Hier ben ik weer... uiteindelijk dan toch. Er is weer een weekje voorbij en alles bolt nog gelijk het moet bollen. Ik zal maar beginnen bij het voorbije weekend. Voor de eerste keer zat de bar op vrijdagavond goed vol... voor wat ik gewend ben dan toch. Bleek achteraf dat het minstens nog 2 keer zo druk wordt binnen een dikke maand. Maar da wil dus zeggen... dubbel de fun en dubbel de fooien!!! Vrijdag heb ik vooral de iets minder leuke taakskes mogen doen, zoals: den afwas bijhouden, frigo`s bijvullen, de serveersters hun drankskes bezorgen,... en dergelijke. De coctails in elkaar flatsten is in de weekends nog weggelegd voor de meer ervaren barmannen. Ma terwijl ik al die onnozel dingskes aant doen ben, kijk ik met 1 oog wel mee hoe de rest marcheerd. Hoop da ik volgend weekend mich al is in de strijd kan gooien om wa coctails te maken. Door de week sta ik al alleen in de `downstairsbar` en dan moet ik het ook allemaal zelf doen.... proberen en testen is de boodschap
De zaterdag wast iets minder druk, maar toch nog altijd goed bezig. Na het werk met Mark en zen neef na een afterparty geweest. Aangezien `last call` (de laatste die wordt getapt) al om 02.00u is, en iedereen ten laatste om 03.00u buiten moet zijn, gaan de meeste derna door naar iemand zijn thuis. Der was nie echt veel te zien, dus zijn we ma na Mark zijn thuis gereden en daar ene gaan drinken. Bij ene bedoel ik dan `een 12-pack`... ben daar dus ma opt gemak gecrashed. Ahja, de algemene regel bij zo een `houseparty` is, dat ge uw schoenen bij het binnenkomen uitdoet..... voor de rest breken ze het kot wel gans af, maar zolang ge uw schoenen ma uitdoet is blijkbaar alles ok
Zondag weer de ganse dag in het restaurant gewerkt, om derna de bar over te nemen. De zondag is meestal nie erg druk, dus we stonden maar met 2 personen voor de hele bar. Blijkbaar meer als voldoende, aangezien ik van 22.00u tot 01.00u niks anders heb gedaan dan films gekeken op ne serieus grote flatscreen langs menne toog. Mijn gat heeft de stoel enkel en alleen verlaten om een biertje te nemen... voor men eigen!
Maandag was bijna ne copie van de zondag. Heb alleen minder tv gekeken aangezien maandag de dag is dat de nieuwe stripster arriveert... Heb derna ook is met de lokale DJ liggen discusieren over de verschillende geliefde muziekgenres in High-level. De belangrijkste zijn hier zeker: country, top 50 muziek, belachlijk slechte house en redelijk goeie R&B. Heb hem mijn cd-collectie meegegeven en hij heeft sindsdien elke avond der al enkele uitgehaald. Ik heb hem een maand gegeven om der werk van te maken en wa betere muziek te brengen voor op de dansvloer. Ben echt nie van plan om te leren `linedansen`...
Dinsdag eindelijk nog is in de lounge gewerkt. Veel plezanter als het restaurant volgens mij. Zelfde manier van werken als in de Gebinten, ook opdienen en toog zelf doen, zelfde kassa met touchscreen,... enz. De tips zijn er ook beter en, en dit is een belangrijke en, hier moogt ge nog roken, dus geen families met 7 jung die de hele tafel overhoop gooien. Nadat de lounge gesloten was, heb ik de bar weer overgenomen. De shooters en coctails beginnen al aardig te lukken... wat het werken veel plezanter maakt natuurlijk!
Hopelijk binnekort is een dagske of 2 conge, zodat ik is wa kan gaan bewonderen van de omgeving hier. Heb ook dringend ne gsm nodig. De mijne werkt hier blijkbaar nie. Bellen of sms`en is dus nog niet mogelijk, maar ben er mee bezig.
Tot zover mijn voorbije week.
Greetz uit het zonnige Canada en tot de volgende!!! John
Zoals beloofd het vervolg van mijn avonturen. Het typen gaat hier een stuk trager met dieje motige `qwerty`, vandaar da ik de vorige keer mijn verslag vroegtijdig moest stoppen. Ma goed, die avond de bar en het motel verkend. Ik werk dus in een bar @ night en in het restaurant/lounge by day... Het restaurant was de eerste dagen beetje wennen. Al de gerechten zijn hier helemaal anders. Ook de bar is niet wat ik gedacht had, bier van de tap kennen ze hier niet. Shooters en coctails ZUIPEN ze hier allemaal. Nie te geloven hoeveel verschillende dat der zijn, en natuurlijk allemaal met zo ne leuke, speciale, nie simpel te onthouden naam. Ma we zijn nu een week verder en het begint al goed te lukken, al zeg ik het zelf
Ik ben hier wel op het ideale moment aangekomen. In de zomers is het hier dus redelijk `kalm`. In de winters daarentegen verdubbeld het inwoners aantal hier gewoon. Veel mensen die hier komen werken op 1 van de vele olievelden. Dus heb ik ff tijd om der rustig in te komen en alles te leren. Al de collega`s zijn ook zeer behulpzaam. De mensen hier zijn int algemeen zeer vriendelijk en de meeste zijn zo zot as een deur. Ge hebt hier dus veel indianen die door de staat onderhouden worden zodat ze hunne grond mogen gebruiken om olie uit te halen... die mense doen dus niks anders dan de ganse dag door zuipen. Ongelooflijk wa voor taferelen en marginalen ge hier vantijd ziet... en ik zen nog ma een week hier, da beloofd!
