Hallo!!
Derde keer goede keer. Ik probeerde de hele tijd een bericht te plaatsen, maar er gebeurde telkens iets.
Toen ik voor de eerste keer probeerde, hield het lawaai dat van buiten kwam me tegen. Ik probeerde het lawaai eerst te negeren, maar helaas.. het lukte niet.
Dus wat doe ik? Ik laat alles gewoon staan en kijk vanuit het raam naar buiten. Van waar kwam het lawaai toch. Niet lang erna merkte ik dat zatte mensen ruzie maakten.
Onmiddellijk het raam toe doen en het gordijn dicht trekken. Zo iets zie en hoor ik liever niet!
Toen ik de tweede keer wilde proberen was mijn internetverbinding slecht. Dus even wachten totdat ik weer goede internetverbinding had. Het duurde wel even.
Gisteren was het de laatste dag van het Suikerfeest. Drie dagen zijn voorbij gevlogen..
De eerste feestdag ben ik met mijn oom en zijn gezin mijn grootouders gaan bezoeken. In het begin was alles OK. Wat gebeurde er na een tijdje? Mijn jongste tante die hoog zwanger was voelde dat haar baby op komst was. Iedereen heel blij natuurlijk. Want mijn nichtje zou eindelijk geboren worden.
Mijn oudste oom en zijn vrouw hebben mijn zwangere tante en haar man naar het ziekenhuis gebracht. Daar ging ons vervoermiddel. We begonnen ons schoon te vervelen want we konden nergens heen zonder auto.
Gelukkig kwam mijn andere oom eraan met zijn wagen (ik heb 6 onkels  ).
Gelukkig want ik en mijn 3 andere nichten wouden dus echt niet thuis blijven! Na een beetje zagen hebben we mijn oom overtuigd. Hij bracht ons naar het 'Mimar Sinan-Cultuurpark' waar toevallig die dag ook kermis was. Een uur of twee hebben we ons goed geamuseerd.
Na ons bezoekje aan het park zijn we terug naar huis gegaan. De hele dag hebben we thuis op het goede nieuws gewacht. Maar jammer genoeg was het kleine engeltje niet geboren.
De volgende dag ben ik mee naar het ziekenhuis gegaan. Het ziekenhuis was in Bakirkoy (gemeente in Istanbul). In Bakirkoy is er een super leuk winkelcentrum! (Daarom wou ik per se mee gaan. )
Terwijl wij winkelden, werd het baby'tje eindelijk geboren en moesten we naar het ziekenhuis.
Onderweg naar het ziekenhuis had ik iets ergs meegemaakt. Ik ben midden op de straat waar heel veel volk was met een harde klap op de grond gevallen. De mensen rondom waren geschrokken en heel bezorgd. Ik daarentegen was eerst in shock en onmiddellijk daarna opgelucht. Nu zouden jullie wel denken: opgelucht? Ja ik was echt opgelucht. Ik dacht: eindelijk... eindelijk!!! Want die dag was ik misschien 5 keer 'bijna' gevallen. Telkens op het laatste nippertje kon ik mezelf nog net redden. Het moest er dus van komen!
De derde dag van het Suikerfeest mochten we voor de eerste keer mijn nichtje zien. Voor de rest was het een doodnormale dag. Buiten dat we mijn nichtje konden zien is er niets bijzonders gebeurd.
Voila.. zo was het Suikerfeest.
Naar het schijnt was het Suikerfeest in België ook heel speciaal voor sommigen.
In mijn volgende tekst ga ik het hebben over de maatregelen van de staat i.v.m. het waterverbruik.
Morgen ga ik jullie informatie geven over enkele beroemde bouwwerken in Istanbul.
Groetjes!!!!!
03-10-2008 om 23:33
geschreven door F. A.
|
. Het ergste van al is dat deze dieven je ook lichamelijke schade kunnen bezorgen.
Ook wanneer er tientallen mensen in je buurt zijn.
