14-11-2012 om 02:07 geschreven door Christel & Jurgen  

Na zo’n 2 weken hebben we het linkse onder de knie! Jurgen rijdt vlotjes alsof hij nooit iets anders gedaan heeft, maar ook op wandelpaden is het links aanhouden of de slotjes of de wc deuren staan aan de andere kant en moeten omgekeerd toedraaien… het zijn de kleine aanpassingen die het langste duren. Maar het is ook leuk wennen aan de positieve dingetjes, van het drinken van verse melk (hebben ze dat bij ons? heerlijk!), de vriendelijkheid hier (overal!) tot de propere wc’s… zelfs ergens in the middle of nowhere na uren rijden zonder iemand te passeren vind je een propere wc netjes aangevuld met wc papier. Zalig, zeker nu dat ik elke 5minuten een pipi break nodig heb! Ik heb het getrouwde leven al goed te pakken… ik probeer zoveel mogelijk mezelf te zijn en open te communiceren en als zwangere getrouwde vrouw houdt dit soms plotse up en downs in J paniek slaat net iets rapper toe als ik Jurgen even niet vind, pijntjes doen net iets meer zeer en een hongertje of moeheid zijn vrij rap fataal! Maar Jurgen doet dat goed… hij weet me te verwennen en weet dat de emoties van korte duur zijn ;)

In Adelaide hebben we goed gerust… na onze great ocean road trip op een snel tempo waren we eraan toe! Lekker op het gemakje kokerellen, naar de winkel, naar de kapper,… alles om uitgerust aan onze rit doorheen the red center te starten. De eerste rit was al meteen één van de langste en drukte ons met onze neus op de feiten. De afstanden zijn hier écht lang en de warmte is hier écht heet! De pauzes tijdens de rijritten –die normaal voor rust en ontspanning zouden moeten zorgen- waren non-airco-momenten waarin het snel de beentjes strekken was, tanken met steeds maar stijgende prijzen naargelang we verder reden (van 1.38 dollar naar 2.33 dollar! Maar tanken moesten we bij elk station want we zijn al paniekige groepjes tegengekomen die in het rood stonden!), pipi pauze, hier en daar een drankje of een ijsje (met snel tempo te benuttigen aangezien ze zienderogen wegsmolten met tempraturen van meer dan 50graden) en vooral non-stop de vliegen wegjagen (ontzettend veel en ontzettend dichtbij… je moet zelfs continue met de ogen knipperen of ze zouden op je ogen zitten! En dan weer zalig genieten van de koelte. WE LOVE AIRCO! Jurgen heeft tot nu toe alles vlotjes gereden en ik was een voorbeeldige co-piloot: gps instellen, meevolgen op de kaart om leuke stopplaatsen te zoeken, dj van dienst (met af en toe wat zang erbij), aangeven van drinken en snoepjes… wat wilt een mens nog meer? Het hoogtepunt van al dat rijden: Uluru (Ayers Rock). Ik moest weer terugdenken aan vorige hoogtepunten maar ook deze keer was het geen teleurstelling. Wat een beeld. Het is “slechts” een berg maar je mond valt er van open. Zo machtig. We hebben ons best gedaan om het vast te leggen om foto en film maar waarschijnlijk kunnen we het gevoel dan nog niet volledig overbrengen. 3 dagen zijn we er dagelijks naartoe gereden, van voor zonsopgang tot na zonsondergang (en we waren niet de enigen!) om zo al de gezichten van de Uluru te bezichtigen. De eerste ochtend waren we zelfs té vroeg! Netjes op tijd gaan slapen, wekker gezet om 5uur (zonsopgang ging om 5.45 zijn), opgestaan en meteen vertrokken. We zagen geen medetoeristen maar dachten dat we nog buiten seizoen waren. Er was één auto die ons passeerden… en wat bleek, dit was de ranger die aan het loket zat om het park te openen! Het loket bleef dicht en dicht en dicht… toen we eenmaal voor reden zei ze dat het park pas openging om 5uur. Blijkbaar is er in dit gebied ook weer een uur verschil! Slik! Dus nog een uurtje moeten wachten… maar we waren wel als eerste om een plaatsje uit te kiezen J Op onze rit verder zijn we “even” afgeweken naar Kings Canyon (zo’n extra afstand van zo’n 350km) om daar een geweldige wandeling te doen! Een hevige klim naar boven maar wat een uitzichten! Eerst dacht ik nog te passen omdat de temperatuur toch opliep maar met voldoende water, zonnecrème en hoed (de eerste keer in mijn leven!) is het ons gelukt en het was meer dan de moeite waard! Alice Springs ligt eveneens in the middle of nowhere maar je zou het niet zeggen. Alles is hier ter beschikking, zelfs grote mall complexen. We hebben hier kunnen genieten van een meer luxe camping met zwembad en was trommels en na enkele dagen rusten en het stadje hier verkennen, starten we onze laatste lange ritten richting de oostkust!

We zijn net aangekomen in Townsville en meteen tijd vrijgemaakt om jullie een update te geven... hopelijk gaat daar alles goed met jullie en hebben we de komende tijd meer tijd en beschikking tot internet om jullie op de hoogte te houden!!

14-11-2012 om 02:04 geschreven door Christel & Jurgen