Vandaag onze laatste dag op route 17. Deze prachtige weg zal gegrift zijn in onze geheugen. De overzetboten zijn rustgevend en geeft de tijd om mooie landschappen te zien.
Nu moeten wij ons haasten om naar het volgende prachtig stuk te gaan. De duizelingwekkende weg naar Geirangerfjord. Morgen meer hierover.
Verder gereden langs de prachtige route 17 . Deze route is zeker aan te raden Men moet zeker niet gehaast zijn. Er zijn drie overzetboten te nemen en men moet geluk hebben met de timing. Zeker opletten naar lengte van de wagen voor een grote camper betaald men snel heel veel geld alhoewel dat er sprake is dat zij het systeem gaan veranderen . Nu betaald men per extra meter en Dit loopt snel op.
Op de tweede overzetboot zijn wij terug door de Noord Poolcirkel gegaan.
Onderweg wij een prachtige gletsjer tegengekomen die je helemaal ziet vanop de weg. Voor de moedigen zijn er mogelijkheden om met een boot dichter bij te gaan of zelf een wandeling te doen naar en op de gletsjer. De gletsjer ligt rond Brasel . Een dertigtal km na Glomfjord.
Vandaag de overdracht naar Bodo. Onderweg nog twee visserdorpjes bezocht no Reine en Kvalvik
De overtocht duurt zo ongeveer vier uur. Met prachtige zichten op de Lofoten en daarna opBodo.
Na de luchtvaartuigen bezocht zijn wij reeds doorgereden op route 17 de kustweg van Bodo naar Steinkjer. Deze weg van 700 km met zes overwegingen is prachtig.
Eerste stop die wij na Bodo gedaan is de Saulstrome. Dit zijn draaikolken veroorzaakt door zeewater die door een smalle inham met eb en vloed in en uitstrooit. Dit kan met het beste zien vanop de brug. We hebben daarna nog doorgereden om Storvik wild te kamperen.
Vandaag bezoeken wij de Lofoten. De weg E10 is tussen prachtige landschappen met besneeuwde bergtoppen en fjorden. Onderweg Ballstaddt bezocht. Dit was eigenlijk niet de moeite waard om een omweg te doen. Daarna nog en halte gedaan in Nusfjord. Het is een heel mooie vissers dorpje prachtig gelegen spijtig genoeg wordt het te toeristische uitgebaat. Bel het dorp is een museum geworden. Een geluk hadden wij dat de oppasser om 16 je stopte met werken. En ons ook zij dat er daarna geen controle meer is.Dus wij 15 minuten gewacht en dan gratis dorpje bezocht. In voorseizoen blijft de oppasser tot 18 uur.
Daar wij maar pas om 14:30 moeten aanwezig zijn voor de walvissafarie hebben wij vlug de weg langs de kust genomen. En teruggereden langs route 82. Onze walvisvaarder was een groot succes Wij hebben hem tot twee maal gezien en foto's kunnen nemen van het spuiten en staart voor bij duikt. MOMETEEL KRIJGEN WIJ GEEN FOTO'S OP ONZE BLOG . Volgende week als wij terug in België zijn zulen wij de foto's bijvoegen.
Na onze boottocht met de zodiac zijn wij nog doorgereden tot Strand iets voor de Lofoten
Vroeg opgestaan om de boot van 11 uur te halen. Gelukkig dat wij dit gedaan hebben daar die weg zo mooi is dat men om de vijf minuten stopt. Weg 862 en 86 zijn dus zeker aan te raden.
Aangekomen in Andenes zijn wij onmiddellijk gestopt om te zien of wij een toer met de boot konden vastzetten voor walvissen te spotten. Dit kon maar pas de volgende dag om 15 uur. Wij hebben dan een camping iets verder gevolgd den in Stave. Deze camping heft zelf jacuzzi en sauna met de mogelijkheid om in zee te zwemmen. Morgen dus een kalme dag en genieten van de jacuzzi.
