Koolzaad velden

Koolzaad

Ook de wuivende koolzaadvelden zijn zoiets, wat een mooi zicht, een natuurlijk  kleurpallet , al dit fel diepgeel tussen andere groene en bruine gewassen op de velden.
Ook het bloempje op het ranke steeltje van dit Polder koolzaad mag zelfs in mijn tuin op bezoek komen. 
De bermen zullen weldra weer in het geel getooid worden door het Koolzaad. Koolzaad -Brassica napus- is een hybride, ontstaan uit een kruising tussen Raapzaad -Brassica rapa- en Kool -Brassica oleracea-. Koolzaad en Raapzaad zijn dus zeer verwant, kunnen met elkaar kruisen, lijken uiterlijk sterk op elkaar en zijn daarom lastig van elkaar te onderscheiden.

Enkele kenmerken van de soorten
Van Koolzaad staan de ongeopende knoppen in een scherm meestal boven de bloemen zoals je hier op de foto kan zien, bij raapzaad is dat meestal omgekeerd.
In een gerekte bloeiwijze, waar raapzaad een meer gedrongen bloemverzameling heeft.
De bloemblaadjes overlappen elkaar ook meestal, waar ze bij de andere soort meestal uiteen staan. Ook het blad verschilt, waar het bij het koolzaad kaal en blauwachtig groen is, is het bij het raapzaad behaard grasgroen.

Een zicht op twee verschillende hernieuwbare energie voorbeelden nabij snaaskerke Oostende.

 Koolzaad bestaat voor bijna 60% uit olie, die zonder veel problemen  er koud uit te persen is, en daarvan krijgt men een soort onverzadigde slaolie, die is ook brandbaar, en te gebruiken in dieselauto's als brandstof.

De aangepaste motor loopt soepelder en met minder geluid, bijna geen CO2 uitstoot, goed voor het tegengaan van het broeikaseffect en dus de opwarming van onze planeet, bevat geen zwavel, dus ook al goed tegen de zure regen, er komt veel minder fijn stof vrij en dit zonder kankerverwekkende stofdeeltjes.
Koolzaadolie is nog niet hetzelfde als Biobrandstof, het is PPO, pure plantaardige olie, waar bij bv. in biodiesel nog chemische toevoegingen worden gedaan.
Een bekende naam van persers in onze polderstreek is bv. Dh. K.Adriaens.

De kwaliteit van de foto's is minder, door de lage resolutie gebruikt voor het internet.

Koolzaad en het belang ervan.

Als hernieuwbare energiebron, als vervanger van soja en voor een ruimere rotatie.

Op bedrijven waar de teelt van winter- en zomerkoolzaad wordt gevolgd, wordt de olie
 
gewonnen samen met het restafval. De olie wordt gebruikt als sla-olie of in
 
verbrandingsmotoren. Het koolzaad restprodukt,  in de voeding van herkauwers en andere

hoevedieren.

België was in 2000 voor 85,5% afhankelijk van energie-import, voornamelijk fossiele brandstoffen. Voor Europa is dit 50 %, met een stijging tegen 2020 tot 70% als geen biobrandstoffen aangesproken worden.

Naast de politieke en economische afhankelijkheid is de verbranding van fossiele brandstoffen de grootste  veroorzaker van broeikasgassen.
Het verbranden van bio-brandstoffen stelt evenveel CO 2 vrij als in biomassa is opgeslagen: de CO 2 balans is overwegend positief ook al is beperkte energie-input noodzakelijk voor de productie van de biomassa.
De recente Europese Richtlijn bepaalt dat einde 2010 5,75% van het energieverbruik moet afkomstig zijn van hernieuwbare energiebronnen..

Het koud persen van plantaardige olie en het verbranden ervan in aangepaste motoren is een gerichte toekomstvisie.
Het heeft enkele belangrijke voordelen omdat deze olie ook kan gebruikt worden in het huishouden wat sowieso betekent dat opslag van zaad en olie geen vergunning hinderlijke inrichting nodig heeft.
Bovendien geeft verbranding van koudgeperste koolzaadolie slechts een beperkt aandeel fijne stofdeeltjes vrij. Fijne stofdeeltjes die de belangrijkste oorzaak zijn van de ademhalingsproblemen die almaar meer de kop opduiken.
In ons buurland Duitsland waar een accijnsvoordeel bestaat, rijden al 20.000 mensen op pure plantaardige –ppo-olie. MAN en VW-Audi brengen vrachtwagens én personenwagens op de markt die rijden op ppo.
De vlaamse regering, Visserij en landbouw , zet zich in om landbouwers warm te maken met voorlichting en subsidies, en koolzaad als zomer of winterzaad aan te planten, bv op de vrijgekomen suikerbiet velden.

Met dank aan Ing. L. Lamont en K. Adriaens voor de informatie.