|
Liefste bijna-vroedvrouwtjes, mamas, papas, familie, leerkrachten,
Ondertussen zijn we al aangepast aan het leven hier in Mali. Onze eerste aanpassing: de warmte. Toen we aankwamen was het aangenaam warm, maar de laatste dagen wordt het steeds warmer (45° in de zon, 35° in de schaduw). Zuster Suzy zegt dat het nog veel warmer gaat worden
Onze tweede aanpassing: het eenvoudige leven hier. Enkel een flauw lichtje in de kamer dat werkt op zonne-energie, geen warm water (gelukkig wordt het water door de warmte hier opgewarmd, zodat het toch meevalt), geen televisie (eigenlijk hebben we geen tijd om deze te missen). Het eten valt goed mee; vrij Belgisch eigenlijk
Wel iedere morgen en avond hetzelfde, stokbrood met choco of confituur
Onze derde (en misschien moeilijkste) aanpassing: de taal! Bambara is geen eenvoudige taal, maar elke dag leren we nieuwe woordjes bij, waardoor we steeds beter met de Malinese vrouwen kunnen communiceren. Het Frans was ook even aanpassen, ze spreken hier zo snel, met andere intonaties
maar ondertussen gaat het al veel vlotter.
Onze vierde aanpassing was werken in de verloskamer. Het ziet er allemaal een stuk minder modern en high-tech uit als in België, maar alles wat we echt nodig hebben, is er wel. Het enige wat we tot nu toe echt gemist hebben is degelijk reanimatiemateriaal. Eleni heeft al 6 bevallingen gedaan, Ruth 4. Wat ons enorm opvalt is dat de vrouwen hier zo sterk zijn. ze geven gedurende hun hele arbeid en zelfs tijdens hun bevalling geen kik! Met een beetje geluk zeggen ze boquè (stoelgang maken in het bambara). Maar het is ook al voorgevallen dat ze ons pas riep toen het hoofdje reeds geboren was (deze mevrouw was zelf op de verlostafel gekropen). Het drukke seizoen begint nu pas. Vorige nacht zijn er 3 bevallingen geweest (we hadden toen nog geen nachtdienst). Vanaf deze nacht beginnen we ermee. We hebben onze bedjes onder het afdakje van de materniteit gezet en onze muskietennetten gespannen.
Elke dinsdag is het prenatale controle. We hebben zon 130 zwangeren nagekeken. Op vrijdag zijn we naar Fono geweest voor de prenatale controle. Dit is een dorpje op zon 20 minuutjes brommeren van hier. Toen we aankwamen, werd onmiddellijk een stoel onder ons gat geschoven en de radio aangezet. Voor het vertrek boden ze ons eten aan (rijst met een vleessausje). Dit was niet de eerste keer dat we naar een dorpje gingen. Op zaterdag 24 februari gingen we naar NTiesso II. We hielpen zuster Suzy met een soort schoolonderzoek. We kregen eten aangeboden. Bovendien kregen we een eend en een kip mee als dank voor wat we gedaan hadden.
Een typische dag hier in Koutienso:
Om half 7 staan we op, we ontbijten en vertrekken tegen half 8 naar het dispensarium. Daar volgen we de raadplegingen mee (als er een vrouw in arbeid is, trekken we ons terug in de verloskamer). Tegen 13 uur zit het werk erop en gaan we eten. s Namiddags vullen we onze stageboeken in, maken we ons verslag en gaan we nog terug om de babys te wassen. Meestal maken we daarna nog een wandeling door het dorp. De kindjes roepen toebaboe (blanke in het bambara). De volwassenen zeggen altijd vriendelijk goeiedag en vragen hoe het met ons gaat (zon typisch zinnetje: bonjour, ça va? of ani sogoma in het bambara). Tegen 18u is het hoog tijd om te douchen. We lijken dan zelf halve negertjes! Door het zweten en het roodbruine zand, zijn we elke dag opnieuw vuil (onze kleren trouwens ook). Onze voeten krijgen we ondertussen al niet meer proper, zelfs niet als we schrobben. Om 19 uur is het opnieuw etenstijd (het is dan al pikdonker). Daarna zeveren we nog wat en tegen 21u30 gaan we slapen.
Zo gaat het dus de hele week door. Van maandag tot en met zaterdag. Zondag is rustdag, behalve als er een bevalling is natuurlijk. We worden trouwens ook geroepen als er in de namiddag een barende binnenkomt. Zo missen we geen enkele bevalling.
Tijdens de laatste bevallingen mochten we zelfstandig werken. De matrones waren in de buurt, maar kwamen enkel als we ze riepen. Als er zich een probleem voordoet, komen ze onze mening vragen. Het is fijn om met ze samen te werken!
Vandaag hebben we een dagje vrij om jullie te mailen en om even af te koelen in het zwembad van Ségou.
Voor de vroedvrouwtjes onder jullie: onze verloskundige verslagen kunnen jullie ook op deze blog lezen!!
Zo, nu gaan we genieten van een lekkere pizza!!
Tot de volgende keer!!!
Groetjes
Ruth en Eleni
PS: We zijn allebei geslaagd op het blok eerste lijn!
07-03-2007 om 10:42
geschreven door Ruth en Eleni 
|
) 
