Ik kreeg het idee om deze blog te starten na het lezen van het boek "Petite Anglaise" over een Engelse die al tien jaar woont en werkt in Parijs. Zelf ben ik ook vreselijk gek op Parijs en grijp ik elke kans die ik krijg om een tripje te maken met beide handen. In het boek is de blog voor het hoofdpersonage een manier om haar gevoelens en problemen waarmee zij worstelt van zich af te schrijven. Door voor zichzelf in volledige anonimiteit een alter ego te creëren ontwikkelt zij een veilige manier om dit te doen.
Zal deze blog voor mij ook zoiets worden? Ik weet het niet. Ik ben niet echt een persoon die zijn gevoelens zo maar te grabbel gooit. Maar dat was het hoofdpersonage eigenlijk ook niet. Ik weet eveneens niet hoe lang ik met deze nieuwe hobby van mij zal doorzetten. Ik heb in het verleden namelijk al een aantal zogenaamde fantastische ingevingen en ideeën gehad waar ik achteraf gezien toch vrij snel te lui voor werd.
We zien wel. Ik sta in ieder geval te popelen om nu op toevoegen te klikken en mijn allereerste bericht de wereld in te sturen. Waar dit mij zal brengen dat weet ik niet. Maar dat soort dingen vraag ik mij wel meer af. Mijn leven is nog vrij blanco en ligt eigenlijk nog grotendeels voor mij. De vraag is of ik genoeg stof heb om het in te vullen, al dan niet op deze blog.