Ook veel meer jeugd dan verwacht... ook allemaal (95%) zo zot as een deur! Van het moment da ik tijd heb zal ik is wa foto`s van de bar trekken en op deze blog posten. Iedereen is hier ook enorm sociaal... heb al heel wa mensen leren kennen. Zo achter de bar werken heeft natuurlijk zijn voordelen...
Voor de rest heb ik hier nog nie veel gedaan. Moet eerlijk zijn dat er ook nie enorm veel te beleven valt. Maar tegen dat het winter wordt kan ik normaal gezien mee gaan yshockey spelen.... dus de winter brengt hier alleen maar leuke dingen met zich mee. Ik zal mij wel bezig houden! Daarom ook dat ik er nie veel mee inzit om veel te werken. De fooien hier zijn ook nie normaal. Heb al goed over der 300dollar aan fooien verdiend op 6 dagen tijd... en da als sukkelende `newby` moet ge denken... hehehe!!
Alle, ik ga het hier bij houden voort moment. Zal proberen regelmatiger iets te posten.... Greetz from Canada!!!
Sorry dat het zo lang geduurd heeft, maar de eerste week was nogal hectisch... Ik zal beginnen bij het begin. Maandag was dus een enorm lange dag. Dacht echt dat ik minder last ging hebben van den jetlag... Kon niet slapen in de vlieger, dus heb ik maar 3 films na elkaar gekeken. We hadden er toch onze persoonlijke filmcomputer. Op de luchthaven van Edmonton stond Bernice haar neef ons op te wachten. Hij bracht ons naar hun huis in Edmonton, waar we de eerste nacht mochten doorbrengen. Ik was nog geen uur in Canada en ik had al ne pot vettig eten in mijn handen... twas nodig! Voor de rest nie veel gedaan die dag, wegens `te jaak` van de reis.
Na ne zalige nachtrust en een goed douchke, zijn we naar de `West-Edmomton Mal` geweest. Grootste overdekt winkelcentrum ter wereld heb ik mij laten vertellen. Leek ook idd zo! Echt enorm! Daar wa kleren gekocht en dergelijke en toen weer ma ne vettige hamburger gestoken. Uiteindelijk zijn we in de late namiddag naar High-Level vertrokken. De auto van Mark (Bernice haar neef) tot de nok gevuld. De eerste 4u van de rit verliepen probleemloos. De afstand tussen de verschillende `Dorpen/steden` is dan ook immens, meestal tussen de 100 en 200 km, met daartussen... niks. Alleen uitgestrekte natuur en hier en daar een huizeke of oliepompke. En toen natuurlijk... `platten tuub`. Na een uur rondbellen en nog is een uur wachten werden we dan toch eindelijk geholpen door de meest marginale garagist ever! Blijkbaar kon dieje nie meer doen als ons 150km de verkeerde richting slepen en dan de volgende morgen ons ne nieve slof te steken. Sjans da Mark en goei verzekering had! Mochten dus op kosten van de verzekering overnachten... da budget hebben we dus mooi gespendeerd aan goed eten en 2 degelijke kamers.
Volgende dag nog ma is goed ontbeten en toen eindelijk terug vertrokken voor de rest van de rit. Nog 400km te gaan... normaal gezien. Ma we zijn natuurlijk nog wa verkeerd gereden Hoe kan het ook anders. Maar als ge hier verkeerd rijdt, hebt ge da pas door na ne kilometer of 40. Resultaat... 80km teveel gebold. Om de rit compleet te maken, kreeg Mark ook nog ne halve rotsblok tegen zijn venSTER toen we bijna in High-level waren. Dus de eerste dagen waren 1 groot avontuur vol miserie. Ma we blijven positief he!! Die avond kennis gemaakt met de rest van de familie en ne goeie gaan drinken in de bar.
Ik moet binnen 5min beginnen werken, dus de rest volgt later.
Welkom op mijn blog! Binnen 10 dagen is het zover... dan vertrekt den deze naar Canada. Het is de bedoeling dat ik daar blijf tot eind Januari. Dan trek ik door naar de VS waar ik hopelijk enkele interessante steden kan bezoeken. Normaal gezien stond Australië als volgende gepland, maar ik hoop stiekem Hawaï en New-Zeeland der ook nog bij te kunnen nemen. Er zal veel afhangen van de financiele toestand op dat moment. Als alles goed gaat, kom ik volgend jaar ergens in Juli terug. Voila, nu zijn jullie op de hoogte van mijn plannen voor het komende jaar.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Maar da wil dus zeggen... dubbel de fun en dubbel de fooien!!! Vrijdag heb ik vooral de iets minder leuke taakskes mogen doen, zoals: den afwas bijhouden, frigo`s bijvullen, de serveersters hun drankskes bezorgen,... en dergelijke. De coctails in elkaar flatsten is in de weekends nog weggelegd voor de meer ervaren barmannen. Ma terwijl ik al die onnozel dingskes aant doen ben, kijk ik met 1 oog wel mee hoe de rest marcheerd. Hoop da ik volgend weekend mich al is in de strijd kan gooien om wa coctails te maken.
