De laatste weken, zo net voor de grote vakantie, nog wat kaartjes gekeken voor vragende mensen. Voor de ene was het bevestigend wat keuze maken betreft (gelukkig de juist keuze), voor de andere was het ontgoochelend (liefde..), voor nog anderen hoopgevend... Zo gaat dat met die fijne kaartjes van Lenormand. Ze verhullen misschien wel eens dingen om mensen niet teveel pijn te doen, maar je krijgt altijd de waarheid te zien. Het is een eer in feite, dat je de boodschap niet alleen kunt zien maar ook kunt overbrengen om mensen een duw in de rug te geven. En zo gaat het altijd maar door. Ik mag dankbaar zijn dat ooit een helderziende dame - ze leek me wel een toverheks, ha! - me zegde: "Gij kunt dat ook!", terwijl ik er met moeite een beetje kon in geloven. Het is intussen 22,5 jaar geleden dat ze mij een boek kaarten 'Lenormand' ging halen. Een half uur later was ik kaartlegger. Dat had ik die donkere, koude decembernacht, zo kort bij Kerstnacht, niet durven denken. Integendeel. Intussen leerde ik dat eerlijkheid wel degelijk het langst duurt, dat eerlijk nieuws niet altijd vrolijk is en dat je vooral niets mag manipuleren. Kaartleggers en andere helderzienden zijn geen journalisten...