Deze morgen zijn wij nog Polar beer museum gaan bezoeken. Dit geeftt een prachtige uitleg over de poolexpeditie door de Noren en wat wij allemaal moesten doorstaan. Ook hebben wij het schip van Polstjer bezocht. Dit schip werdt peciaal gebouwd voor de jacht op zeehonden en minder mooi verhaal van de Noren die nog steeds jagen op zeehonden en walvissen. ROND 12 uur vertrokken naar Andenes waar wij nooit zijn aangekomen daar onze eerste veerboot pas vertrok toen de laatste veerboot naar Andenes vertrok. Door het wachten hebben wij kennis gemaakt met Nederlanders die de weg van Tromso naar de Lofoten met de fiets deden. Wij hadden ons een goed adres gegeven om s'avonds vis te eten. Aangekomen op Senna d zijn wij via route 862 naar onze slaapplaats voor de nacht te gaan. Dit is een van de mooiste wegen van Noorwegen en de moeite waard om te doen. S'avonds hebben wij dan lekker verse vis gegeten en daarna wild gekampeerd aan de fjord van Mefjordvaer.
Vandaag de e6 gevolgd tot alteidet daar zijn wij afgeslagen naar de gletsjer van Oksfordjokelfjord. Hier zijn wij met de rib naar de gletjer gevaren. Dit is nog een gletsjer die in twee gedeelte bestaat. Het ijs komt tot beneden in de fjord. Alhoewel dit ieder jaar kleiner wordt Dit door de opwarming van de aarde.
Daarna zijn wij terug naar de e6 gereden om dan via weg91 naar tromso te rijden. Hier hebben wij kennisgemaakt met de overzetboten van Noorwegen. In tromso waren wij te laat om nog museums te bezoeken. Na het eten zijn wij nog wel gaan wandelen in de winkelwandelstraten die heel mooi zijn.
VANUIT noordkaap terug de route e 69 genomen en dan 6.
In alta zijn wij de museum van rotstekeningen van bezoeken. Dit is een Unesco monument en zeker de moeite waard om te bezoeken.
Momenteel is het hier 23:20 en de zon schijnt nog altijd , gaan wij deze avond dan geluk hebben om hem te zien de middernachtzon? Morgen meer hierover.
NA een goede nachtrust en een lekker ontbijt met spek en eieren zijn wij vertrokken naar Noordkaap. Terug via schitterende wegen. Meeste reisgidsen gaan deze weg niet aangeven maar wij raden die ten zeerste aan.
Aangekomen aan de Noordkaap hebben wij eerst kennisgemaakt met het centrum en bol die het meest noordelijke punt van Noorwegen aangeeft. Het is er wel heel winderig en koud vandaag. Men zie toch een klein beetje de zon doorkomen. Na het avondmaal genuttigd te hebben is het wachten tot middernacht voor de zon. Buiten is het drie graden. Maar ook bewolkt. Spijtig we gaan hier niet de middernachtzon zien. Wel ongelooflijk hoeveel volk aanwezig is om dit spektakel te bewonderen.
Vandaag zijn wij de grens met Zweden overgestoken. Wij volgde de route 75. Om daarna route 98 te nemen. Daar wij besloten hadden om maar pas morgen naar Noordkaap te gaan daar het vandaag slecht weer was zijn wij naar Kjollefjord gegaan via een schitterende weg via fjorden en bergen tussen de winterse landschap. Tot nu toe zeker de mooiste route.. De temperatuur daalde wel soms tot 3 graden. Maar dat moet je mee leren leven in het Noorden.
Vandaag zijn wij de grens met Zweden overgestoken. Wij volgde de route 75. Om daarna route 98 te nemen. Daar wij besloten hadden om maar pas morgen naar Noordkaap te gaan daar het vandaag slecht weer was zijn wij naar Kjollefjord gegaan via een schitterende weg via fjorden en bergen tussen de winterse landschap. Tot nu toe zeker de mooiste route.. De temperatuur daalde wel soms tot 3 graden. Maar dat moet je mee leren leven in het Noorden.
Vandaag gaan wij hier de Finse natuur wandelen. Wij wilde in het begin een kleine wandeling doen. Uiteindelijk zijn wij de Joenkielien opgegaan hoogte 535 meter.
Gedurende de wandeling zijn er op verschillende plaatsen bbq en slaapgelegenheden. Wel moet je alles meenemen.
Wij hebben zo ons vuurtje moeten aansteken met keukenpapier wat houtsproksels en een aansteker. Na de tweede poging was het mij gelukt om ons vuurtje te doen branden. Hout is klaargezet en droog men moet het alleen maar klieven.
Na tien minuten konden wij ons saucissen bakken . Lekker.
