Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Mensen, dieren en dingen als inspiratiebron...
Inleiding Indien Krichrie een land zou zijn… Zouden volgende dingen typerend zijn...
Vlag
Ik vind deze vlag zo’n geweldig mooi statement…
De vlag van de regenboog. De regenboog werd in de oudheid reeds gezien als een verbondsteken… Ook ik wil daarom deze vlag voor mijn land. Voor mij staat het voor de grote verbondenheid van alles met alles. Ik weet dat deze vlag eigenlijk de vlag is van de Holebibeweging…. Zij hebben dan ook mijn volle sympathie…
Koning
De koning is in Krichrie een man van vooram morele waarde, een richtlijn voor mensen… Hij heeft een ceremoniële functie… Maar kan ook ingrijpen door zijn regering te ontslaan. Voor mij is Nelson Mandela een levende legende… Koning van mijn hart… Streven naar vrede… Maar oorlog als het moet….
Minister-president
De minister-president van Krichrië moet een man zijn die in de echte wereld ook de grootste verantwoordelijkheid draagt van zijn land…
Voor mij is dit Barack Obama. De dingen die hij verteld en waar hij voorstaat zijn veel belovend.
Het feit dat een kleurling president wordt van Amerika vind ik buitengewoon… Ik ben blij dat ik dit mag meemaken…
Orde van de lichtridders
ZARGANAR, alias MAUN THURA
Maun Thura, beter bekend als Zarganar, had samen met andere collega's de slachtoffers van de cycloon Nargis geholpen. Daarbij had hij voor buitenlandse camera's kritiek geuit op de manier waarop het regime de nasleep van de cycloon aanpakte.
Hij werd toen opgepakt en is nu veroordeeld op basis van een van mediawetten van het land. Cycloon Nargis maakte in mei zo'n 2,4 miljoen slachtoffers, onder wie 138.000 doden en vermisten
Verhaal van een (zoek)tocht door mijn wereld
Een blik op mijn bestaan Welkom op mijn blog,
Groeten Krichrie
26-09-2008
26/9/2008
Compassie voor een aan het kruis geofferde door directie van het kruis
Ikzelf ben als educator, zeg maar opvoeder, werkzaam Dit is belangrijk voor wat volgt.
Een belangrijk deel van mijn wereld speelt zich af in deze zachte sector.
Nu is er in die wereld een instelling in Tienen die zich afvraagt hoe het komt dat ze weinig personeel vinden
Het volgende gerucht doet de ronde Deze instelling heeft gebouwen met verdiepingen Op zich is daar niets mis mee Maar zoals je mag verwachten heeft iedere slaapkamer een raam Die ramen kunnen open Tot daar is er nog steeds niets mis
Nu kan dat raam zover open dat er kinderen kunnen uit vallen Ai !!!
En ze kunnen dan zeer diep vallen Oei
Met ernstige gevolgen
Maar de directie van deze instelling heeft een oplossing gevonden
Alle educatoren moeten er streng op toezien dat de ramen gesloten zijn voor de kinderen gaan slapen
Het is dan natuurlijk de vraag of die kinderen niet uit hun bed kunnen komen En die ramen terug opendoen
Maar misschien zitten er slotjes op de ramen en is er dus geen probleem
Ten minste als de opvoeders een aan perfectie grenzende doeltreffendheid heeft (die zelfs een computer niet haalt) en dus nooit zal vergeten om die ramen te sluiten
Wat een tegenslag toch dat opvoeders niet beter zijn dan computers Erger nog Opvoeders zijn mensen En mensen maken fouten
Ooit heeft mijn godsdienstleraar een bezinning geopend door de volgende spreuk op het bord te schrijven
Een mens zonder gebreken is een gebrekkig mens
Je voelt het al aankomen een collega heeft ooit vergeten het raam te sluiten
Een kind is naar beneden gevallen met zeer ernstige gevolgen
Okéé de betrokken educator had geen raam mogen laten openstaan Maar missen is menselijk.
De directie had op deze gebeurtenis een van het kruis gerukte oplossing
De betrokken opvoeding werd op staande voet ontslagen wegens een grove fout
(Hier begin ik collegiaal te koken ) Een grove fout Het is een fout die men wetens en willens begaat Dat is geen fout die men per ongeluk begaat.
