deel 2: carnaval Laurora was nog aan het slapen toen Julie kwam:'Ga je mee? Ga je mee?' 'Julie? hmmm..... hoe laat is het?' vroeg Laurora slaapdronken. '1 uur in de middag. Hoezo?' 'Gisteren was er een engelenfuif. Twerd ongeveer 5 uur in de ochtend toen ik terug thuis was.' 'Ah!!! Maar ga je nu mee?' vroeg Julie ongeduldig. 'Naar waar?' 'Naar een café, bij de gewone mensen.' zei Julie opgewekt. 'We vermommen ons eerst, toch?' 'Hoeft niet: het is carnaval, iedereen is verkleed!' 'Nou, oke dan! Maar ik omkleed me eerst!' Laurora trok snel haar favorite lang kleed zonder bandjes aan die paste bij haar vleugels: spierwit vanboven en liep langzaam over in fel rood. Toen haar mooie hakken die het kleur rood hadden. Toen keek ze naar wat Julie aan had: een fel rood kort kleedje zonder bandjes, daaronder had ze ook hakken aan ook in rood. Ze konden niet naar beneden vliegen, dus had Julie duivel Laura ook gevraagt die dolgraag mee wou. Laura had goud blond haar en blauwe ogen. Ze had natuurlijk ook een kracht: transporteren en liefde (zo zie je maar duivels zijn zo slecht niet). Laura knipperde drie keer zeer vlug met haar ogen toen ze elkaars hand vast hadden en waren beneden, bij de mensen, in een toilet van een café. In het café (café den duvel) bestelden de drie: drie duvels en een grote zak paprika chips. Toen ze klaar waren en naar buiten gingen zagen ze engel Cindy: ze had een zeer licht blauw kleedje aan dat tot haar knieën kwam. Laurora sloeg een praatje met haar, maar Julie en Laura negeerden haar. Laurora probeerde ze bij het gesprek te betrekken maar zonder veel succes! Ze had vele hopeloze pogingen gedaan haar beste vriendinnen ook vrienden te laten worden. Misschien kon engel Sander helpen hun bevriend te laten worden, dacht Laurora. Sander was de beste vriend van Cindy, hij had rost haar en bruine ogen. Hij kon mensen manipuleren. Maar ineens leek dat niet meer nodig; Laurora had een soort duivelse inval dus had ze een duivels plan. 'Hé, gaan we weer terug naar boven: ik voel me niet echt goed!' zei laurora. 'Eh.... tuurlijk kom pak mijn hand vast.' zei Laura, alsof ze voelde wat er ging komen. 'Cindy moet ook mee, voor de warmte: ik heb ijskoud!' zei Laurora. 'Goed' zei Julie die zo te horen er niet blij mee was. Laura knipperde drie keer vlug met haar ogen, en ze waren boven. Daar kwam een duivel en een bengel aangevlogen: de duivel hete Elisa en de bengel James. Elisa was best een knappe meid: ze was een Aziaat met donker haar en donkere ogen, ze bracht vliegens vlug alle post van iedereen rond. James was ook best een knappe jongen,hij was de beste vriend van Laurora, hij was lang met goudblond haar en bruine ogen, hij voelde het als mensen hulp nodig hadden. Elisa had een brief bij en gaf die aan Cindy, zei vlug: alsjeblief, en vertrok weer. Maar James bleef, gaf Laurora een dikke knuffel (hij was stiekem verlieft op haar), zei hallo aan derest en bleef bij Laurora staan om wat te kletsen. Cindy las de brief luidop voor:'"Beste Cindy (en waarschijnlijk ook Laurora, Julie, Laura en James)" ooooh liesje' zei Cindy zachtjes (Liesje was een engel die de toekomst kon zien (maar Laura, Julie en Laurora hadden haar nog nooit gezien, ze hadden Cindy aleen over haar horen praten (enkel Laurora eigelijk; Julie en Laura luisterden niet))) '"Jullie worden gevraagt naar de vergaderzaal, om te bespreken bij welk deel de heer Luc terecht komt. De goden zullen natuurlijk ook aanwezich zijn. Vriendelijke groetten Miravella."' vervolgde Cindy. Miravella was de 'secretaresse' van de Goden ze bekommerde zich enkel met de vergaderingen. 'Oke, neem allemaal elkaars hand vast dan vertrekken we weer!' zei Laura, en met dat comando vertrokken James, Cindy, Laura, Julie en Laurora.