Vandaag startte mijn tweede stageweek... Vandaag werkte ik vooral aan mijn stageopdracht. In Finland mag je als student geen intraveneuze medicatie toedienen en als verpleegkundige heb je daar een speciaal attest voor nodig. En spijtig genoeg werkte ik samen met een verpleegkundige die alles vooral zelf deed en constant vroeg of ik niet moest werken voor school. Dit kindje had veel intraveneuze medicatie en ik mocht dat niet doen en de rest deed ze dan maar ineens ook :( Maar al bij al heb ik nog redelijk wat kunnen doen die dag, ook aan mijn opdracht.
Dinsdag sliep ik eerst en vooral uit. Ik profiteerde van mijn late dienst om wat uurtjes slaap in te halen. Het was enorm kalm op de dienst en ik mocht vooral mediactie berekenen en de voorbereidingen treffen voor de operatie van mijn patiëntje morgen. Er bestaat een kans dat ik bij de operatie aanwezig zou kunne zijn, maar dit wist ik pas tegen de operatie zelf. Om 22u ging ik langs op de ladies night. Ik was te laat voor de pizza, maar net op tijd voor de chocoladefondue! Het was echt gezellig: chocolade, gitaar en dan alle roddels een vertellen :p Hoe vrouwelijk kan een avond wel zijn.
Woensdag was het dan de dag van de operatie en ik had geluk! Ik mocht meekijken met de chirurgen van begin tot einde. Een pasgeboren kindje op de operatietafel, even intuberen en een uurtje nadien lagen haar darmen op haar buik :s Na de operatie werden nog wat zorgen getroffen en het kindje mocht terug naar onze afdeling. De operatie is me zeker nagebleven. Je ziet zo'n pasgeboren kindje met alle draden en tubes, met haar buik open... Maar ook de sfeer bleef me bij (raar maar waar). De muziek stond er vollebak, iedereen liep er relax binnen en buiten, er werden mopjes gemaakt (denk ik toch :p) en de chirug liep op zijn kousen rond :p Die avond vertrok het hele gebouw naar de school van Crisitina. Zij volgt hier een dansopleiding en had vanavond een performance. Het was zeer speciaal, maar haar solo was zeker de moeite waard!
Donderdag was mijn laatste echte en volledige werkdag. Ik zorgde opnieuw voor het meisje zonder middenrif. Het was een kalme dag en de zorgen verliepen goed. Tijdens de overdracht bespraken de verpleegkundige, mijn mentor en ik nog even mijn stage zodat ik mijn evaluatie kon maken die avond. Het bleek een goede stage te zijn. Ik had ergens spijt dat ik hier weg zou gaan, ik vond het super op deze afdeling en leerde enorm veel bij. Maar toch vertrok ik richting appartement en nadien naar de winkel. We moesten dringend boodchappen doen voor ons weekendje Lapland! Na een veel te lange tijd twijfele, discussiëren en kopen, geraakten we gepakt en gezakt terug thuis. Die avond gingen we eten bij Toon en Maarten en het was lekker Belgisch: balletjes in tomatensaus met Belgische frietjes :p Die mannen hebben hier een friteuse gekocht en wouden die eens uittesten :D
En vrijdag was het dan zover... Het spannende moment van mijn evaluatie en het vertrek naar Lapland. Veel te moe vertrok is voor een goeie 3u naar stage, na een ontbijt bij de jongens die nog steeds wakker waren na een zware nacht feesten :p Na de korte ochtendverzorging namen mijn mentor en ik de tijd om mijn evaluatie te overlopen... Voor haar had ik een perfecte stage gemaakt en ik kreeg op elke competentie 'zeer goed' (= maximum). Enorm tevreden vertrok ik rond 10u naar huis om een half uur later de auto in te stappen naar Lapland. Het was een enorm lange rit, met veel slapen, richting de eerste stop: de zoo van Ranua. We aten op de parking onze boterhammen op en gingen een bezoekje brengen aan een prachtig stukje natuur. We zagen verschillende dieren zoals uilen, beren, otters, .. Maar we keken vooral uit naar rendieren en ijsberen. De ijsberen waren prachtig en we namen onze tijd om een fotoshoot te houden. Nadien gingen we richting de rendieren. Het hok bleek niet zo goed op slot te zijn en dat moet je onze jongens geen 2x zeggen. Voor we het wisten, stond iedereen in het hok. De jacht op de rendieren was geopend. Het was de bedoeling