We kregen een brief van papa! Mama is heel blij! Met papa gaat alles goed, schrijft hij. Hij vindt het, net als wij, niet leuk als het regent. Hij mist ons ook.
Bruintje moest een beetje wenen toen mama de brief aan het voorlezen was. Bruintje was niet alleen...
Natuurlijk hebben we direct een briefje terug geschreven. Mama heeft ook wafels gebakken om te vieren dat alles goed gaat met papa. Mmmm... lekker!!!
%%%FOTO1%%%
Heerlijke wafels van mama
Zo maakt mama heerlijke wafels:
Wat hebben we nodig?
- 1 kilo aardappelen
- 150 gram suiker
- 1 pakje vanillesuiker
- 2 lepels fijne olie of gesmolten vet
- 1 ei
- 4 à 5 soeplepels bloem, meel of maïsbloem
Hoe gaan we te werk?
- Laat 1 kilo aardappelen mals koken. Giet ze af en steek ze door een fijne zeef.
- Voeg 150 gram suiker, 1 pakje vanillesuiker, 2 lepels fijne olie en 1 ei toe. Roer alles goed.
- Voeg er dan 4 à 5 soeplepels bloem bij.
- Maak er langwerpige bollen van, wentel ze lichtjes in de bloem en bak ik het wafelijzer.
Vandaag kwam er een soldaat onze vriend Max halen. Max is onze trouwe hond en speelkameraad. Emma en ik waren heel verdrietig, want nu moet Max ook meedoen met de oorlog.
Ik vroeg aan mama wat Max nu in de oorlog moet gaan doen. Mama vertelde dat Max gewonde soldaten moest gaan zoeken. Maar niet alleen honden moesten naar de oorlog, ook paarden en duiven moesten hun steentje bijdragen.
Papa moet gaan vechten. Ik wil meegaan, maar mama en papa zeggen dat ik nog te jong ben. Hij heeft mij de opdracht gegeven om goed voor mama en Emma te zorgen. Ik ben nu de man in huis. Dat vind ik wel een hele eer.
Toch ben ik ook een beetje bang, ik voel me soms wel groot, maar eigenlijk ben ik dat nog niet... Zeker ook als mama moet huilen, word ik heel triest.
Zie je die soldaten lopen? Amai, het zijn er nogal veel hé! Ze maken veel lawaai, terwijl ze met hun voeten stampen op de grond.
Emiel vindt het super om zijn speelgoedsoldaatjes nu in het groot door de straten te zien wandelen. Hij staat te springen van plezier. Maar, mama en papa zijn er niet blij mee. Oorlog noemen ze het. Papa zegt dat 'oorlog' wil zeggen dat de grote mensen ruzie maken met elkaar. Flauw hoor! Als Emiel en ik ruzie maken, moeten we altijd direct stoppen, maar blijkbaar is dat niet zo voor grote mensen.
Stiekem vinden Bruintje en ik het toch ook wel spannend. Het is eens iets anders, al die soldaten op straat is nog tof om naar te kijken...
ik ben Emma. Naast mij zit Bruintje, mijn beste vriend. Hij is nergens bang voor. Bruintje gaat overal met mij mee. Verstoppertje spelen we het liefst van al. Als ik groot ben wil ik avonturier worden. Bruintje vindt dat ik al wat moet oefenen en daarom spelen we vaak verstoppertje. Als hij niet bang is, ben ik het ook niet!
Oei, Bruintje is al aan het tellen: 5, 6, 7, ik zal me snel verstoppen, dat hij me niet direct vindt... 8, 9, 10, wie niet weg is...
...8, 9, 10 wie niet weg is, is gezien...
Ai, ai, ai, jullie hebben mij al gevonden! Ik dacht nog dat ik goed verstopt was hier bij Emiel, jammer, volgende keer moet ik een betere schuilplaats vinden...
Kennen jullie Emiel al? Nee? Emiel is de grote broer van Emma. Emiel is ook de vriend van Bruintje. We spelen heel veel samen, zo met z'n drieën.
