeld terwijl het rond ons bliksemde en goot van de regen. Maar gelukkig bleven we onder het terras droog. Hierna zijn we naar het appartement van Lieselotte en Heleen gegaan en heb ik de nacht doorgebracht op de zetel.

Gisteren was het zaterdag en hebben we ons 4 in 2 gesplitst om inkopen te gaan doen. Het was bloedheet in de zon, en na 2u winkelen kwamen we terug aan int appartement. Na de middag hebben we geskypt bij Manu en Rita met onze eindwerkbegeleider.

We hebben nog gezellig met z’n allen aan tafel gezeten, even later kreeg ik telefoon van het thuisfront, het was echt fijn om met hen te praten en de laatste nieuwtjes te wetenJ!!

We hebben een taxi terug naar het appartement genomen en ik ben als een blok weer inslaap gevallen op de zetel.

Vandaag is het weer vertrekdag. We hebben net ontbeten en dadelijk gaan we de spullen inpakken om na de middag in het centrum terug de bus te nemen naar Gahini.

Mijn eerste maand hier zit er al op. Het gaat hier zo enorm snel, ik kan het niet uitleggen. Voor de thuisblijvers gaat het misschien minder snel maar voor dat jullie het weten ben ik weer thuis hoor. Maar Afrika zal voor altijd in m’n hartje blijvenJ.

15/02/2011

Vandaag zijn we terug naar kigali gereisd omdat we morgen een seminarie mogen gaan mee volgen over hoe we brandwonden moeten verzorgen. Het was me nogal een ritje. Riet en ik hebben ons op de aller laatste rij in de bus gepropt.. Als enige muzungu’s hadden we weer veel beziens. Toen we aan de eerste halte stopte hoorde ik ineens van langs ons een kakelend geluid en ik voelde vleugels fladderen onder mijn benen. Riet en ik keken mekaar aan: huh was da? De man langs ons had een kieke bij, op de bus, in een papiere zak gepropt, da kom je in België dus nooit niet tegen maar hier kan da allemaal. En Riet heeft schrik van vogels dus gedurende anderhalf uur op de bus zat die half op mijne schoot… op den duur kreeg dieje man door dat Riet het daar niet had op staan dus stak hij zijn handen onder zijn stoel en even later was de kip gemold. Arm beesjeJ. En toen we aankwamen bij manu en rita stond er coque au vain op de menuJ.

16/02/2011

Vandaag hebben we seminarie gevolgd over brandwonden. Het was erg interessant maar alles op het Afrikaanse tempo natuurlijkJ met een uur vertraging begonnen aan de les en een uur voormiddag pauze en nog eens anderhalf uur middagpauze. Het was erg interessant.

Hierna hebben we snel terug een mototaxi gepakt naar de bushalte om terug naar Gahini te gaan. Hier had ik weer wat aan de hand, ik propte me op de bus maar vooraleer ik vanachter bij een open plek terecht kwam zag ik al knalrood van het getrek en gesleur door de bus met mijn rugzak. Ik zette me langs een meisje van een jaar of 24 en het meisje zei: oh you look red!! en ik zeg: yeah no i’m acctually white.. ma daar kon ze precies nie echt mee lache..:)

Toen we in gahini aankwamen waren er geen mototaxi’s te bespeuren dus hebben we onze zaklamp aangestoken en 2km bergop gewandeld tot aan ons huisje. Na veel gepuf en gezweet zijn we aangekomen in ons huisje en hebben we nog gezellig wat gepraat in ons bed voor we inslaap vielen.

18-02-2011 om 16:30 geschreven door Elke