Ik hoor jullie al denken: ' Een nieuw blogbericht, dat werd tijd!' En inderdaad, het is tijd voor wat meer nieuws uit Stavanger, Sandnes en o yes het mooie Bergen! Afgelopen week heb ik mijn eerste, echte, reisje gemaakt naar Bergen. Echt een toffe stad omgeven door prachtige natuur zoals dat hoort in Noorwegen! Vanuit de stad neemt het twee minuten om in de bergen te geraken. En regen, regen, regen... 'ik rijg je aan mijn degen!' Mensenlief wat is me dat daar slecht weer! De regen heeft ons niet weerhouden om in de bergen te trekken maar na een uur stappen waren we wel doorweekt, zelfs in die mate dat de kleur van mijn jeans in mijn bovenbenen stond! Maar dat slechte weer leverde wel iets anders moois op, namelijk: Geen toeristen die in mijn weg lopen, geen wenende kinderen, geen japanners met hun fototoestellen! We waren daar bijna alleen, buiten een paar fanatiekelingen van joggers, en dat had ook zijn charme! verder hebben wij daar, ja om de regen te ontvluchten, onze dagelijkse koffiechocomelk gaan drinken met een boekje in ons pollekes, in enkele van de hippe koffiebars zoals we die in Antwerpen, (en misschien vinden we er ook wel eentje in Gent of Brussel, Leuven betwijfel ik) ook vinden. Af en toe wat musea gedaan en ohja, moest je Bergen een visite brengen raad ik u aan om de Fisktorget (of fishmarked) te bezoeken. De beste viskes die ge ooit zult proeven!
Zal ik jullie ook wat meer nieuws brengen over mijn stage? Ondertussen is het mij hier al wat 'amusanter'. Ik heb zelf mijn werkschema wat aangepast. En zoals in de vorige berichten te lezen is, heb ik hier wel die vrijheid! Dus in plaats van hele dagen op kantoor te zitten werk ik nu drie dagen per week (ipv een dag per week) in het jeugdhuis met de jongeren. Ik merk dat hoe meer ik daar ben, hoe meer ze tegen mij spreken. Wat wel een logische verklaring is. Ze maken al eens een grapje, durven hun cola bij mij te bestellen of stellen mij vragen over hoe ik er tot gekomen ben voor mijn opleiding te kiezen. Ik merk dat ik de organisatie en de werking in het algemeen, maar ook van de openbare sociale diensten in Noorwegen, beter begin te begrijpen. Het helpt mij om te zien waar mijn plaats is in de organisatie, wat mijn taken zijn en ik zie de verschillen en het 'waarom' van de werking. dit 'weten' helpt mij om in een heel andere setting te kunnen werken en mijn structuur en manier van werken in Plantijn Hogeschool en België, los te laten. Is me dat even een reflectie... ze zullen trots zijn in Plantijn.
Ik geniet er van om hier te zijn en om met de moeilijkheden en makkelijkheden om te leren gaan. Toch denk ik dat een half jaar voldoende zal zijn en kijk ik er ook wel naar uit om terug naar België te komen en daar mijn energie verder te investeren in mensen, werk, creativiteit, kennis, ... .
Ziezo, de reflectie voor deze week is gebeurd en nu hop naar een vergadering ( in het Noors welteverstaan)! Groeten,