te kijken wie er het dichtste bij geraakt en ik moet zeggen dat we er enorm dicht bij zijn geweest. Na een zalige fotoshoot met de rendieren en het zingen van 'Rudolph the rednose Reindeer' gingen we door naar de volgende halte. We stopten in Rovaniemi, een stadje waar niet zoveel te zien was. We liepen er even rond en gingen gretig op zoek naar het plein van onze dromen: Lordi-square (naar de groep die Eurosong won) :p Hun handafdrukken stonden in een muur gedrukt en natuurlijk moesten we daar even die van ons inpassen. Het werd al redelijk laat en vooral donker (17u) en we besloten onze volgende stop uit te stellen en door te rijden naar onze cottage (nog eens 50min rijden). Eens daar aangkomen werden we overweldigd door een prachtig uitzicht. We hadden een superzalige cottage met afwasmachine, wasmachine, sauna, een schuur met veeeel hout, een kleine cottage voor een kampvuur en dat allemaal gelegen naast een prachtig en immens groot meer! Na de verkenning van de cottage en de omgeving gingen we ons installeren en eten maken. We sloten de avond af met gezellig samen te zitten, iets drinken, spelletjes spelen en genieten van onze eigen sauna. De jongens kregen ineens het idee om van de sauna naar het meer te gaan en te gaan zwemmen. Ik kan je verzekeren dat het IJSkoud is!!! :p
Zaterdag werd iedereen wakker door het geschreeuw van Daniele: HET HEEFT GESNEEUWD!!! Inderdaad, er lag echt massa's sneeuw overal. Een ideale gelegenheid om dus een wandeling langs het meer te maken, aangevuld met de nodig sneeuwballengevechten en sneeuwgevechten :D Na de middag namen we de auto en gingen we een toertje maken in de omgeving met een ongekende bestemming. We stopten al snel aan een weide met vele rendieren. We zetten de auto langs de kant en gingen zo dicht als mogelijk naar de rendieren toe. De wegen werden smaller en meer besneeuwd en op een gegeven momoment zaten we op een heel klein wegje met aan de zijkant een meer en een prachtige zonsondergang. We stopten opnieuw en liepen naar het meer om enkele foto's te trekken. Ook daar werd er met sneeuwballen gesmeten en werden mensen in de sneeuw geduwd. Op weg naar de auto hadden we een kleine hindernis. Blijkbaar stonden we op privé domein en de eigenaar was er niet mee gediend dat we daar zomaar liepen :s We boden onze excuses aan en wouden eigenlijk zo snel mogelijk weg na een boze blik van de man en... zijn veel te gevaarlijke hond. We besloten maar terug te rijden naar de cottage omdat het opnieuw snel donker werd. Na het avondmaal maakten de jongens een kampvuur in de kleine cottage buiten. We bakten gezellig wat worstjes en babbelden over alles en nog wat. Toen alle drank op was gingen we naar binnen om een sauna te nemen. Maar eerst ontdekten we een kist vol gezelschapsspelen en die moesten er een voor een aan geloven. Nadien kwam dan opnieuw de sauna en deze keer gingen we niet in het meer, maar rolden we ons in de sneeuw. De laatste avond op weekend was aangebroken.
Zondagochtend was het tijd voor de grote opkuis. We deden een grote afwas/kuis en we ontdekten dat Balazs en Paolo verdwenen waren. Die twee hadden een boodje ontdekt in de buurt van het meer en hadden zin om te gaan varen. Redelijk gevaarlijk als het is (in koud water en zonder reddingsvest) zijn ze het meer overgestoken en teruggekeerd en waren net op tijd om mee te eten, nadat de kuis gebeurd was :p Na de middag vertrokken we met de wagen naar de Santa Claus Village. We brachten een bezoek aan het dorp, het officiële postkantoor, de winkels, de poolcirkel en natuurlijk onze beste vriend de kertsman... Het had wel iets met al de sneeuw, maar de helft van de winkels en huisjes was nog steeds dicht en er was geen volk. Een echte aanrader voor de kerstperiode dus! En toen was het tijd om de lange rit terug naar Oulu te maken. Onder de baan zijn we nog een laatste keer gestopt om onze kerstboom te pikken en om iets te eten in de meest noordelijke McDonalds ter wereld. Terug in Oulu hadden we eigenlijk zin om terug te keren :)
Oulu, Finland
