Enkele maanden geleden heeft mijn vader mij eens meegenomen op een vis-uitstap en ik was meteen verkocht. Reeds snel had ik mijn eigen gerief zodat ik dat van mijn vader niet hoefde te ruïneren.
Met deze blog wil ik mede-sportvissers de gelegenheid geven om gebruik te maken van mijn bevindingen. De meeste bevindingen zullen voornamelijk bestaan uit nuttige links naar websites welke ik interessant vind. Ook adressen van viswinkels, visvijvers enz, enz. Maar het zou interessant zijn indien ik ook info zou verkrijgen van anderen. Als ik genoeg respons krijg zal ik vermoedelijk een eigen site maken waar alles overzichtelijker kan ingedeeld worden.
Verder zal ik er foto's opzetten, voornamelijk van familieleden met wie ik nu regelmatig allerlei waters onveilig maak. (voor de vissen althans) Maar bij deze foto's zal ik ook vermelden waar het is, het tijdstip en de resultaten. En andere eventuele nuttige info. Dit kan handig zijn voor anderen indien ze eens een andere plaats willen opzoeken om te vissen. Als er mensen zijn welke ook hun bevindingen willen weergeven. Stuur gewoon een mailtje met eventuele foto's. Ik zal op regelmatige basis mijn emails controleren en deze blog aanpassen.
Veel plezier.
Bovenaan alvast een foto van mezelf in Landelies. Een prachtige streek.
PS. Ik ben een groentje in de vissport. Maar het is echt een pracht van een hobby. Zelf ben ik een intern nerveus type maar als ik vis dan kan ik echt genieten en relaxen. Een echte aanrader voor ieder die een druk leven heeft. Zowel voor vrouwen als voor mannen. Bizar genoeg (hoewel ???) heb ik tot nu toe nog maar weinig vrouwen gezien welke ook een lijntje uitslaan.
Ik denk dat het Falemprise was maar ben niet 100% meer zeker. Er zijn er namelijk 5 meren. Maar het was wel de kleinste volgens Gus.
17 augustus. Voorn en brasem. Persoonlijke vangst : een twintigtal. (Onderlijn 10 en haak 18.) Vangst van Gus : 60-tal.
Inderdaad tonton Gus kan iets beter vissen dan ik dat is intussen wel duidelijk.
In elk geval heb ik hier dus meer gevangen dan in Landelies. Vissen op een rivier is dus duidelijk moeilijker dan op een groot meer.
Persoonlijk vond ik het dus leuker hier dan op de rivier. Maar dat is vermoedelijk omdat ik nog te groen ben achter de oren. (Tenminste was de vissport betreft :) )
Ter info. Zowel Landelies als Les Lacs de l'eau d'heure zijn op waals grondgebied en hier heb je dus een waalse visverlof (beter gekend als een permis) nodig.
Zo'n klein land en toch heb je drie permis nodig om overal te mogen vissen. Een vlaams, een waals en een Brussels. Dat kan alleen in België.
Begin september ben ik tweemaal in Landelies gaan vissen. Niet zo simpel als op een vijver dat kan ik je garanderen. Om het kort te houden, de eerste maal heb ik 3 stuks gevangen en de tweede maal 10 stuks. Beide dagen was het zonnig weer.
Door Landelies stroomt de Samber en dat is dus een rivier. En op een rivier vissen is bijlange niet hetzelfde als op een vijver. Ten eerste is het veel dieper, meer dan drie meter diep, verder zijn de vissen schichteger. Hier zie je dus snel het verschil tussen een beginner (zoals ik) en een geroutineerde visser. (zoals bvb. mijn Oom Gus die mij hiermee naartoe genomen heeft)
Het komt er echt om aan om eerst en vooral te bepalen wat je wil doen. Jagen op de grotere vissen of op de kleintjes. En aan de hand hiervan vis je dus met dikkere onderlijnen en grotere haken of omgekeerd.
De laatste maal (woensdag laatstleden) werd mij dit duidelijk gedemonstreerd door mijn oom. Hij was gemonteerd om grotere exemplaren te vangen. Ik daarentegen viste met een haak van 16 en een onderdraad van 12honderste. Tussen 8 u tot 16.00 u ving ik 10 vissen. Dat ging van brasem, voorn en zelfs een kleine barbeel was van de partij.
Even tussen in. Ik zelf ken nu al de voornaamste (meest frequent gevangen) soorten vis onderscheiden maar in het begin was een vis 'een vis' voor mij. Ik kreeg steeds allerlei namen te horen maar wist nog steeds niet welke vis ik juist gevangen had (tenzij ze het me zegden natuurlijk).