Wie heeft nog nooit iets vergeten Hij werpe de eerste steen heeft ooit een van het kruis gehaalde gezegd.
Maar wat dient gezegd te worden van een directie die zich bewust is van een gevaar (Kinderen die uit het raam kunnen vallen ) Als men zich daar niet van bewust was zou men nooit tot de afspraak gekomen zijn de ramen sluiten
De directie is zich dus bewust het probleem Des ondanks laten ze de situatie zoals ze is Waar gingen ze vanuit Dat opvoeders supermensen zijn??? Het was vanzelfsprekend geweest moest men de ramen zo bewerken dat ze onmogelijk zover opengingen dat er een kind door kon Een kleine ketting was al voldoende Maar er bestaan veel soorten ramen die men zo open kan zetten (of op kiep) en toch verhinderen dat een kind erlangs door kan
Zeg mij wie heeft hier de grote fout gemaakt
Maar ook directie zijn mensen En kunnen fouten maken En mensen kunnen nobel zijn Maar ook zeer kortzichtig en makkelijkheids halve de schuld buiten zich leggen.
Ik wil niet werken voor een werkgever die mij een mes in de rug kan steken Of mij als zoenoffer (zonder meer) offert als het hen kan redden van enige schuld
En ik denk met mij vele anderen
Trouwens er zijn in onze sector directies die wel loyaal zij
Die wel begrip warmte en medeleven betuigen op het moment dat iemand een fout maakt Ook hiervan zijn sprekende voorbeelden in onze sector bekend Logische dat zij dergelijk probleem (een tekort aan opvoeders) niet kennen.
Eigenlijk is het al kermis sinds het weekend maar wij gingen vandaag Met wij bedoel ik de jongeren en collegas waar ik samen mee werk in een leefgroep. De jongeren zitten bij ons omdat ze de eigenaar zijn van een meervoudige motorische handicap. Dat wil zeggen dat ze naast hun lichamelijke handicap meestal ook een verstandelijke handicap hebben en nog iets anders Ja het leven is niet eerlijk..
Afin vandaag gingen wij naar de kermis van Hasselt
Leuk dachten wij allemaal Want het leven moet jezelf kleuren Dus wij allemaal vol goede moet naar de eerste attractie. Het jaar daarvoor hadden de mensen daar al moeilijk gedaan Ze wilden niet dat wij in het spookhuis gingen. Niet omwille van de handicap Maar omwille van de brandveiligheid. Onze gasten konden niet op eigenkracht uit de karretjes geraken Inderdaad het was zon spookhuis waar je door moet in een karretje en waar dan boven iemand in je arm komt pitsen of je doet verschieten. Het is zon typisch ding waar onze gasten vlot in kunnen en waar we dus al jaren ingaan Maar we mogen niet meer De uitbater liet mij een papier zien waar iets in stond van niet toegelaten voor mensen in een rolstoel. Shit is dat
Wat denken ze dat wij mee komen doen. Het is onze zorg dat onze gasten heelhuits iets verlaten Zo niet zijn wij als begeleiders verantwoordelijk Ik denkt dat wij ook het best geplaatst zijn om in te schatten of 1 van onze gasten iets kan of niet. Afin het mocht daar niet baten
Volgend jaar ga ik mij niets aantrekken van die regels en ga ik er toch ingaan. Of dat nu op papier staat of niet Het is zowiezo mijn en bij uitbreiding onze, de begeleiding hun verantwoordelijkheid.
Even verder was een bootjes molen. Een molen met bootjes dat hoog en snel op en af gaat en nog eens rond zijn as draait. Ook daar gaan we ieder jaar in. Ook dit jaar waren we zeer welkom. We kregen zelfs voor de begeleiding gratis tikkets. We verwachten dat niet maar zijn er wel blij mee als we het krijgen. Ze waren zelfs zo vriendelijk om al de bootjes waar onze jongeren inzaten voor hun rolwagen stil te laten houden. Het waren echt vriendelijke mensen.
