Ik lag vandaag op mijn gemak in mijn bed te lezen in het raar maar ware boek "De Helaasheid Der Dingen". Tot mijn verbazing las ik van pg 111 tot pg 154!. Er gebeuren niet bepaald veel belangrijke zaken in dit deel. De Vader komt een weekendje thuis van de ontwenningskliniek en het is bijzonder goed met hem gesteld. Maar het belangrijkste in deze aantal pagina's is het feit dat er een aantal pagina's een enorme tijdssprong van 20 jaar maken in het leven van Dimitri. Zo wordt eerst verteld over een jeugdvriendje die van zijn vader geen contact met Dimitri meer mocht hebben. 20 jaar later komt hij dan opeens dat vriendje opnieuw tegen. Na deze ontmoeting zitten we terug 20 jaar eerder in het verhaal.
Het is vandaag zondagavond 22 november. Voor het slapengaan heb ik nog even het boek bij de hand genomen en me nog wat verdiept in het verhaal. Ik heb deze avond van pg 101 tot 111 gelezen. In deze pagina's kreeg ik wat informatie aangeboden over de moeder van Dimitri en weet ik hierdoor dat ze geen deftige en wat men noemt "een moeder die bijdraagt tot een aanvaardbare opvoeding van haar kind" kan genoemd worden. Dimitri loopt weg bij haar terwijl zij in de zee haar lading met urine lost.
Ook krijgen we hierna te horen dat zijn vader "niet meer kan" en hij wil zo snel mogelijk naar de ontwenningskliniek. Benieuwd hoe dit zal aflopen!
Doordat ik wat veel huiswerk had deze week heb ik niet zoveel kunnen lezen en vandaag donderdag 19 november heb ik eens goed doorgelezen. Van pagina 50 tot 101! In deze 51 bladzijden verliest de familie alweer een belangrijk meubel doordat deze door de deurwaarder is meegenomen. Onze Zwaren heeft iets teveel gegokt in de cafés waardoor de televisie wordt meegenomen. Net op die avond is Roy Orbison op tv. Uiteindelijk mogen ze van een Iraanse familie bij hen thuis de liveshow bekijken, die ze zeker niet willen missen. Ongeveer op pagina 98 komt er een vrouw aankloppen om wat vragen te stellen over de levensstijl van Dimitri. Vader begint hierdoor wat zenuwachtig te worden. Meer hierover in de volgende leesbeurt!
Vandaag is het zaterdag 14 november en ik heb mijn leesreis voortgezet. Ik las welgeteld tot aan pagina 50!. In dit stuk begint de levenssfeer van de mannen in dit boek echt wel overdreven te worden. Zo zal Petrol, één van de nonkels van Dimitri, beginnen aan een drankwedstrijd die hij combineert met de ronde van Frankrijk. Zijn broer Herman heeft onlangs het record zuipen verbroken en dus wil Petrol tonen dat hij die titel verdient door middel van deze wedstrijd. De wedstrijd zal het petje te boven gaan. Hoe dit verder zal aflopen lees ik de volgende keer!.
Haaaaallootjes! Bij het lezen van de eerste paar bladzijden dacht ik. Dit is het! Eindelijk eens een goed boek, een boek die mij zou gaan interesseren, een boek die zich eens onderscheid van al die andere romans. De Helaasheid der dingen. Een perfect gekozen titel, want helaasheid zal zeker voorkomen in dit boek. Helaas zijn er mensen met een zielig, vuil, smerig, nietsnuttig leven. Helaas zijn er mensen die niet verder geraken in het leven dan het café. Helaas zijn er mensen die liever hun lippen op de rand van een glas bier zetten dan op de lippen van een partner voor het leven waarmee je een gelukkig gezinnetje opbouwt. Ik hou van de schrijfstijl van Verhulst, misschien wel wat hard te begrijpen soms, maar het bekoort me zeker en vast!
Het is vandaag donderdag 12 november en ik ben deze avond gestart met het lezen van het boek "De Helaasheid der dingen" van Dimitri Verhulst. Ik ben gestopt wanneer ik aan pagina 22 kwam. In deze 13 pagina's (het boek start pas aan blz 9) ben ik allerlei zaken te weten gekomen over de sfeer waarin Dimitri, de jonge hoofdrolspeler, leeft. Deze sfeer lijkt mij zeer onaangenaam. Hygiëne wordt hier blijkbaar niet echt herkend. Benieuwd wat er nog meer zal volgen.
Dimitri Verhulst (Aalst, 1972) debuteerde in 1999 met de verhalenbundel De kamer hiernaast die genomineerd werd voor de NRC Literair Prijs. Hij publiceerde verhalen en gedichten in verschillende literaire tijdschriften, waaronder Nieuw Wereldtijdschrift, De Brakke Hond en het tijdschrift Underground, waarvan hij redacteur is. In 2001 verscheen de roman Niets, niemand en redelijk stil, later dat jaar gevolgd door Liefde, tenzij anders vermeld. Zijn laatste roman, De verveling van de keeper, verscheen in 2002. In 2003 publiceerde hij Problemski Hotel, dat vertaald wordt in het Duits, Deens, Engels, Frans en Italiaans.
Bibliografie: De kamer hiernaast (verhalen, 1999) Niets, niemand en redelijk stil (roman, 2001) Liefde, tenzij anders vermeld (gedichten, 2001) De verveling van de keeper (roman, 2002) Problemski hotel (roman, 2003) Dinsdagland (reisverhalen, 2004) De helaasheid der dingen (roman, 2006)
