Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Leven met cvs en fybromialgie
Dromerke
16-10-2013
Wat als ?
Pfff even serieuze dip , De frustratie slaagt enorm hard toe , altijd mee gaan werken , altijd mijn gezin mee onderhouden , net samen huis gekocht , verhuis in januari , en nu totaal geen zekerheid meer van mijn inkomen ... Gistereavond in bed ben ik beginnen wenen , wat als wij onze kids niet meer kunnengeven wat ze nodig hebben , wat als er geen geld is voor eten , wat als we de school niet kunnen betalen , wat als ze gepest gaan worden , allemaal door MIJ ... IK HAAT MIJN LICHAAM!!!!!!!!!!! Dit kan ik mijn kids toch niet aandoen ... heb al aan het denken geweest gewoon knop om te draaien en verder fulltime te werken maar hoelang gaat dit lukken , hoelanf gaat het duren voor ik instort en het nog erger gemaakt heb ... dit heeft mijn gezin niet verdient!!!! :( pfffffffffff
Vandaag zijn we maandag , zaterdag en zondag gepasseerd , Hels drukke dagen geweest , Maar het waren fantasctische dagen , Zaterdag zijn we begonnen met mijn jongste prinses haar 3de verjaardag , heel veel volk , heel veel drukte , na 4 u die drukte werd het me teveel :( proberen blijven te lachen bianca , niemand hoeft dit te zien ... Het is me uiteindelijk gelukt , maar eens iedereen weg was ingestort , Danny ging snel frietjes maken en wou graag aan tafel eten , nu ja goed ondanks de pijn toch aan tafel gaan zitten , eens aan tafel beginnen janken , mijn rug werrkte niet mee, voeten deden pijn , benen waren zo gespannend als wat ... Op zulke momenten vraag je je af waarom ???? Na het eten ben ik dan in zetel gaan zitten ale liggen en om 21u gaan slapen , kon niet meer van de pijn en toch maar pijnstilling gepakt deze keer ... Zondag dan uiteindelijk heel slecht opgestaan want had rotnachtt achter de rug ... Ik voelde me net 100 jaar toen ik uit bed stapte , Maar toch gedwongen met de verjaardagcentjes te gaan winkelen met de meisjes .. Zij hoeven hier niet de dupe van te zijn .. Uiteindelijk hebben ze heel wat gekocht waar ze dolgelukkig mee zijn... We hebben heel de namiddag met de nieuwe dora bal aant spelen geweest , gezelfschapsspelletjes enz ... Kids vonden het fantastisch om zoveel aandacht van mama en papa te krijgen :D , en stiekem genoten mama en papa hier even veel van hihi :) nu maandag en mja resultaat zo stijf als een plank , schouders zitten vast , benen zo stijf als wat , rug gekraakt ale ja .. ge kunt wel volgen , dus wat gaan we doen vandaag enkel de was ophangen en een rustig dagje.
Genieten doe is des te meer van dagen als dit! Vandaag kindjes te voet weggedaan met een omWeg , dan slingers enz gaan halen voor ons jongste haar feestje van zaterdag , gestofzuigd en opgeruimd , kids gaan halen , klantje gaan bezoeken met de kindjes vonden ze superrrrrr want ze mochten, in de grote tuin spelen :D naar huis gekomen en cake gebakken terwijl de witloof al gekookt en patatjes geschild tussendoor schieterke gespeeld met de kids en ben ik toch wel 4 keer neergestoken en aangevallen zeker :D , dan kindjes in bad gezet en dan ist ventje thuis gekomen lekker gezellig gegeten , afwas gedaan en nu op men boogje met natuurlijk een heel,opgestijfde spieren hahahaha,maar ik heb ervan genoten vandaag!!!!
Soms is het gewoon zoooo moelijk , de momenten dat ik de drukte van mijn eigen meisjes niet aankan , dan zijn zij aan het rondlopen en aan het tieren en aant lachen , schiet ik omhoog omdat de drukte en vooral de jongste door merg ik been gaat . En die geven dan niet af dus maak ik mij nog bozer , Papa geraakt geiriteerd omdat ik omhoog ga en de kids niet luuisteren , maar achteraf gezien hebben mijn meisjes gewoon plezier ... Waarom kan ik ze dat niet gewoon toestaan ??? :( soms voel ik me echt gefaald als mama , telkens als ik ze in bed leg zijn ze zoooo lief voor me , en liefste mama van de werld hier en liefste mama van de wereld daar , ik kan wel janken , de kindjes verdienen beter dan ik :( Waarom kan ik er niet gewoon mee omgaan en alles verbijten ... Ik heb van jongs af tegen alles moeten opboksen en vechten om iets van begrip te krijgen ... Maar vandaag de dag voel ik me zoooo alleen ... Ik wil er zijn voor men meisjes , ik vind de moed niet om me op de grond te zetten en te spelen met hen ? Waarom niet , simpel ze beginnen aan me te hangen , op me te springen om te knuffelen , en ik bekoop dit direct met bartende koppijn en pijn.... frustrerend gewoon pfffffffff :( ik durf hier met niemand over praten omdat ik toch altijd te horen krijg , je bent wel een goeie mama enz terwijl IK weet dat ik beter kan!!!!