Nu om verder te gaan. Ik had dus 10 vissen gevangen en mijn oom, welke dus een geroutineerd visser is, had er nog geen enkele gevangen. Nu om eerlijk te zijn was het blijkbaar niet zo'n goede dag om te vissen ook niet. Andere vissers in de buurt kloegen ook dat er weinig beet was. Ik voelde mij dus wel goed in mijn vel dat ik er 10 verschalkt had en mijn oom geen enkele. En toen besloot mijn oom om toch enkele vissen op het droge te halen en dus veranderde hij zijn onderlijn voor eentje van 8 hondersten met een haak van 20. En ongelooflijk maar waar, op amper anderhalf uur slaagde hij er in om 11 vissen te vangen. Weliswaar kleine exemplaren, kleine (ruis ?)voornen en des ablettes (dat is de franstalige benaming, mijn oom is namelijk franstalig en ik ken de nederlandstalige benaming niet). In elk geval zijn 'les ablettes' kleine zilverkleurige vissen die op aan de oppervlakte zwemmen. Conclusie : als de vis niet bijt - probeer een lichtere onderlijn met een kleinere haak. Nadeel is natuurlijk dat als je een groter exemplaar aan de haak slaat je sneller kans maakt om je onderlijn te breken natuurlijk.
En natuurlijk is dat niet het enige dat van belang is. Het hangt er ook vanaf of je op de bodem gaat vissen of eerder op de oppervlakte of er tussen in. De kleinere examplaren zitten blijkbaar meestal aan de oppervlakte. De grotere tussenin of op de bodem.
En zelfs de amorce (lokmiddel) welke je gebruikt is van belang. Zwaar, licht, enz. Maar dat is voor een andere keer, als ik er zelf iets meer van ken. Oja, niet alleen het lokmiddel is van belang natuurlijk. Hetgeen je aan de haak zet (het aas dus) is ook heel belangrijk. Ik viste steeds met (vlieg)maden terwijl mijn oom in het begin met mais en dergelijke viste. Toen hij voor de kleinere exemplaren ging viste hij ook met vliegmaden en met mystic. Mystic bootst blijkbaar het fameuze ver de vase na. (rood van kleur) Ver de vase of maden van muggen is blijkbaar het aas bij uitstek voor kleinere vissen.
Daaraan zie je maar, vissen lijkt simpel maar schijn bedriegt. Maar dat maakt, voor mij althans, het vissen juist nog interessanter.
Sommige mensen vragen zich af hoe je in godsnaam zomaar de ganse dag naar een dobber kunt staren. Oervervelend ziet het er uit. Maar eens je gevist hebt weet je gauw dat dit niet zo is. Integendeel, ik zit steeds vol spanning te kijken naar mijn dobber en als ik vind dat er geen respons is probeer ik op verschillende hoogtes te vissen. Meer op de bodem, juist gelijk, tussen twee waters in. Dat maakt het juist leuk. Het zoeken naar de juiste plaats, zoeken waar de vis zit en (heel belangrijk) hem daar houden ook. En dan natuurlijk het juist aanslaan.
Maar natuurlijk als je enkele malen gaan vissen bent en je hebt niet veel beet gehad is het best eens op een vijver te gaan waar je zeker bent dat je een deftig resultaat hebt. Tenminste dat is mijn mening. Vooral als beginnend visser. Ik denk dat het anders inderdaad ontmoedigend zou werken en dat mensen snel de pijp aan maarten zouden geven. Dat is wat ik ook gedaan heb na tweemaal naar Landelies te zijn geweest met eerst slecht 3 vissen en de tweede maal slechts 10.
De foto's zijn natuurlijk deze in Landelies. Spijtig genoeg heb ik er niet aan gedacht om foto's te nemen van de vissen zelf. Maar ze waren nu niet echt zo speciaal ook. Tenzij misschien de barbeel met zijn snorharen.
En soms krijg je eens onverwacht bezoek zoals je kunt zien. Niet alleen vissen zijn geïnteresseerd in het aas welke je gebruikt.
Hier was ik nog niet goed wakker.
"Als de vis niet wil bijten zal ik wel bijten" denkt deze zwaan vermoedelijk.
De eerste maal dat ik ging vissen was op een vijver in Tubize, meer bepaald in Coeurq tijdens de maand Juli (2008). http://www.etangsdecoeurcq.net/
Een echte aanrader voor een beginnend visser. Er zit namelijk heel veel vis op deze vijver dus succes gegarandeerd.
Bij mijn eerste bezoek had ik na nog geen 15 minuten prijs. En op het eind van de dag had ik toch een 15-tal vissen verschalkt ondanks het feit dat ik ontzettend veel beten niet zag of niet snel genoeg aansloeg. Die dag ving ik voornamelijk kleine exemplaren.
Die dag waren ook mijn oom en peter van de partij en zij vingen net zoals mijn vader veel, veel meer vis dan ik en veel grotere exemplaren. (vooral Brasem) Mijn vader heeft die dag zelfs 4 karpers verschalkt met zijn werphengel.
In de loop van de maan juli en augustus zijn we nog 2 of driemaal teruggeweest naar deze vijver en doordat ik meer vertrouwen kreeg heb ik toen ook enkele mooiere exemplaren verschalkt. Maar ik heb nog veel te veel missers. Maar oefening baart kunst. En elke keer ik ga vissen leer ik dingen bij.
Op de foto zie je mijn vader met een van die flinke karpers.
Mijn eerste keer met de vaste stok.