Nog wat verder was de Wild Mouse. Sinds een paar jaar staat die ook op ons programma Maar wat bleek Zelfde verhaal als het spookhuis Maar de mensen waren Franstalig en de communicatie verliep niet zo goed.. Maar we kregen onze tikkets en we mochten erop. Alleen we hadden er maar vijf en dat was blijkbaar niet de bedoeling. De begeleiding moest ook een tikket. Van de kassa mevrouw moest het niet maar van de meneer aan de karretjes wel Dus wij zijn gewoon kaartjes gaan bijhalen. We willen integreren, we krijgen bijdragen om iets extra te kunnen doen, dan moeten we dat niet op de kap doen van de gewone man, ook niet kermisman (en vrouw natuurlijk). Afin 4 gasten hebben er van genoten Eentje heeft een heel erge periode achter de rug en die zat heel de tijd breeduit te lachen.
Nadien heb ik een andere groep van ons instituut in de botsautos zien gaan. Mooi vond ik, maar zelf was ik er niet zo happig op. Maar het viel mee Soms kan je handicap een voordeel zijn Al de gasten die in de botsautos zaten waren zo gespannen dat ze de schokken, botsingen vlot aankonden. Maar eentje had helemaal geen spanning mee en toen ze botste schoot ze zowaar bijna onder haar stoel.
Dus volgend jaar wil in de botsautos maar enkel met gasten met een minimum aan spierspanning tijdens spannende dingen (Ja er zijn er ook die altijd gespannen zijn maar als ze dan iets gewaagd gaan doen heel slap worden.).
Voor ons is een uitstap naar de kermis altijd een afwegen van kan iet of kan het niet. Als mensen het ons dan nog moeilijk gaan maken door ons de toegang te ontzeggen tot attracties die zich juist heel fel lenen
Afin, dit krijgt nog een staatje, binnen onze dienstencentrum en hopelijk daarbuiten ook nog.
Gisteren kwam ik mijn kameraad tegen Hij had iets waar hij moeilijk weg mee kon. Zijn vrouw zingt in een koor Een koor dat alleen maar vrouwen telt, de naam luit ongeveer Femina of iets van die strekking. Tot daar niets eigenaardigs Volgens hem hoort hij regelmatig dat het er stuift. Nu heeft hij horen waaien dat ze een oplossing hebben (of toch een poging tot oplossing) om de problemen te mijden De oplossing bestaat erin dat ze een man willen aanstellen als voorzitter van hun clubje
Hoe komen ze er bij?
Mijn Kameraard heeft daar een theorie over Persoonlijk vind ik dat een hele mooie theorie, die zowel mannen als vrouwen naar mijn aanvoelen in hun waarde laat.
Om te kunnen berijpen waarom we zijn, hoe we zijn moeten we, moeten we volgens die theorie terug naar de oertijd.
De tijd dat de mens zich stilletjes aan organiseerde tot de homo sapiens De mannen gingen jagen, bouwden hutten / huizen en verdedigden hun groep, of zeg maar liever stam.
De vrouwen zorgden voor het nageslacht, maakten voedsel klaar en zochten naar eetbare planten, verzorgden de woonplaats, zorgden voor de kleren
Dat het zorgen voor het nageslacht zeer belangrijk was, kunnen we zien aan de vele beeldjes die we van die tijd teruggevonden hebben en die een naakte zwangere vrouw voorstelden met brede heupen, grote borsten en een dikke (zwangere) buik. Het hoofd, de armen en de benen zijn minimaal afgebeeld.
Het zorgen voor kinderen moet in die tijd een zeer belangrijke taak geweest zijn. De kinderen groot krijgen was voor de stam levensbelangrijk. En de vrouw met het meeste aanzien en respect binnen die groep had de beste kansen om haar kinderen groot te krijgen. Ook voor vrouwen die onderaan de ladder bengelden hadden meer kans te overleven en kans om hun kinderen groot te brengen dan de vrouwen die dit alleen moesten proberen.
De groep vrouwen binnen een stam was voor ieder van hen zeer belangrijk. Men had steun en begrip aan en voor elkaar. Maar er heerste ook steeds in mindere of meerdere mate een vorm van wedijver De wedijver om de eigen positie te versterken Ook ten koste van andere
En dit allemaal ter wille van de eigen individuele doelstelling van iedere vrouw Haar kroost zo goed mogelijk groot krijgen.