Vandaag met de kindjes naar kinderhappening bij ons in het centrum geweest , En was echt superleuk , een moleke , springkastelen in overvloed , schmink , badge making enz ... En een standje om balonnen op te laten met een boodschap op .. Ons oudste liet me ff met de mond vol tanden staan , omdat zij echt al besef heeft vraag ik aan haar , wat wil je dat ik erop schrijf , komt ze dichtbij mij staan , mama ik wil dat je schrijft : voor de liefste broer en zus , ik mis jullie ... SLIK daar sta je dan ... Ik kon zo beginnen janken , doet wel iets met je als mama ...
Vandaag al moeilijke dag door gisteren een leuke avond gehad te hebben , dus was al zo stijf als iets , maar moest en zou op de beurs geraken om men hobby terug te kunnen opstarten , namelijk men nageltjes mooi maken ze zeggen altijd wie mooi wil zijn moet lijdene , en ja hoor het was voelbaar ach weet je na het te laten bezinken aanvaard je het wel. ik heb een geluk een droom van ne kerel naast mij te hebben dat inspringt waar nodig. nu heb ik wel weer iets om mijn zin en te verzetten, kan ik op mijn eigen tempo doen en zelf zien wat ik aankan. gaat mijn zelfvertrouwen goed doen. gisteren was echt een superdag met men beste vriendin , was zalig zo eens onder ons zonder kindjes. ik kan mss niet wat iemand anders wel kan , maar ik ben doodgelukkig met de steun die ik krijg van het ventje en men vrienden!!!!!!
Gisteren de diagnose fybro gekregen , ook al wisten we het eigfelijk al , nu het zwart op sit staat komt het toch ng ff aan , nu vandaag briefje naart werk gaan doen en al een geluk staan zij volledig achter mij welke beslissing ik ook neem ... daarna ff naar duffel gereden en ik had helse pijn in bovenbenen van de ambryage enz , toch nog f verder gegaan en kids te voetr van school gaan halen maar dat was er teveel aan , hele namiddag op zetel gelegen en de weerbots wel gekregen ondertussen .... Het is soms nog heel onwerkelijk Ik hoop alleen dat sommige mensen nu beter gaan nadenken voor ze me een stempel geven , tis nie dak op men gat gaan zitten en er niemeer afkom!! zoals vele wel doen!!!
Vandaag was een betere dag , na een moeizame start , zijn we toch een half uurtje gaan wandelen , hoewel de knieeen enz het moeilijk hadden toch doorgebeten , dan naar huis gegaan en even gaan uitrusten en nog even op familibezoek geweest . Soms is het wel confronterend welke reacties je krijgt , totaal niet bewust waarschijnlijk maaar woorden die me raken tot op het bot. Reacties zoals iedereen heeft dit , iedereen heeft pijn , en als je op ziekenkast valt zijn wij werkende mensen diegene die voor jou moeten betalen . Het is heel confronterend en doet me echt pijn... Ik was heel blij dat men ventje die me tenslotte heel de dag door ziet en weet hoeveel pij ik vaak heb , toch voor me in de bres sprong. Ben zo blij dat ik hem heb , en ondaks de commentaar , zie ik men familie toch ook doodgraag , ik weet dat dit wss niet bewust is ..
We hebben een helse week achter de rug , het is moeilijk om tot sommige mensen door te dringen en ze te doen begrijpen dat niet iedereen dit heeft en dat het wel degelijk een "ziekte" is , hoewel het moeilijk is te aanvaarden. Soms wil ik het gewoon negeren zoals ik 6 jaar met de CVS gedaan heb en gewoon doorgaan , dan stel ik niemand teleur en hoef ik aan niemand verantwoording af te leggen .. Mensen die het niet hebben begrijpen toch niet wat ik bedoel , ik heb slechts 1 vriendin die er constant voor me staat. Ochja , beter dan niemand. Maar ik merk dat ik mezelf wel weer een muur rondom me optrek. Gisteren dan ook nog eens slecht nieuws gekregen van VWF , na 2 maanden ons aant lijntje gehouden te hebben komen ze erachter dat ze dit jaar onze dossier niet meer gaan binnenbrengen wegens te "druk" , hoewel ik dinsdag nog gebeld had en het volgende week naar brussel zou vertrekken , onze akte verloopt 22 december al , we zijn al voorbij de termijn om de weigeringen binnen te brengen dus als we nu geen bank vinden die ons de lening willen geven hhangen we vast aan de boete van 10 percent aankoopbedrag. Dan verschieten ze ervan da ne mens het moeilijk krijgt het positieve nog te zien. In elk geval ik weet 1 ding , ik zal me gaan afschermen van bepaalde mensen , mensen die er normaal zouden moeten staan , al is het maar om te luisteren maar zelfs da ga nie ... is een zware teleurstelling maar ja
Zo , dit was het voor vandaag , sebiet nog even zinnen verzetten bij een trouwfeest zal ons deugd doen .
Jarenlang gevochten tegen de pijn , jarenlang gevochten tegen de vermoeidheid! maar een mens is jammer genoeg niet gemaakt om te blijven vechten , het heeft me gebroken, het heeft me kapotgemaakt, me afgenomen wat me zo dierbaar was , mij energie! mensen kennen mij steeds met de glimlach , maar laatste dagen blijft daar niet veel van over. ik ben nu een week en half thuisgeschreven door de dokter en voel me zo achteruit gaan , de dagelijkse pijn word erger , vandaag kindjes gaan halen te voet , ik ben kapot , alles doet pijn , voel me zo kwetsbaar en niemand die me begrijpt
Ik ben Bianca
Ik ben een vrouw en woon in Aartselaar (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 08/10/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn gezin.
Leven met cvs en fybromialgie 
 "Crying or Very sad"){kind=icon}
 "Mad"){kind=icon}
