|
Zondag 17 oktober, 17.12 Nederlandse tijd, Mexicaanse tijd 10.15, temperatuur rond de 29 graden
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
He hé eindelijk daar ben ik dan, nu precies een week geleden dat ik vertrok naar Merida.
Ik heb een goede vlucht gehad, weinig vertraging, wel veel turbulentie.
Natuurlijk heb ik een slaappil genomen maar deze werkte maar 2 uur. Toen maar een Campari Soda, maar ook daar bleef ik wakker van, dus er nog een genomen, slapen ho maar, het gevoel dat je zweeft? Ja zeker. Normaal drink ik geen alcohol, dit was een uitzondering en die zullen er wel veel komen denk ik.
Op de vluchthavens mezelf laten rondrijden in een rolstoel, tja want lopen gaat nog steeds wat moeilijk en een Dumais laat zich heel graag rondrijden! Zeker met reizen heeft dat veel voordelen, je hoeft niet in de rij te staan, ze dragen je bagage, enz., een invalide vrouw kan je toch niet laten wachten :-D Het vliegtuig naar Merida vertrok wat later dan gepland, ach dat wist ik al, ik heb nog nooit een afspraak meegemaakt in Mexico dat op de afgesproken tijd is ingegaan.
In vergelijking met voorafgaande jaren, heb ik deze keer meer tijd nodig gehad om te acclimatiseren.
Buiten de begroeting van mijn Mexicaanse vriendjes de muggen, heb ik erg veel last gehad van een jetlak en had ik een aantal dagen nodig om mijn draai te vinden.
Wat is het een fijn gevoel om weer terug te zijn in Merida, de ontvangst van mijn vrienden en kennissen in Merida maakte mij weer emotioneel, maar niet alleen dat, het land, de mensen, de cultuur, alles klopt. Men zegt toch altijd, als je lang genoeg blijf dromen, komen deze op een dag uit, ik ga zeker veel dromen dat op een dag ik samen met Henk voorgoed naar Merida vertrek.
Aangekomen bij mijn huisje, alweer een warm ontvangst door Rosalinda en Jan, de eigenaren van het appartement. Wat een geweldige mensen, vriendelijk, behulpzaam en tot nu toe staan ze altijd klaar voor mij, om al mijn vragen en wensen te beantwoorden. Iedere ochtend een heerlijk ontbijt met vers fruit. Dit was zeker een zeer goede keuze om hier mijn 2 maanden door te brengen.
Mijn buren aan de rechterkant zijn ook geweldig, 's avonds laat zitten al de oudere dames bij elkaar om gezamenlijk buiten, binnen tv te kijken:-P geweldig. Ik heb mij natuurlijk netjes voorgesteld, ik ben toch 2 maanden hun buurvrouw, met een big smile vertelde ze wie ze waren, lachen, een had nog maar 1 tand in haar bezit, de rest had een parkeergarage in hun mond.
Het is voor mij geweldig om 2 maanden tussen de echte Yucatanen te leven. Gewoon mee draaien in het dagelijks leven, boodschappen doen bij het supermarktje op de hoek, enz. Ik heb zelfs al een paar keer de bus genomen, en je weet ik heb een hekel aan openbaar vervoer, maar hier is het een ervaring waar je blij van wordt. 6 Pesos, 0.34416 euro cent, een giller toch. Een pakje camel 30 pesos, 1 euro 75, tja en ik wilde net gaan stoppen met roken:cry:
De voorbereidingen voor mijn Expositie veloopt geheel volgens planning.
Ik heb een curator toewezen gekregen die ook de expositie over Salvador Dali, Frida Kahlo en nog meer grote namen heeft verzorgd. Hij zal niet alleen mijn werken aan de muur gaan hangen, maar bouwt er een heel thema omheen en er komt zelfs een catalogus. Geweldig!!!
Inmiddels heb ik al mijn modellen terug gevonden die zijn verwerkt in mijn art. De reacties waren overweldigend! Ik denk, weet het wel zeker, dat mijn expositie een geweldig succes gaat worden.
Zo, het eerste verslag staat er op. Ga nu lekker pannenkoeken eten. Ja, heerlijk met jam, Jan de eigenaar van mijn huisje, gaat ze nu maken en brengt mij deze zodra ze klaar zijn. Als dat geen service is!!
Een warme groet uit een warm Land!!!
Mijn huisje.
|
