hier nog eens een stukje blog van mij. Ik weet helemaal niet of jij mijn blog nog/terug leest of niet. Ik denk eerder van niet... Het is nu al een hele tijd geleden dat ik nog iets vernam van jou. Noch N noch jij geeft enig seintje. Dus ja, ik maak me dan ongerust. Ok, mss maak ik me te snel ongerust. En mss heb jij nog steeds nood aan alleen zijn. Of mss heb ik gelijk dat ik ongerust ben. I don't know.... Feit is wel dat ik ongerust ben.....
Mij deed het 'goed' om eens enkele dagen alleen te zijn. Kwestie van eens gerust gelaten te zijn ... Ik blijf wel nadenken en verward zijn. En k hoop dat wij ten gepaste tijde ook eens kunnen spreken met elkaar.
Meisje, ik weet/denk dat jij het nog steeds heel moeilijk hebt en dat zal een hele tijd zo blijven. En tuurlijk zal jij het eeuwig met je meedragen... Maar ik hoop dat jij zo nu en dan eens de kracht vindt om iets te doen met anderen...
En mocht je de kracht en tijd vinden...mss dat ik dan eens een mailtje of zo iets krijg van jou?
vandaag heb ik een echte down dag. Ja ik weet dat dit weer egoistisch klinkt. Maar ik kan nu moeilijk over jou spreken. Onze contacten zijn heel minimaal en ik heb geen voeling meer met wat er allemaal speelt bij en in jou. Maar het is logisch dat je tijd voor jezelf wilt. Ik heb iets te veel naar de muziekmap M geluisterd. En dit is niet goed, want daarin zitten liedjes die betrekking hebben tot ons, maar ook tot Y. En dit kraakte me vandaag wel. Momenteel ben ik 4 dagen alleen (wel met kids).
Soms heb ik wel eens het gevoel om helemaal alleen op de wereld te willen zijn. Heel even aan niets denken en niets voelen... Maar i guess dat jij dat ook wel soms hebt... mss wel meerdere keren. Maar dan denk ik ook altijd "hold on"....
Misschien spreken we elkaar nog wel eens een dezer dagen. Gewoon, just you and me, ...
dikke kus en knuff and take care liefje
PS: ik hoop dat je de positieve en leuke herinneringen onthoudt als je de dozen uitlaadt...
nee ik heb niet elke dag mijn blog aangevuld. Hiervoor heb ik niet altijd de kracht gehad. Daarbij, ik weet dat het momenteel toch het verste van je zorgen is... Waarom dan nu wel? Ik weet het niet. Ik denk dat ik dit doe omdat het een van de weinige middelen is die ik heb om op een bepaalde manier met jou verbonden te zijn. SMS/mail/VM/... op al deze zaken reageer je niet. En dit begrijp ik volkomen. Jij wilt nu niet gestoord worden. Jij wilt vnl in je eentje zijn met je gedachten bij je kleine meid, met je herinneringen bij haar, ... Of je wil samen zijn met de mensen van wie je zo houdt: N, GJ (?), andere N (die ik niet ken) ... .
Ik doe mijn best om je nu zoveel mogelijk met rust te laten. Maar helemaal met rust lukt me niet. Sorry... Ik neem toch zeker 2x per dag contact met je op. En je kan er mee doen wat je wil. Of je delete alles zonder lezen of luisteren. Of je houdt het voor later. Of je leest/beluisterd het. Daar ben jij volledig vrij in. Maar ik probeer op mijn manier je toch een heel klein beetje te troosten.
Ik heb al heel veel nagedacht over Y en hoe jij je nu voelt. En momenteel kan ik de muziekmap M niet openen. Want als ik die liedjes hoor, dan kraakt er ook iets bij mij vanbinnen. Dan moet ik teveel denken aan jullie.... Maar overal zijn er liedjes, dingen, momenten, ... die herinneringen naar boven brengen. En dit is zwaar. En dan denk ik aan jou. Hoe dit vast ook bij jou zal zijn. En hoeveel malen jij het dan zwaarder hebt!
Elke dag dat ik niet de baan op ben, zet ik mn MSN aan. Maar ik weet dat jij je nog niet ingelogd hebt op mijn nieuwe mailadres. Maar elke dag hoop ik dat je er mss heel eventjes zal zijn. Maar dan bedenk ik me ook dat dit vast nog veel te vroeg is voor jou. En dit snap ik volkomen. Nu moet jij eerst jezelf over alles kunnen zetten. Pas daarna, kan je eventueel proberen om met anderen terug contact te hebben...
Ik denk veel aan jou...... en aan je kleine meid...
Ik mis jou.... en wens jou heel veel sterkte toe, heel veel...
