Uit de hoeken van mijn ogen rolt mijn tastbaar verdriet. Dit alles gebeurt stiekem, zodat niemand het ziet. Het vormt zich een baan over mijn wangen, tot onderaan mijn kin. Ik probeer er tegen te vechten, maar het heeft geen zin. Het streelt nu ook mijn lippen, en ik proef het in mijn mond. Het loopt over mijn handen, valt te pletter op de grond. Uit de hoeken van mijn ogen rolt mijn tastbaar verdriet. Waarom houd de wereld op voor jou? Waar ben je.. Mijn lieve schat. Goed idee of een tip? Zet het in het gastenboek!