Ik vermoed dat die wedijver onbewust ook nu nog makkelijk woed, bijvoorbeeld bij de vrouwen van dat vrouwenkoor.
De mannenwereld zag er in de oertijd waarschijnlijk heel anders uit. Hun doel was de omstandigheden waarin een stam moest leven zo goed mogelijk te verbeteren. Bijvoorbeeld door voor eten te zorgen. Door een warme beschutte woonst te vinden Door gevaarlijke dieren of vijandige stammen te verslaan Een man had niet één individueel doel. Hij had verschillende wisselende doelen, waar hij niet alleen verantwoordelijk voor was maar hij kon zijn zorg delen met de hele groep mannen van zijn stam. Ze gingen samen dieren vangen, een nieuwe woonplaats of jachtvelden zoeken Het groepsleven voor een man was meer ontspannen.
Maar op het moment dat zijn groep bedreigd werd, kwam (en komt hij nog steeds) in actie. De loyaliteit is zeer groot Groepen die deze loyaliteit niet hadden konden niet overleven
Het doel van de man was het overleven van zijn groep. Daar had hij alle heil van te verwachten. Alles wat die groep in gevaar brengt is te verwerpen of te verslaan.
Het zou dus best kunnen dat één man aan het hoofd van een vrouwengroep in staat is om veel onheil uit de weg te ruimen. Maar ook hij kan de rust in een wedijverende groep vrouwen niet alleen blussen.
Naar mijn inzien is het veel belangrijker om
een duidelijk uitgeschreven visie te maken waarin staat wat het doel van de vereniging is en de manier waarop dat doel dient bereikt te worden en hoe belangrijke taken verdeeld worden.
Kortom het lijkt mij veel belangrijker die dingen die wedijver veroorzaken te benoemen en er duidelijkheid rond te scheppen
Een groep vrouwen kunnen die samenwerken? Natuurlijk wel!! Meer nog Ik ben er van overtuigd dat een groep waar vrouwen een belangrijke stem in hebben meer resultaat kan bereiken dan mannen.
Vrouwen zijn immer bereid ver, zeer ver te gaan voor hun ultieme doel (zie de hierboven uitgestalde theorie ) Het goed van hun kind.
Als vrouwen overtuigd zijn om andere doelen voorop te stellen, wat naar mijn marginale inschattingsvermogen niet zo moeilijker is dan bij mannen, gaan ze er veel harder en onverzettelijker tegenaan
Daarom
Alle macht aan de mannen??? Nee liever niet!!!
Ik kies voluit voor
Samen sterk
Het heeft ons in het verleden geweldig profijt gegeven
Een kijk op handicap en andere ongemakken in het leven
Ik was buiten op mijn gemakje de tent aan het oprommelen Hij had er zowat heel de zomer gestaan. Het was een beetje een vieze boel Naaktslakken, spinnen, natte grond, natte zakken, kartonnen dozen
En terwijl ik mij zat de ergeren an die kleine slordigheden, ging mijn gedachten uit naar die keer dat samen met Tim en Nickel (dit zijn niet hun echte namen) in de tent ging slapen op mijn werk. Tim en Nickel zijn twee gasten uit mijn leefgroep en moeten leven met een ernstige motorische handicap en mentale beperkingen Maar ik zie dat zo niet meer Voor mij zijn ze Tim en Nickel, elk met hun eigen grote en kleine kanten. Ze hebben allebei iets gemeen. Ze bekijken het leven nogal van de ernstige kant En dat bracht mij weeral tot het volgende punt
Tim is een jongen die ook erg godsdienstig is, en op een keer ging het erover dat hij vond dat god hem toch wel heel erg gestraft had.
Ik vond dat een heel rare gedachten In mijn ogen had Tim gewoon pech gehad. Maar ja Tim dacht er anders over. Hij zei dat hij in zijn vorig leven waarschijnlijk is vreselijk mis had gedaan Of dat één van zijn voorouders iets verschrikkelijks moest gedaan hebben.
