Ik was stapelgek van hem. Hij was het enige waar ik aan dacht, ik werd wakker en hij was het eerste op mijn gedachten. We waren net terug thuis van de reis en ik miste hem als de hel. Ik leerde in die 2 weken nogal vlot Italiaans waardoor we eigenlijk constant sms'ten. Toen ik eindelijk tot de conclusie kwam, dat het allemaal maar een vakantieliefde geweest was, werd m'n hart verscheurd in duizend stukken.

Een paar dagen later zag ik A. terug, de jongen waar ik zo lang mee samengeweest was. Hij had me door, hij kon het lezen op m'n gezicht. Hij zag zelfs dat ik had gerookt. Hij haatte sigaretten, hij ging nooit met me samen geweest zijn, als ik ooit een sigaret zou opgestoken hebben waar hij bij was voor we samen waren. Hij had een smile van extreem links naar extreem rechts. Ik vroeg me af hoe hij zo ongevoelig kon zijn, maar ik dacht dat hij geen pijn had, want in mijn achterhoofd zat ik met mijn sexy Italiaan die maar niet uit mijn gedachten wou, dus het kon me feitelijk niet veel schelen.
"Heb je seks gehad met een Italiaan?"
"Ge zijt nie goed zeker?"
"Ge hebt zeker met enen gevrijd."
"Geen seks!"
"Zie je wel."
...
"Ge ruikt naar sigaretten."
"Ma nee, da's van m'n ouders."
"'t Zit in je haar. Je hebt gerookt."
"Ma nee! Da's geen waar!"
"Ik ken je genoeg om te zien wanneer je liegt."
...
Normaal gaf hij nog een zoen als we afscheid namen, ook al waren we niet meer samen...
...
"Geen zoen?"
"Je hebt gerookt. Ik kus geen kankermonden."

Ik heb hem nooit meer gezien. Enkel gehoord, of gelezen. Ik was een stuk van mijn hart kwijtgeraakt.

05-08-2002 om 00:00 geschreven door Dissolved