Deze post zal over het tweede deel gaan van ons driedelige onderwerp.
Tijdens dit onderdeel zal ik vertellen over de ecologische voetafdruk, oorzaken van het probleem en een aantal definities uitleggen.
De ecologische voetafdruk
De ecologische voetafdruk is de oppervlakte aarde die nodig is om te voorzien in de levensstijl van een persoon, stad of land.
Je eigen ecologische voetafdruk kan je makkelijk bereken via site's.
Voor een Belg valt dit goed mee want een gemiddelde Belg heeft een voetafdruk van 8. Dat is een verschil van 6,6 met de gemiddelde Afrikaanse voetafdruk.
Uit cijfers van 2007 is dit de gemiddelde voetafdruk per inwoner per continent.
Europa |
4,7 hectare |
Noord - Amerika |
7,9 hectare |
Latijns - Amerika |
2,6 hectare |
Oceanië |
5,4 hectare |
Azië |
1,8 hectare |
Afrika |
1,4 hectare |
Volgens WWF hebben de mensen maar recht op 1,8 hectare als:
- we niet meer gebruiken dan de aarde jaarlijks kan produceren
- iedereen de zelfde toegankelijkheid heeft tot natuurlijke bronnen.
Een aantal tips van WWF om je ecologische voetafdruk te verminderen zijn:
- verse producten gebruiken ipv ingevroren
- reclame in de brievenbus vermijden
- 2x in de week vegetarisch ipv vlees te eten
- gerecycleerd papier gebruiken
- openbaar vervoer of trein nemen naar het werk.
Teveel mensen op de wereld? Oorzaken van het probleem
Rond het begin van de 19de eeuw werden er de eerste voorspellingen over de groeiende bevolking en mogelijke problemen gemaakt.
Een van die voorspellingen kwam van Thomas Multhus. Hij voorspelde dat de bevolkingsgroei exponentieel zou zijn en de voedselproductie lineair.
Als oplossing zei hij dat de arme mensen die geen gezin konden onderhouden geen gezin moesten stichten.
Het probleem van de huidige voedselcrisis is niet dat er voedsel te kort is maar dat het gewoon te duur is, dat is het grote verschil tussen vroeger en nu.
Het te dure eten is volgens VN-secretaris-generaal Ban Ki-Moon te wijten aan:
- grote groeilanden zoals China en India
- brandstofprijzen die omhoog gaan
- klimaat verandering waardoor de oogst mislukt
- massa productie van mais en soja voor biobrandstoffen
- investeringen in de ontwikkelingshulp van landbouw werd verminderd
- exportgewassen zoals cacao
Een bijkomend probleem van honger bij de boeren zelf is te wijten aan dumping.
Dumping is de export van gesubsideerde Westerse voedseloverschotten voornamelijk naar arme landen.
Door die dumping kunnen boeren hun eigen geproduceerde producten moeilijker kwijt.
Een goed voorbeeld hiervan is melk. Nederland exporteer tonnen melkpoeder naar Senegal waardoor lokale boeren hun geproduceerde melk nietmeer verkocht krijgen.
Globalisering betekent dat lokale economieën en maatschappijen opgenomen worden in één wereldomvattend wereld-systeem.
Het houdt in dat de handel en de wereldmarkt een steeds grotere rol spelen. Dit heeft grote gevolgen voor elk land van de wereld, naargelang de positie die het inneemt in het wereld-systeem.
|
Positie wereld-systeem |
kenmerk landbouw |
problemen |
oplossingen |
Frankrijk |
kern |
gesubsideerde veeteelt met overschotten |
mest en milieuproblemen |
kleinschalige landbouw |
Senegal |
periferie |
dumping melkproducten |
lokale boeren verliezen van concurrenten |
coöperatie boeren |
Brazilië |
semi periferie |
productie soja |
uitputting grond |
coöperatie |
Eigen mening:
Dat onze ecologische voetafdruk moet verlaagt worden staat vast want de problemen zullen zich na verloop van tijd opstapelen. De regering zou acties moeten starten die ons aanzetten tot een zuiniger leven.
Persoonlijk vind ik ook dat Thomas Multhus gelijk heeft en dat arme mensen geen gezinnen moeten starten. Natuurlijk is het onmogelijk om het tegen te houden omdat arme mensen ook niet het geld hebben voor anticonceptiemiddelen. Ik vind ook dat de dumping moet stoppen of veel verminderd worden zodat eerst de lokale boeren hun producten kunnen verkopen en de Europese landen eventueel nog aanvullen.
|