2001 – Kabul

Aan de telefoon kreeg ik tot mijn grote verrassing Khan te horen. De vriend van Baba. Hij zei dat ik dringend moest komen. Voor hem zou ik alles doen. Ik vertrok dus inmiddels richting Pakistan waar Khan op mij zat te wachten. Daar vertelde hij mij dat mijn vriend dood was. Ik moest bijna wenen. De rebellen hadden hem te pakken genomen omdat hij een Hazara was, ze doodden hem en zijn vrouw. Maar hij had nog een zoon, vertelde mij Khan, die ze genomen hadden als dienaar. Ik wou eerst niet naar een gebied in oorlog gaan om een kind te redden die ik zelf niet kende. Maar Khan had mij nog andere dingen te vertellen. Blijkbaar was mijn vriend mijn zoon. Baba zou op een nacht in bed geweest met de vrouw van zijn dienaar, die negen maanden later een kindje op de wereld bracht. Als dat zo was, maar Khan mag je altijd geloven, betekende het dat de zoon van mijn vriend mijn neefje was. Toen besliste ik hem te redden. Het was niet gemakkelijk geweest om tot de herberg te rijden waar hij gavangen was genomen te rijden zonder gepakt te worden door de rebellen. Eens daar aangekomen vroeg ik om te mogen praten met de baas van de herberg. Dat bleek Assef te zijn. Mijn hart bonkte nog harder. Ik had hem gevraagd om alleen met hem in een kamer te mogen onderhandelen. Hij accepteerde. Maar hij wou mij mijn neefje niet geven. De spanning tussen ons steeg en we begonnen te vechten. Zijn dienaren hoorden het eerst niet omdat Assef muziek had opgezet, maar wanneer de muziek stopte hoorden zijn dienaren al het kabaal. Wanneer ze de kamer openden was ik al weg mat mijn neef. Ze schoten nog achter de auto waarmee ik tot de herberg was gekomen maar ze waren te laat, ik was al weg.

Ik heb dus mijn neefje tot hier gebracht in Fermont waar ik hem als mijn eigen zoon opvoed. Het is niet gemakkelijk maar ik weet dat we ooit een sterke familie zullen zijn.

Ik hoop dat we nog lang en gelukkig zullen leven…

18-03-2020, 10:17 geschreven door The Sultan of Kabul  

2000 – Fermont

The American dream is niet altijd wat je gehoopt had. Baba had een baan gevonden in een tankstation. Hij werkte daar hele dagen door, het was voor hem niet erg eenvoudig. Zijn gezondheid begon slechter en slechter te worden. Maar hij zei dat het niet erg was en dat ik er mij geen zorgen over hoefde te maken. Ik was Engels gaan studeren aan de hogeschool. Mijn kinderdroom om schrijver te worden was nog altijd niet veranderd. Baba maakte daar nog soms een grapje over maar hij nam het niet meer zo fel aan. Ik herinner me nog toen ik mijn diploma haalde dat Baba mij naar een pub had uitgenodigd en daar de sfeer zoals in Afghanistan nabootste, hij betaalde iedereen die in de pub aanwezig was een glas en begon te zingen, het was echt geestig. De band tussen Baba en ik is veel versterkt, gelukkig ook. Hij zei soms nog dat het spijtig was dat mijn vriend en zijn vader er niet waren. Zoals ik misschien nog niet gezegd heb was de vader van mijn vriend samen opgevoed met Baba, hij was een wees en mijn grootvader heeft hem opgevoed als zijn eigen zoon samen met Baba.

Op een dag op een rommelmarkt waar alleen Afghanen kwamen die ook gevlucht waren uit Afghanistan, ontmoette ik een meisje. In de loop van de discussies die ik met haar voerde kwam ik te weten dat ze Soroya heette en dat ze de dochter was van een groot generaal in het Afghaanse leger, maar die nu op pensioen was. Ze was heel mooi. Ik dacht alleen maar aan haar. Maar haar vader was niet akkoord dat ik met haar omhing. Ze had blijkbaar iets gedaan in haar jeugd waarover haar vader niet erg fier over was, zeg zelfs beschaamd. Maar ja… De liefste is altijd sterker. Ik heb Baba daarom gevraagd om me met haar uit te huwen. Hij accepteerde en tot mijn grote opluchting haar vader ook. We leefden nog lang en gelukkig tot ik op een dag een toproep kreeg. Baba was ondertussen naar de andere kant gaan varen. Ik wil hem nog eens bedanken voor alles wat hij voor mij heeft gedaan. Danku Baba.

18-03-2020, 09:46 geschreven door The Sultan of Kabul  

1979 – Kabul

Oorlog… ik had gehoopt om dat nooit mee te moeten maken hebben maar het is nu eenmaal zo. De Sovjets zijn Afghanistan binnengedrongen en controleren alles. Baba en ik hebben moeten vluchten. We wouden naar Pakistan. Wat ons uiteindelijk ook gelukt is maar het was geen makkelijke zaak. Ons vervoerder had ons beloofd dat we binnen de kortste tijden in Pakistan gingen zijn. Maar dit bleek niet het geval te zijn. Om over bepaalde grenzen te kunnen gaan moet je een groot bedrag betalen maar soms is het voor sommige soldaten, die de grens bewaken, niet genoeg. Ze wensen dan een extraatje. In mijn geval was dat een halfuur alleen met een vrouw die in ons busje zat. Maar mijn vader was er niet echt mee akkoord. Hij protesteerde tegen de soldaat, die hem bijna ging neerschieten als zijn superieur niet op tijd was aangekomen. Een paar uur later ging het busje stuk. We hebben ons dus moeten verstoppen met een man of twintig in een kleine donkere kelder die krioelde van de ratten. Na een week zijn ze ons komen halen om ons reis naar Pakistan te voltooien. Spijtig genoeg moesten we in een tank binnen die brandstoffen vervoerde. Het was daar pik donker en het rook daar heel hard naar diesel. Het was heel moeilijk om in die dampen te kunnen ademen. Met veel geluk zijn we in Pakistan geraakt. In Pakistan hebben we de eerste vlucht richting Californië in Amerika genomen.

