Echt, mijn proeftijd zit erop! Ik heb dus een vaste job - halleluja! Wie had dat gedacht? Ik in elk geval niet! Maar ik moet toegeven, het geeft meer eer om te werken voor de kost dan om papiertjes her en der te verzamelen, "gewoon" om een uitkering te krijgen. En zo groot is die uitkering nu ook weer niet... Blij dat ik uiteindelijk geen rare bijverdiensten meer nodig heb. Ik kwam overigens Adama tegen vandaag. Die is net op hetzelfde pad als ik tot voor kort. Ik heb hem meengenomen en ik heb een en ander duidelijk gemaakt. De straat biedt geen toekomst, dat zie ik nu ook wel.
Ik ben overigens nog met Philippe naar de opera geweest. Lachen! Allemaal mensen, strak in het pak, die niets durven zeggen en amper reageren. Terwijl dat juist hilarisch is! En ik ben ook begonnen aan een carrière als kunstenaar. Ik schilder! Philippe wou naar zo'n gallerij. Wat ik daar gezien heb, dat kan ik ook. Misschien nog een toffe bijverdienste
Alweer een ontdekking! Philippe heeft blijkbaar al lang een relatie met Eléonore. En weet je wat straf is? Ze hebben elkaar nog nooit gezien, zelfs nog nooit gebeld. Ze schrijven brieven naar elkaar. Brieven! Nu ja, schrijven... Philippe dicteert en Magalie - je t'aime, Magalie - noteert. En daar wordt niet om gelachen. Ik vind dat nochtans om heel grappig. Dat zijn geen gewone brieven, hé! Nee, Philippe dicteert een serie moeilijke woorden na elkaar en that's it. Ik ga daar eens verandering in brengen. Ik ga Philippe dichter bij Eléonore brengen. Eerst nog een beetje plagen (plagen is ...) want Eléonore woont in Duinkerke. Die stad is niet beroemd om haar mooie vrouwen . Magalie, da's een mooie vrouw...
Wow, een moeilijke nacht... Philippe heeft af en toe van die aanvallen van pijn, vooral 's nachts. Raar, hij voelt niets, is verlamd maar toch heeft hij plots soms hevige pijnscheuten. Ik had met 'm te doen. Ik heb 'm wel kunnen helpen, denk ik. Hij werd terug rustig en toen kon hij weer slapen. Je bent een toffe pee, Philippe, respect!