Zondag verjaardagsfeestje, maar wat een feestje moest worden is toch anders uitgedraaid, na een paar pintjes ben ik ineengestuikt aan de auto, mijn lichaam was overhit, alles was zwart, kon alleen maar liggen mijn lichaam was verlamd, mijne gsm pakken voor mijn vrouw te bellen leek een eeuwigheid te duren. Maar was toch gelukt en met de hulp van de schoonfamilie kregen ze me in de zetel met natte handdoeken voor me af te koelen, en toen was het genoeg. Ze hebben gebeld voor me direct laten op te nemen, en hebben me rechtstreeks gebracht. Eerst kon ik geen woord uitbrengen bij de verplegers, wenen gelijk een klein kind. Mijn vrouw heeft dan het woord maar genomen. En ze hebben direct beslist voor me hier te houden, en daar ben ik blij om... Ik werd een gevaar voor mijneigen en voor mijn gezin. Eerst op de spoedpsychiatrie een nacht gelegen en vanmiddag hebben ze me naar mijn kamer gebracht voor langdurige opname, ik gok dat ik hier 1à2 maanden moet blijven. Mijn vrouwke is al hier geweest en hebben al een mooie wandeling hier in de tuin gemaakt.
Hier is een fit-o-meter, hoe zalig is dat. en je kunt hier gaan en staan, geen opgesloten gedoe hier, alles is hier relaxed en dat kan ik nu wel gebruiken. Voila nu ga ik stoppen en nog wat relaxen.
Morgen zal ik kunnen vertellen hoe mijn eerste dag in de leefgroep was.
Tot morgen...
|