Ik bekeek hem lang Hij had mij diep in zijn ziel laten kijken.
Ik vertelde hem dat ik dat heel anders zag Ik vertelde hem dat ik ook religieus ben, maar een vrije eigenzinnige En dat mijn kijk op een handicap toch wel heel anders was Ik kijk er op twee manieren naar Een meer (voor mij) logisch - realistische kijk (zonder te beweren dat dit juist is) en een meer mystieke kijk.
Laat ik beginnen met wat ik hem vertelde over de logisch realistische benadering
Deze vertrekt vanuit de Darwinistische kijk op het verleden Je weet wel, wij hebben een gemeenschappelijke voorouder met apen en gorillas. En op hun beurt hebben die gemeenschappelijke familie met knaagdieren En zo gaan we verder tot we ergens uitkomen bij onze voorouders die in de zee woonden en uiteindelijk blijkt dat alle leven op aarde waarschijnlijk afkomstig is van zoiets als een kleine algje dat zon 2,5 miljard jaar hier op aarde in staat was te overleven Ook dat kwam ergens vandaan, maar dat zou ons te ver leiden
Ik vertelde hem het voorgaande En ik zei hem dat het leven altijd geëxperimenteerd heeft met allerhande levensvormen. En dat waarschijnlijk de eerste mensen van onze soort door onze rechtstreekse voorouders als gehandicapt werden bekeken. In die zin dat onze voorouders stevigere botten en straffere spieren en een kleiner hoofd hadden. Tot hun schrik had de eerste homo sapiens kindje zon groot hoofd dat het bijna niet geboren kon worden. Misschien is de mama die het op de wereld zette wel gestorven? Daarna bleek het ook nog een heel mager, slank, breekbaar en slap te zijn . Maar dit gehandicapt kind zette al de energie die anders naar sterke botten en spieren ging in zijn hoofd stak en zijn hersenen ontwikkelde. Dit is natuurlijk een vrije invulling van hoe het verlopen zou kunnen zijn, maar dat iets dergelijks gebeurd moet zijn, wordt bevestigd door wat archeologen gevonden hebben.
Ik zei hem dat dit een geslaagd experiment was
Maar dat er meer dan waarschijnlijk veel meer, heel veel meer experimenten van de natuur of het leven niet slagen
Achteraf gezien heb ik hem toen eigenlijk tussen de lijnen verteld dat hij een mislukt experiment was Dit is eigenlijk ook wel een enge conclusie. Maar naar mijn aanvoelen toen, was dit toch al minder erg dan een straf te krijgen voor iets waar je niets meer van weet of voor iets wat iemand voordien heeft gedaan, maar waar jij geen bal mee te maken hebt.
Mijn mystieke kijk naar handicap is toch wel anders Ik baseer me hierbij vooral op mijn gevoel en op mijn uitgangsprincipe dat over dat wat buiten de waarnemingen valt geen zekerheden te formuleren zijn. Dus wat ik hier vertel heeft totaal geen waarde op niveau van waarheid of zekerheid. Maar omdat in mijn ogen geen enkel religie of godsdienst zich er op kan beroepen de waarheid of zekerheid te bezitten, mag ik mijn kijk ook verkondigen
Als je toch mag kiezen waarom zouden we dan niet kiezen voor een optimistische kijk, voor een blijde boodschap
In het artikeltje dat ik hier verder schreef over de dood (op 1 september 08), heb ik beschreven hoe ik naar de zin van ons leven keek. Ook dit verhaal vertelde ik aan Tim. Ik vertelde dat ik dacht dat wij elk een taak hebben in ons leven. Een taak die we moeten doen om ervaringen op te doen. Deze ervaringen zijn voedsel voor die grote boom (symbool voor het grotere geheel, het al) waar wij deel vanuit maken.
Ik vertelde hem ook dat in mijn denken hij gewoon een veel grotere taak heeft opgenomen dan mij. Dat zijn leven ook veel meer ervaringen bied dan dat van een doorsnee mens.
Met ervaringen bedoel ik niet enkel iets wat men meegemaakt heeft. Ik bedoel daar vooral zaken die wij tegenkomen en waar wij mee moeten leren omgaan.