18-03-2020, 03:27 geschreven door The Sultan of Kabul  

1976 – Kabul

Het was eindelijk winter. Wie zegt winter zegt vakantie. Wat ik nu ga zeggen had ik zonder gevolgen voorspeld. Ik dacht dat het een gebeurtenis was in Kabul zoals een ander, maar blijkbaar niet. Dit was het begin van een geheim die ik altijd voor mijn eigen heb gehouden tot vandaag. Mijn dienaar en ik kwamen terug van de cinema wanneer plots achter ons Assef en zijn twee vrienden verscheen. Ze wilden vechten denk ik, ik weet het eigenlijk niet. Maar toen begon mijn dienaar mij te verdedigen zoals gewoonlijk en Assef en zijn vrienden kregen schrik en gingen weg. Maar hij zei nog: “we krijgen jullie nog te pakken”. Enkele weken later was het de grote vliegertoernooi in Kabul. Ik was nog tamelijk goed met het behendigen van de vlieger. De jaar daarvoor was ik zelfs derde geëindigd. En dat jaar was het zo ver ik was gewonnen! Baba was heel fier op mij. Maar het belangrijkste bij de vliegertoernooi is het terugvinden van de laats doorgeknipte vlieger. Daarin was mijn dienaar super goed in, hij wist waar de vlieger ging neerstorten zonder naar de hemel te kijken. Ik liet hem dus achter de laatste vlieger zoeken. Maar een uur later was hij nog altijd niet terug dus ging opzoek naar hem. En dan, wat ik zag heeft voor goed mijn leven veranderd. Assef en zijn vrienden hadden hem te pakken gekregen en voor de keuze gesteld; “ofwel geef je mij nu die vlieger ofwel verkracht ik u”: zei Assef. Mijn vriend als goede dienaar dat hij was wou de vlieger niet geven en liet zich verkrachten. Ik had hem kunnen helpen maar deed het niet. Ik wou dat Baba nog meer fier was dat ik de laatste vlieger terug had gevonden. Ik bleef dus achter een hoek kijken hoe mijn vriend verkracht werd. Sindsdien heeft alles veranderd. Zonder redenen wou ik niet meer bevriend zijn met hem. Ik deed er alles om hem van mij weg te hebben. Ik pestte hem zeg maar, ik wou dat hij mij haatte. Maar mijn vriend als goede dienaar dat hij was bleef mij maar verder bedienen alsof er niets aan de hand was. Het was echt de beste dienaar op de hele wereld. Maar op een moment was ik het beu en ik wou dat hij weg ging. Daarom zette ik op een dag de horloge die mijn vader mij gekocht had voor mijn veertiende verjaardag onder zijn bedkussen. Daarna ben ik geweest gaan zeggen tegen mijn vader dat de dienaar mijn horloge had gestolen had. Mijn vader heeft me altijd gezegd dat stelen de ergste zonde was. Ik wist heel zeker dat hij mijn dienaar en zijn vader, de dienaar van mijn vader, aan de deur ging zetten. Maar toe hij mijn dienaar in zijn bureau riep om hem te vragen of hij mijn horloge had gestolen antwoordde hij: ”ja” gewoon om mij te beschermen. Baba antwoordde tot mijn grote verassing: “ik vergeef u”. De vader van mijn dienaar antwoordde daarop dat het niet erg was omdat ze toch gingen vertrekken omdat het onmogelijk begon te worden om in zulke omstandigheden verder te leven. Mijn vriend had hem eigenlijk gezegd wat er allemaal gebeurd was. Op die dag was ik mijn enige echte vriend verloren. Een vriend die ik nooit zal vergeten.

18-03-2020, 01:51 geschreven door The Sultan of Kabul  

1975 - Kabul

Alles ging goed voor mij. Ik had een dienaar die alles voor mij deed en kreeg ook alles wat ik vroeg van mijn vader die één van de rijkste persoon in Kabul was. Met de tijd werd die dienaar meer en meer mijn vriend. Maar niemand mag hier bevriend worden met een Hazara. Misschien was dat ook beter zo, hij kreeg al genoeg aandacht van mijn vader Baba. Alles wat ik deed was slecht, maar wat mijn dienaar deed was altijd super. "Dat is ten minste een man": heb ik Baba ooit horen zeggen tegen Kahn. Khan was een vriend van Baba. Gelukkig dat hij daar was. Hij zei altijd tegen mijn vader dat het niet erg was wanneer ik niet terugvocht wanneer ik een klap kreeg van iemand. Hij zei dan tegen Baba: "hij is gewoon niet agressief" of hij zei soms dat ik wel iemand ging worden in het leven, dat mijn vader zich geen zorgen hoefde te maken. Hij was ook altijd enthousiast om de verhalen die ik schreef te lezen, hij zei dan altijd dat ik een grote schrijver ging worden tegen Baba. Maar ja… Mijn vader was niet erg overtuigd. Alles wat ik deed was met het doel om ervoor te zorgen dat Baba fier was op mij. Soms lukte dat, maar vaker niet.

18-03-2020, 00:44 geschreven door The Sultan of Kabul  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

16-03-2020, 19:01 geschreven door