Ik ben Tom, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Mr. Vernon.
Ik ben een man en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 18/09/1979 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Welkom aan de buitenkant van de doos.
08-07-2008
Slaap lekker
Ze ligt naast me in bed. Mijn hand streelt haar lichaam. Ik kruip dichterbij. Met mijn vingertoppen ga ik rustig door haar donkere haren. Ik kus haar voorzichtig in de nek. Een zucht vindt een uitweg langs haar lichtjes geopende lippen. Ze voelt warm aan, ik voel koel aan. We genieten, we slapen, we vullen elkaar aan. Elke avond dit gevoel...soms wou ik dat ik een hele dag in bed kon blijven.
Twee paar luisterende oren, twee paar begrijpende ogen, twee harten die zich openstellen, twee harmonieuze zielen die spreken zonder te oordelen, twee prachtige vrouwelijke wezens.
Ik ben een filmliefhebber. Film heeft, vanaf een zeer jonge leeftijd, een grote invloed gehad en dikwijls bepaald van hoe ik in de wereld wou staan. Een paar kleine illustraties van wat mij als kleine jongen dreef...:
- ook ik wou na het zien van Top Gun straaljagerpiloot zijn, rondscheuren op een Kawasaki met een pilotenvest aan en in een volle bar 'You've lost that lovin' feeling' zingen voor die ene speciale dame. - of ik wou de problemen van de koude oorlog oplossen door Rocky 4-gewijs een gevecht aan te gaan met de aartsvijand, alles op de inspirerende muziek van 'Foreigner' - of ik wou à la Kevin Bacon in Quicksilver door de straten van NY flitsen op de fiets en 's avonds fuiven zoals in Footloose - etc.
Wat is er van dit alles overgebleven...? Niet veel. Ik hoop nog wel steeds dat ik me een DeLorean kan aanschaffen (you never know). Wees nou eerlijk, wie zou er nu niet graag back to the future willen gaan.
Maar goed, Mr. Vernon...
Eén van mijn favoriete films uit de eighties is The Breakfast Club.Vijf pubers moeten op hun vrije zaterdag hun strafstudie uitzitten en krijgen als opdracht, van de gemene leerkracht Mr. Vernon, om elks een verhandeling te schrijven over wie ze zijn. Deze verhandeling is er een waarover ik de laatste tijd veel heb nagedacht. Dit is een vraag die je je hele leven kan bezighouden. Heb ik ondertussen het juiste antwoord gevonden...? Nee, dat kan ik niet zeggen maar ik heb, net zoals in de film, een conclusie getrokken waar ik mij volledig in kan vinden namelijk hoe hard ik ook probeer om overal in elke situatie de juiste persoon te zijn of (nog beter) gewoon mezelf te zijn, mensen zien me zoals ze mij willen zien.
Wat telt is dat ik weet wie ik ben en ik voor mezelf sta. Je laten leiden door wat andere van je denken is gelijk aan niet leven.
Hoe heeft 'The Brat Pack' het verwoord in de film...:
"Dear Mr. Vernon,
we accept the fact that we had to sacrifice a whole saturday in detention for whatever it is we did wrong, but we think you're crazy for making us write an essay telling you who we think we are. You see us as you want to see us, in the simplest terms, in the most convenient definitions. But what we found out, is that each one of us is a brain, and an athlete, and a basketcase, a princess, and a criminal. Does that answer your question? Sincerely yours, The Breakfast Club."
En dat is het hem, ik ben a brain, an athlete, a basketcase, a prince and a criminal en ik ben Mr. Vernon.
Vanwaar deze ietwat sombere titel ... hmmm ... laat ik het zo stellen dat ik momenteel op een punt sta in mijn leven dat het hebben van doelen een 'must' is maar dit bij mij nou net (soms) ontbreekt.
Bepaalde doelen (en ik gebruik de term losjes) heb ik in mijn leven netjes behaald zijnde het hogere diploma, de 'leuke' job, de eigen auto, voldoende comfort, de onwijs leuke vriendin (inclusief het gestoorde huisdier Loe) en de toffe vrienden.
Nu wil ik als twentysomething (bijna thirtysomething) werk maken van het creëren van meerwaarde in mijn leven en moet ik dus nieuwe doelen stellen, minder voor de hand liggende doelen, doelen waarover je ernstig moet nadenken en die steeds een grote impact met zich kunnen meebrengen.
Brrr, best wel beangstigend voor een controle freak zoals ik die pas stappen onderneemt van zodra hij alles rustig heeft kunnen analyseren, uitvoerig de pro's en contra's heeft afgewogen en als het even kan de beslissing uitstellen tot een moment dat het leven minder druk en stressvol is.
Maar ik heb mezelf heruitgevonden. Gedaan met twijfelen en piekeren. Het nieuw prototype van mezelf is van de band gerold (niet bestemd voor massaproductie/consumptie).
Hartelijk welkom op mijn blog. Dit is mijn eerste kleine en bescheiden stap in het on-line delen van persoonlijke schrijfseltjes, bedenkingen en leuke (of minder leuke) ervaringen.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
