Gisteren en vandaag hebben we het Grampians Nationaal Park bezocht. De weersomstandigheden zaten echt tegen met regen gedurende het merendeel van de tijd. Volgens plaatselijke bronnen is het hier normaal warm en droog deze tijd van het jaar. Het heeft hier 8 jaar niet meer geregend en uitgerekend het jaar dat wij naar Australie komen valt de regen hier met bakken uit de lucht. Sommige uitzichtpunten lagen volledig in de regenwolken waardoor er echt niets te zien was. Gisteren hebben we ons voornamelijk geconcentreerd op de natuurverschijnselen met o.a.

De balconies

en de indrukwekkende Mc Kenzie waterval

We lieten het slechte weer echter niet aan ons hart komen en hebben genoten van een pick-nick op een zeldzame overdekte pick-nick area.

Vandaag hebben we de Aboriginal Rock Arts (rotsschilderingen) bezocht met o.a.

Ngamaddjidj Shelter

en Gulgurn Manja Shelter

Onze wandeling naar de Hollow Mountain hebben we moeten afbreken wegens te gevaarlijk. De wandeling ontaardde al snel in een klimpartij over zeer grote rotsblokken. Toch een idee van de moeilijkheidsgraad door volgende foto

Om 13u00 hebben we dan de verplaatsing aangevat naar Victor Harbour, een verplaatsing van 530 km. Onze GPS met politiesirenegeluid hield ons keurig binnen de toegelaten snelheidslimieten. Onderweg nog vlug iets gegeten in Nhill, een doodverlaten stadje op de hoofdbaan naar Adelaide. De diensters van het plaatselijke restaurant waren maar al te blij met ons op de foto te gaan want naar verluid is er  ‘ really nothing (nihil) in Nhill’

Aangekomen op onze bestemming in Victor Harbour om 19u00. Van hieruit maken we morgen de overstap naar Kangaroo Island.

11 oktober

Rond Apollo Bay ligt het mooie Otway Nationaal Park. Hier spenderen we bijna de volledige dag met o.a. volgende bezienswaardigheden:

Regenwoud Maits Rest

Vuurtoren Cape Otway. Op de weg ernaar toe heel veel koaloa’s in het wild.

.

Zie je ze al?

Otway Fly Top Walk: een wandeling doorheen de kruinen van  het regenwoud

Triplet falls

In de late namiddag vervolgen bij schitterend weer onze weg langs de Great Ocean Road. Nu wordt het echt heel prachtig. We passeren achtereenvolgens

de Twelve Apostles

en Loch Ard Gorge

Ondertussen is het al laat geworden en moeten we ons haasten naar ons hotel.

12 oktober

Vandaag heel vroeg teruggereden langs de Great Ocean Road om het deel van het traject dat we gisteren niet in detail konden doen te bekijken en een deel te herdoen bij een betere lichtinval. Alhoewel vertrokken bij regenweer werden de goden ons na het ontbijt in Port Campbell welgezind door de prachtige natuurverschijnselen van mooi zonlicht te voorzien.

Oordeel zelf maar over

The Arch

de London Bridge

de Grotto

de Bay of Martyrs

de Bay of Islands

Op onze weg ook 2 nieuwe dieren gespot:

Een short-mierenegel

en, na een wilde achtervolging, ook een emoe

Hierna vingen we rond 14u00 onze verplaatsing aan naar het Grampians National Park.

Hierbij een 1^ste foto.

Toen we aan het hotel toekwamen stonden er ons meer dan 30 kangoeroes op te wachten. Nadat we al heel wat tijd gespendeerd hebben om deze beestjes op prent vast te leggen stonden ze ons hier vanop een afstand aan te gapen.

10 oktober

Volgens de weersvoorspellingen zou het weer de goede kant uitgaan. Inderdaad, vandaag een zeer warme zonnige dag zodat we sinds lang opnieuw zonder trui kunnen lopen. Vandaag hebben we onze trip langs de meer dan 400 km lange Great Ocean Road aangevat. In Geelong de boulders bewonderd.

Was het in de voormiddag zonnig, na de middag veranderde het weer opnieuw naar koud en bewolkt zodat de Great Ocean Road er donker bij lag en het eerste deel van de Great Ocean Road een beetje tegen viel. Hopelijk morgen beter. Overnachting in Apollo Bay.

Vandaag onverwachts in de sneeuw terechtgekomen. We werden zelfs verplicht om sneewkettingen in de wagen te hebben. Op de foto zie je hoe we les krijgen in het plaatsen van de sneeuwkettingen.
 

Onze geplande wandeling naar de top van Mount Kosciuszko is letterlijk in de sneeuw gevallen. Toch hebben we een aandenken  achtergelaten.

 

 Onze wandeling werd dan verlegd naar lager gelegen gebieden waar we de eerste levende wilde kangoeroes hebben gezien.
 