Tim Nickel en alle andere mensen met moeilijkheden hebben een hele zware klus.
Maar het is geen straf, het is eerder een taak, een heldendaad
Als ik dit zelf zo lees komt het raar over en ik weet dat dit slecht één mogelijke kijk is, maar ik geloof er met heel mijn hart in En geloven is hier niet gebruikt in de zin van aannemen dat het zo is maar wel in de zin van hopen dat het zo is.
Ex Katholiek (naar aanleiding van een reactie het artiekeltje: Wie ben ik? van 28/8/2008)
Hallo Don Corleoné,
je vroeg me waarom ik afgehaakt ben van de Katholieke kerk
Er zijn voor mij talloze redenen die allen te maken hebben met het menselijke aspect van een organisatie Ook een eeuwenoude godsdienstige organisatie.
De heksenjacht, het minderwaardige denken over vrouwen, het denken de waarheid in pacht te hebben, de machtsstrijden die er geweest zijn, de pauselijke kinderen, de houding tegenover aids in Afrika, de beschermende houding tegenover pedofiele clerus, de manier vandenken over andersdenken, de onfeilbare paus, een maagdelijke moeder, de onmetelijke rijkdom van het vaticaan ( terwijl Jezus zijn volgelingen zei alles weg te geven )
Al deze overduidelijke menselijke aspecten tonen mij dat aan deze kerk niets klein menselijks vreemd is. Hoe goddelijk kan ze dan zijn?
Maar dit alles is voor mij niet de belangrijkste reden
Als jezelf denkt de waarheid te bezitten en de enige ware kerk te zijn Dan wil dat zeggen dat alle andere religies of gelijk welk anders denkende mens het fout heeft.
Dat wil zondermeer zeggen dat alle mensen die voor het jaar 0 geboren gestorven zijn, zeer veel tegenslag hebben gehad en verloren zieltjes waren zonder kans op redding, omdat zij nooit de kans hadden gehad om die goddelijke Kerk te kennen.
Het wil ook zeggen dat boeiende religies als Boeddhisme, Hindoeïsme, Sjamanisme en filosofieën als Humanisme, Taoïsme, Confucianisme, waardeloos zijn.
Stel je voor
Je bent die ene almachtige God met de grote G Je hebt alle mensen geschapen Je geluk kan niet op, want je hebt tussen de wezens die je naar jouw aanschijn hebt gemaakt zeer veel Die Hard Fans. Geweldig toch
Maar je hebt graag veel verschillende soorten fanclubs Waarom??? Afin je maakt de Israël club, de Judea club, de Christen katholiek club, de Christen Protestantse Calvijn Club En als toemaatje doen we er ook nog een aantal Moslim Clubjes (waar ik niet zo thuis in ben) bij. En als een soort wedstrijdje laat je ze onderling strijden om de trofee van het ware Geloof ter meerdere eer en glorie van die ene!!!
Alle doden, schade, ellende, hongersnood ten spijt
Je hebt de macht om tussenbeide te komen, want je bent almachtig Maar je doet het lekker niet
Een dergelijke God mag je van mij houden, die trekt mij teveel op de duivel!!!
Je moet mijn ideeën niet goedkeuren, ik hoop alleen maar dat je begrip kan opbrengen voor mijn conclusie
Hou je ene almachtig Goddelijke Duivel.
Ik neem heel overtuigt het risico om te durven op iets mooiers en dus iets anders te hopen
Ik noem mezelf Krichrie.. Een naam die ik als kind mij het eerste herinner. Je spreekt het uit Kriekrie. In mijn puberteit ben ik de naam gaan gebruiken in deze schrijfwijze. Krichrie is dus eigenlijk mijn moedernaam. De eerste naam die ik mij herinner. De naam van mijn ziel. Dus niet zomaar een rare naam.
Officieel heet ik anders. Maar zolang die niet nodig is voor deze blog schrijf ik vrijer zo.
Officieel ben ik lid van de Katholieke kerk. Informeel heb ik al zeer lang afgehaakt. De reden Hun verhaal klopt voor mij niet. Toch zijn er elementen aan die ik zeer mooi vind.
