Zomervakantie op de boot! Twee maanden natuur & waterpret!
10-06-2008
Chillen!
27-04-2008
Uitwaaien aan Cap Gris Nez... :)))
17-02-2008
Genieten van het 'lente'zonnetje
29-01-2008
Cocoonen...
02-01-2008
Nieuwjaarswensen van op de Rhone!
03-11-2007
Herfstvakantie op de boot richting Ardeche...
28-09-2007
Sproetsnoet Dounia is 2 jaar!
Geschenkjes van de vriendjes voor Dounia ...
én een cadeautje van Dounia voor de baasjes op de hondenwei
Tenslotte spelen met de bal tot ze erbij neervalt!
14-09-2007
De schrik van ons leven!
Dounia heeft ons gisteren de schrik van ons leven bezorgd!
Samen met Jacques ging ze na het avondmaal nog een beetje met de bal spelen achter de garage. We hadden haar trouwens net in bad gestopt omdat ze zich vanmiddag nog maar eens geparfumeerd had ... haar favoriete chanel 'kaka'...
Plots kwam er een luchtballon over, vrij laag, die net zijn brander aanstak. Dounia is als een kanonkogel weggestoven, wilde naar niets luisteren. Blinde paniek. Jacques hoopte dat ze naar huis zou hollen, dus hij kwam met de daver op zijn lijf hier toe. Geen Dounia.
Hij te voet en ik met de fiets direct de blokjes rond. Geen Dounia. Op dat moment giert de adrenaline door je lijf. Tegelijk kwamen we terug bij onze voordeur. Zonder Dounia.
Al 15 minuten zonder ons beestje. Waar zit ze? De meest akelige rampscenario's beginnen dan als een film voor je ogen af te spelen. Wat nu?
Net wanneer ik besluit om met de fiets de traditionele weg naar de hondenwei af te leggen en Jacques eerst politie, asiel en vrienden in de buurt zal bellen om erna verder te voet te zoeken, gaat mijn GSM.
Een vriendelijke mevrouw heeft onze totaal ontredderde Dounia van de straat geplukt. Eventjes 4 km verder en in een richting waar we nooit gezocht zouden hebben: vlakbij de ongelooflijk drukke Brusselsesteenweg . Van bij ons, de Aannemersstraat, naar daar ... waar ze nooit eerder te voet is geweest! Dankzij mijn telefoonnummer op haar halsbandje kon ze ons direct bereiken. Wat een ontlading.
We zijn haar direct met de wagen gaan oppikken. Ze leek vrij rustig - had al veel lekkere brokjes gekregen - maar eens thuis bleek het maar schone schijn. De ganse avond heeft ze tussen ons in in de zetel naar de lucht zitten staren. Een trauma?
Lieve mevrouw bij de Brusselse steenweg, verschrikkelijk bedankt voor uw zo prompte reactie. We zijn u ongelooflijk dankbaar. We staan bij u in het krijt. En hoe!!!! De chocolaatjes zijn maar een kleine attentie. Ze wegen niet op tegen wat u voor ons gedaan heeft. Laat ze smaken. Steeds tot wederdienst bereid!