 

Vandaag hebben we Canberra verkend in vogelvlucht. Het Australian War Memorial museum heeft een hele vleugel gewijd aan de 1^ste wereldoorlog met bijzondere aandacht voor Flanders. Een ronduit schitterend museum waar we spijtig genoeg te weinig tijd voor hadden.
 

Vervolgens naar het Parliament House, de nieuwe thuisbasis van het Australische parlement, heel groots in opvatting waar de vrouwen zich klaarblijkelijk gediscrimineerd voelen niettegenstaande ze ±1/3 van de vertegenwoordigers hebben.
 
Als ex-werknemers van een telecommunicatiebedrijf konden we niet anders dan ons bezoek af te sluiten aan de Telstra Tower.
 

Deze morgen onze wagen opgehaald. De aanpassing aan het links rijden is al bij al vlot verlopen.  Na wat tussenstops op uitzichtpunten
en een 1^ste kennismaking met het regenwoud.


’s Avonds aangekomen in Katoomba, Blue Mountains. Zowel de laatste dag in Sydney als vandaag waren heel winderig met een groot koudegevoel. Met een lekker etentje bij het haardvuur werd de dag afgesloten.

Op onze laatste dag in Sydney hebben we o.a. een bezoek gebracht aan de prachtige Queen Victoria buidling waar een heel chique winkelcentrum is in ondergebracht. We hebben een wandeling gemaakt door het Hyde park, captain Cook de groeten gedaan
 
en de Sydney Tower bezocht. Vanop 250 m. hoogte zijn er heel prachtige vergezichten over Sydney stad en de Sydney Harbour
.

’s Avonds met de ferry naar Manly beach voor een avondmaal in het “Ribs and Rumps” restaurant met een typische losse Australische atmosfeer
 
Hereby our greetings to Lindsay, the lovely lady on the picture. Thanks for a lovely evening and a great meal.

Louis’ kortste weg naar de ferry viel iets langer uit dan verwacht waardoor we een ferry later moesten nemen en ons pleziertje in Kings Cross gemist hebben.

Na een paar dagen internetstilte zijn we vandaag opnieuw on-line. De dagen zijn hier werkelijk tekort voor ons programma waardoor we ’s avonds dikwijls de tijd niet meer hebben om onze webblog bij te werken. En als we dan al eens tijd hebben dan is Internet niet beschikbaar of krijgen we het pas na heel wat trial en error aan de gang. Intussen zijn we in Jindabyne in de Snowy Mountains aanbeland en vandaag gaan we onze schade van de voorbije dagen inhalen.

Vrijdag 25 september.

Onze eerste morgen in Sydney en in Australië. Het is hier al om 5u klaar.

Na 2 lange vluchten, die uiteindelijk nog zijn meegevallen door de nodige drank en patience te spelen, zijn we s’avonds om 20.00u geland.
 
Daarna met de trein naar het centrum. Het hotel was op loopafstand van het station. Een bar met Australische Lagers in de onmiddelijke omgeving van ons hotel zorgde nog voor een extra korte nacht.

Iedereen op het thuisfront was bezorgd door berichten over zandstormen, Sydney Airport zou zelfs gesloten geweest zijn. We kunnen iedereen gerust stellen, NIETS van gemerkt.

Vandaag stadswandeling gemaakt met als hoogtepunten Opera House en Harbour Bridge.

Onze verwachtingen volledig ingelost en meer.
 
 

Om op alles voorbereid te zijn zijn Louis en ik vandaag een testritje gaan maken met een 4x4 wagen. Het was zowel voor Louis als voor mezelf de 1ste keer met een 4x4 wagen. De wagen werd ons ter beschikking gesteld door Kristof Vervaeck, een zeer goede vriend van mijn dochter. Hij bracht ons naar de kleiputten van Pittem waar een pittig domein lag te wachten. Na wat theorie over de werking van een 4x4 begonnen we aan een aantal schrikbarende hellingen waaraan wij onszelf niet zouden wagen maar die door Kristof met sprekend gemak werden overwonnen. Vele rijtips later gingen we zelf aan de slag.  Als volleerde piloten verlieten we na 2 uur zeer tevreden en met heel wat ervaring de kleiputten van Pittem.

Hierna volgen wat sfeerfotootjes:

Eerst nog met een ei in de broek op de achterbank.

Maar na wat theorie en rijtips trokken we ons stoute schoenen aan en kropen we zelf achter het stuur.

Helling op, helling af alsof we nooit iets anders gedaan hadden.

Onze oprechte dank aan Kristof Vervaeck voor een leerrijke voormiddag. Onze medereizigers in Australia kunnen alvast op hun 2 oren slapen en zullen op mogelijks ruwe Australische plaatsen begrip kunnen opbrengen voor het vandaag gehoorde 4x4 motto “As slow as possible, as fast as necessary”.

Etienne (en Louis)