Oei, mama roept ons om te eten. Nu nog verstoppertje spelen zal niet meer lukken, jammer. Eerst eten, njam, njam!
Vandaag waren we flink aan het werken in de klas, toen we plots een alarm hoorden! Wat was dat? Was het brandalarm? Neen, want dat is een ander alarm.
Plots kwam er een soldaat binnen om te vertellen dat we allemaal naar buiten moesten, want de grote oorlog was begonnen. We zijn 100 jaar terug in de tijd gegaan en kwamen terecht in de eerste wereldoorlog!
We leerden een soldatenliedje en we moesten ons ook inschrijven. Ofwel werden we soldaat, ofwel werden we verpleegster/verpleger!
Op dinsdag 21 oktober, zijn we met de klas naar het Toverbos geweest. Maar geen paniek! De kinderen zijn heel flink geweest, dus tovenaar Automnius, die zijn we niet tegengekomen!
Bedankt voor jullie harde werk! Met al de ingrediënten die jullie verzameld hebben, zijn we er in geslaagd om de toverdrank te maken. Al de kinderen zijn weer groot getoverd! Alle mama's en papa's waren heel blij! En ikzelf natuurlijk ook!
Maar ze hebben hun lesje nu wel geleerd en voortaan gaan ze flink zijn in het bos!
Beste juf Saartje en de leerlingen van de eerste klas,
Ik ben juf Marie en ik ben juf van het eerste leerjaar.
Ik kwam op jullie blog terecht en dacht dat jullie mij
misschien wel konden helpen, want ik heb een groot probleem
Ik was met de leerlingen van de klas aan het leren over de
herfst. Ze hadden al geleerd over de blaadjes die van de bomen vallen, over de
dieren in het bos, over de kastanjes en de eikels,
We dachten dat het misschien leuk zou zijn om ook eens naar
het bos te gaan. Dus besloten we om vorige week een dagje naar het bos te gaan.
We gingen naar het Toverbos.
Alles ging goed, tot ze ontdekten dat dat bos ook echt een
TOVERBOS was!
De kinderen hadden hun boterhammen opgegeten en waren samen
een spel aan het spelen tussen de bomen, toen daar plots een tovenaar
verscheen! Die tovenaar had een mand vol appels bij zich en iedereen kreeg er
eentje. De kinderen smulden, maar dat hadden ze beter niet gedaan! Wat al na de
eerste hap gebeurde er iets verschrikkelijks!
Een luide KNAL en alle kinderen waren verdwenen!
Ik wist niet wat ik zag! Had die tovenaar de kinderen nu
weggetoverd? Maar de tovenaar was nergens meer te bekennen. Wat moest ik nu
tegen al die mamas en papas vertellen? Ik begon te huilen, toen ik heel
zachtjes de stemmen van de kinderen hoorde.
Juuuuf, help! Wij zijn hier!!!
Maar hoe ik ook zocht, ik zag niemand. Niet tussen de bomen,
niet verstopt achter de dichte struiken, nergens! Ik viel op mijn knieën ik
wist het niet meer! Maar wat zag ik daar? Dat kon toch niet!
De tovenaar had alle kinderen piepklein getoverd! Ik riep nog
zo hard ik kon, maar de tovenaar kwam niet terug! Het was geen grapje en hij
was duidelijk niet van plan om de kinderen weer groot te toveren!
Ik stopte de piepkleine kinderen in een doosje en ik nam ze
voorzichtig mee naar school. Maar het leven van de kinderen is er ondertussen
niet gemakkelijker op geworden!! Er zijn vele gevaren voor hen nu.
Ze kunnen zomaar opgeveegd worden, kunnen in de cornflakes
vallen en alle dieren lijken opeens reuzengroot!
Ik heb jullie hulp dus echt wel nodig! Kennen jullie soms een
toverspreuk of een tovenaar die mij kan helpen zodat de kinderen terug groot
worden?
