Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Zoeken in blog
Hoofdpunten blog smop
dierengek
25-07-2009
katten
gedrag van katten
Woed
Oren: rechtop en naar achteren. Snorharen: naar voren. Ogen: wijd open en de pupillen zijn spleetjes. Staart: zwiept heen en weer.
Angst
Oren: opzij en plat tegen de kop. Snorharen: naar achteren, plat tegen de kop. Ogen: pupillen zijn groot. Staart: naar beneden en dik. Lichaam: hoge rug.
Opwinding
Oren: rechtop naar voren. Snorharen: naar voren en wijd uit. Ogen: ogen zijn wijd open en pupillen staan ook open, maar niet zover als bij angst. Staart: Zwiept heen en weer, maar niet zo hard als bij woede. Soms gaat alleen het staartpuntje heen en weer.
Schrik is geen emotie, maar eerder het gevolg van een aantal emoties. Zo kan hij in zijn spel een dikke staart krijgen, een hoge rug opzetten, maar als hij onderbroken wordt en aangehaald onmiddellijk goedmoedig reageren.
panda: De reuzenpanda is door het afsterven van bamboebossen met uitsterven bedreigd. Nu zijn er ongeveer nog maar 900 reuzenpanda's in heel Azië. En hij leeft alleen maar in Azië. Maar daardoor niet alleen. Hij is ook bedreigd omdat mensen hen vangen en doden voor hun pels. Omdat hij heel erg warm is voor de winter en een mooie kleuren samenstelling heeft. De reuzenpanda heeft de sterkste kiezen van alle roofdieren daarom is het raar dat hij een vegetariër is. Want hij eet vooral bamboestokken verder eet hij nog:
Het stokstaartje: stokstaartje behoort bij de orde van de roofdieren en is familie van de sluipkatten. De Latijnse naam van het stokstaartje is Surcata Surcatta.Stokstaartjes leven uitsluitend op droge, open vlakten in het halfdroge bushland van zuidelijk Afrika.
De giraffe is familie van de okapi. Een okapi, ook in veel dierentuinen te zien, heeft alleen een broek van strepen en een kortere nek.
Wat eet een giraffe?
De giraffe is een planteneter. Hij eet vooral van de acaciaboom, die veel te vinden zijn op de savanne in Afrika. Verder eet hij ook van struiken en gras.
Giraffen staan uiteraard bekend om hun lange nek, deze gebruiken ze om op grote hoogte voedsel te kunnen pakken waar andere dieren niet bij kunnen. Het voedsel wordt eerlijk verdeeld tussen de mannetjes en de vrouwtjes. De mannetjes pakken het hoogste voedsel, terwijl de vrouwtjes slechts op schouderhoogte eten.
Op de Afrikaanse savanne leven heel veel verschillende planteneters. Giraffen, gnoes, zebra's, impala's, springbokken, waterbokken, neushoorns en struisvogels, enzovoort. Omdat hij zo lang is, kan de giraffe bij bladeren en twijgen die voor de andere dieren te hoog zitten.
Giraffen zijn dol op de bladeren van de acacia. Deze boom is berucht om z'n vlijmscherpe stekels. De giraffe heeft daar geen last van. Hij heeft een tong van 40 centimeter lang. Daarmee plukt hij de twijgjes en bladeren gewoon tussen de stekels weg. Als hij toch een stekel binnenkrijgt, eet hij die gewoon mee op.
De giraf gebruikt zijn bovenlip en tong om blaadjes van de bomen te halen. Daarna eet (kauwt) hij deze op.
Een giraffe kan een maand zonder drinken. Als hij drinkt, moet hij zijn voorpoten uit elkaar zetten, wil hij met zijn kop(en tong) bij het water kunnen komen.
Tijgers zijn de grootste katachtigen die op onze planeet leven. Maar hoe prachtig en sterk ze ook zijn, hun toekomst is verre van zeker
In het begin van de 20ste eeuw leefden er nog 100.000 tijgers in de natuur. Vandaag zijn het er naar schatting nog maar zon 6.000 meer. Niets om fier over te zijn dus. Van de 8 tijger-ondersoorten die vorige eeuw nog op onze aarde te vinden waren, zijn er vandaag bovendien nog maar 5 in leven.
De ondersoorten van de tijger (nog in leven)!
Er zijn er 5: De Bengaalse tijger De Bengaalse tijger leeft in India, Bangladesh en Nepal. Er leven nog 3.200 tot 4.500 Bengaalse tijgers in de vrije natuur, dankzij inspanningen van de Indische regering en WWF. Zij zorgden immers voor de oprichting van verschillende tijgerreservaten met hun project Operatie Tijger.
De Indo-Chinese tijger Deze ondersoort is verspreid in Maleisië, Thaïland, Laos, Vietnam en Cambodja. In Maleisië en Thaïland is hun aantal redelijk stabiel gebleven, maar in Vietnam heeft deze soort erg te lijden gehad onder de oorlog. Men schat dat er nog tussen de 1.200 en de 1.700 Indo-Chinese tijgers zijn.
De Siberische tijger Dit is de grootste van de verschillende ondersoorten. Je kan ze herkennen aan hun lange pelsharen die hen beschermen tegen de ijzige kou in de gebieden waar ze leven: Rusland, China en Noord-Korea. In het wild zijn er nog maar 360 à 400 Siberische tijgers, wees een WWF-onderzoek onlangs uit.
De Sumatraanse tijger Dit is de kleinste nog levende telg uit de tijgerfamilie. Je vindt hem op het Indonesische eiland Sumatra. Naar schatting zijn er nog 400 tot 500.
De Zuid-Chinese tijger De Zuid-Chinese tijger leeft in het Zuid-Chinese gebergte, in de bossen. Zijn vacht is helder, met brede zwarte strepen. Enkele tientallen jaren geleden jaagden de boeren in het gebied intensief op deze soort. De regering had immers gezegd dat de dieren een ware pest waren en afgemaakt moesten worden. Het trieste gevolg: vandaag zijn er nog maar een twintigtal Zuid-Chinese tijgers
Van alle roofdieren die op het land leven, zijn de beren het grootste. Vooral de ijsberen uit het noordpoolgebied en de bruine beren uit Noord-Amerika zijn kolossen. Sommige kunnen wel 700 kilo wegen. Zwarte beren, en bruine beren uit Europa en Noordelijk en Midden-Azië zijn iets kleiner. Beren eten niet alleen vlees; ze eten ook vruchten, wortels, noten, gras en andere planten. Het zijn alleseters. Dat is te zien aan hun gebit. Behalve scherpe tanden hebben ze brede, platte kiezen om plantenkost te kauwen. Alleen de ijsbeer is een echte jager; hij eet voornamelijk zeezoogdieren. Panda-achtigen leven van bamboe, maar deze zogenaamde bamboeberen zijn echter zo apart, dat ze niet bij bovengenoemde grote beerachtigen horen. Alle beren zijn sterk. Ze hebben korte poten met brede zolen en scherpe klauwen. Het zijn 'zoolgangers'. Ze stappen - net als de mens - op hun hele voet, en niet zoals katten en honden op hun tenen.
Beren zijn alleseters. Ze hebben scherpe tanden voor het vlees en platte kiezen voor de plantenkost.