Na deze korte pauzen zijn wij verdergewandeld en hebben daar de grillen van de natuur meegemaakt. Het begon er zelf te sneeuwen(natte) . Gelukkig duurde dit maar eventjes. Op de top hadden wij een schitterende 360 graden zicht over de omringende bergen , valleien , meren en rivieren. Na 20 km kwamen wij moe maar tevreden terug op de camping.
Wij zijn naar Lemmenjoki park gereden via route 79, 9552 en 9553. Deze sussende aan te raden daar de kortste weg. Wel rekening houden dat er en groot stuk zandweg is. Maar deze ligt heel goed. Zonder problemen konden wij daar tegen zestig km per uur rijden.
We logeren aan de camping in het park zelf. Ideale plaats an een schitterende meer (rivier) We bevinden ons op 1,5 km van de ingang van het park. De avondzon houd ons gezellig warm en echt ondergaan doet hij bijna niet. Het blijft heel de nacht licht. Gelukkig kunnen wij de camper goed afsluiten.
Wij zijn naar Lemmenjoki park gereden via route 79, 9552 en 9553. Deze sussende aan te raden daar de kortste weg. Wel rekening houden dat er en groot stuk zandweg is. Maar deze ligt heel goed. Zonder problemen konden wij daar tegen zestig km per uur rijden.
We logeren aan de camping in het park zelf. Ideale plaats an een schitterende meer (rivier) We bevinden ons op 1,5 km van de ingang van het park. De avondzon houd ons gezellig warm en echt ondergaan doet hij bijna niet. Het blijft heel de nacht licht. Gelukkig kunnen wij de camper goed afsluiten.
Via route 81 naar Rouvanieme. We kamperen in camping Ounakoski die langs een rivier ligt.
Vanuit deze camping zijn wij met de fiets naar het Santander park gereden die spijtig genoeg dicht was. Wel was een klein beetje verder een toeristische winkelcentrum waar je zelf de kerstman kon ontmoeten. Na wat kleine aankopen zijn wij dan teruggekaatst naar onze camping. Met de fiets is er wel een steile klim van drie km. De terugweg is altijd naar beneden fietsen.
Via route 81 naar Rouvanieme. We kamperen in camping Ounakoski die langs een rivier ligt.
Vanuit deze camping zijn wij met de fiets naar het Santander park gereden die spijtig genoeg dicht was. Wel was een klein beetje verder een toeristische winkelcentrum waar je zelf de kerstman kon ontmoeten. Na wat kleine aankopen zijn wij dan teruggekaatst naar onze camping. Met de fiets is er wel een steile klim van drie km. De terugweg is altijd naar beneden fietsen.
Vandaag bllijven wij ter plaatsen en wandelen wij de wandeling de kleine beer genoemd. Het is een prachtige wandeling van 12 km langs een rivier en meren (hoe kan het anders) . Gedurende de wandeling hebben wij een rendier gezien.
De finnen komen hier ook wandelen en om de drie kilometer staat er een hut voorzien van slaapmogelijkheid bbq toiletten (droge). Voor de mensen met veel tijd op de zelfde plaats vertrekt er de wandeling de beer genoemd 80 km . Hier moet men wel alles zelf meesleuren daar er onderweg geen winkels zijn en men drie of vier dagen volop in de natuur leeft.
S'avonds ben ik wakker gebleven tot 11:45 en zelf dan was het nog licht genoeg om een foto te nemen. Wij komen steeds dichter bij de poolcirkel en binnenkort zullen wij de zon 24 uur per dag zien.
Verder op route 474 waar wij in Heinavesi een complexs van 4 sluizen hebben gezien en dan route 475 gereden met prachtige landschappen van meren en bossen. Na een klein foutje zijn wij dan toch
terechtgekomen in Kuopio. Kuopio is een studenstad maar eigenlijk niet echt de moeita waard. Toch de moeite waars is de toren van Puijo waar je een prachtig zicht heb van 360 Graden rond de stad en zijn meren. Nu begrijp je maar pas waarom Finland het land van de duizend meren wordt genoemd.
De museum over hoe de finne leefde van 1830 tot nu in hun oude huizen is ook d te vernoemen.
S'avonds zijn wij nog doorgerede naar LAPINLATHI waar we wild gekampeerd hebben aan een meer (hoe kan het anders)
Finland Noorwegen 2015