Mijn zoektocht is niet gericht tegen iets, maar voor iets. Ikzelf weet al voor een stuk waar ikzelf naar toe wil. Maar door het hier neer te tikken, verplicht ik mezelf er nog eens goed over na te denken En hopelijk zijn er mensen die mij ook zullen doen nadenken.
Nog een element dat mij aanzette tot dit schrijven is Dat ik werk met mensen met een zware fysieke en andere bijkomende handicap. Dat stemt mij tot nadenken Wat is de zin van hun leven? Wat is de zin überhaupt?
Voor mezelf heb ik daar al een aantal antwoorden opgevonden, die ik hier graag wil voorleggen
Het zijn geen wetmatigheden Het zijn hopelijk goed beredeneerde bedenksels
Toen ik ongeveer zo oud was als haar Heb ook ik een periode gekend dat ik bang was voor de dood. Het werkte verlammend. Ik durfde niets meer want ik zou dood kunnen gaan
Tot ik tot het besef kwam dat bang zijn voor de dood, het leven onmogelijk maakt. En dat je eigenlijk blij moet zijn met elke dag dat je krijgt. Je moet het leven proeven. Je van het leven genieten. Je krijgt een aantal dingen van het leven Hoe beperkt je ook denkt te zijn. Het is alsof je een kleurboek krijgt. Je kan kiezen om het zo gaaf mogelijk te houden, of je kan het kleuren. Kleur het leven met de kleurtjes die je gekregen hebt van ?.
Maar voor jezelf kleuren, genieten is zo alleen eenzaam. Je betekent pas iets als anderen waarderen wat je kleurt. Je krijgt pas betekenis als anderen je verstaan Als anderen kunnen genieten van wie jij bent.
Maar wanneer je wil genieten moeten de omstandigheden ook zo zijn dat dit mogelijk is En blijft. Proberen de omstandigheden zo te houden dat je de kans krijgt om je kleurboek open te plooien, je en de anderen te laten ontplooien.
Natuurlijk geld dit andersom ook. Natuurlijk moet ik de kleurboek van anderen ook zien en genieten van hun kleuren Ze aanmoedigen ze te ontplooien
Eigenlijk dient heel deze uitleg om mijn levensmoto te verduidelijken
GENIETEN, LATEN GENIETEN EN ZORGEN DAT JE MORGEN NOG KAN GENIETEN.
Ik heb 3 kinderen. Twee dochters en een zoon. Omwille van hun privacy zal ik hun echte namen niet gebruiken. Mijn middelste kind is een dochter. Ze heeft ooit een indianenkamp gedaan. Men heeft haar daar de indianennaam Nachtegaal gegeven. Ze is er heel fier op. Ze kan niet alleen mooi zingen, ze zegt ook mooie dingen. Ze denkt ook graag na over alles.
Nachtegaal is bijna 11. Ze heeft een heel mooi groot hart. Ik hou van haar en ben er fier op dat zij mijn dochter is
Ze kon niet goed slapen. Ze maakte zich zorgen om haar poes Mienoes Ze weet dat ze ooit afscheid zal moeten nemen van haar katje. Ze kreeg Mienoes voor haar verjaardag. Ze werd toen 7 jaar Intussen is dit ongeveer 4 jaar geleden. De tranen rolden over haar wangen.
Ik heb haar verteld dat doodgaan bij het leven hoort. Maar dat Mienoes nog lang te leven heeft. Een kat wordt al snel 16 jaar (als ze de straat overleeft). En daar Mienoes echt wel een slimme kat is, moet ze zich daarover geen zorgen maken.
Maar ik heb haar ook verteld dat doodgaan niet zo erg is als het wel lijkt
Ik hoop uit heel mijn hart dat zij mag meemaken dat ik zal doodgaan, en niet andersom Dat overleef ik niet. Maar zelfs dan
Binnenkort wordt Nachtegaal 11 jaar. Ik vertelde haar dat ze al ooit daar geweest is Dat ze komt van de plaats waar ze bang voor is 12 jaar geleden was ze daar. Toen was ze nog dood En toch is ze nu levend
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
