Dice heeft vandaag een uitstap gemaakt.... maar niet naar onze school. Hij is naar zijn persoonlijke honden - therapeut / psycholoog(?) geweest. Over hoe hij het ginder heeft gesteld blijft voor 'ons' een zeer groot vraagteken Hopelijk kunnen we maandag meer vertellen
Vandaag is Dice niet mee gekomen naar school mits onze klas op uitstap was met Christel naar het 'Wereldkampioenshap gebruikshonden' te Waver. Christel had Dice ingeschreven om mogelijk mee te kunnen doen, maar ( raar ) helaas maar waar, werd hij niet geselecteerd omdat hij niet over de gepaste aanvalstechnieken beheerste..
Dice is een hond dat heel moeilijk kan gescheiden worden van christel. Als de leerlingen oefeningen met hem moeten uitvoeren moet christel zorgen dat dice haar niet ziet omdat hij anders enkel bij haar wil blijven en niet mee wil doen aan de socialisatie. Eens dice met de leerlingen mee gaat wandelen is hij heel onzeker en trekt hij hard aan zijn riem, de drukte op school en onverwachte bewegingen zijn nog biets voor hem maar we hopen dat dit snel veranderd.
Dice tijdens praktijk:
Vandaag mochten alle honden ( Bonita, Fenji, Boomer & Churro ) samen op de wei los spelen. Churro wou Dice laten merken dat hij de baas was en begon even de rangorde uit te vechten. De staart van Dice was niet meer tussen zijn benen zoals gewoonlijk, maar stond recht omhoog en hij ging direct achter Christel zoeken. Nicky, die op dit moment verantwoordelijk was voor Dice, heeft na het ( rangorde ) gevecht hem even appart genomen en met hem socialisatie oefeningen gedaan zoals simpel heen en weer wandelen, naast hem gaan zitten, kortom zijn aandacht trekken. Dit lukte haar vrij goed want hij wandelde rustig en aandachtig met haar mee en hij bekeek haar zelf af en toe. Eens Nicky en Dice terug bij de groep toe kwamen was Dice zijn oefeningen weer vergeten want gij begon weer aan zijn riem te trekken en gaf hij geen aandacht meer aan Nicky. Tijdens de middagpauze is Dice met 2 personen naar een weidde gegaan dat Dice nog niet kende en dus een nieuwe omgeving voor hem was. In het begin was hij redelijk zenuwachtig en angstig. Toen Nicky en een andere leerling zijn gaan zitten ging hij de omgeving wat verkennen. Eens hij zich gekalmeerd had legde hij zich neer. De onverwachte geluiden zoals een blikje openen of hoesten kon hij nog niet verdragen en schrikte hem af. Telkens ging Dice bij nicky zitten om bescherming te zoeken. Uiteindelijk ging hij met zijn hoofd en poten op de schoot van nicky liggen. Het belangrijkste van deze dag is dat we geleerd hebben dat Dice een vertrouwenspersoon nodig heeft en als hij die persoon vertrouwd wil hij geen ander.
Alle honden zijn thuisgebleven voor practische redenen.
Op die 5 dagen tijd zijn me toch al een paar zaken opgevallen ivm Dice.
hij heeft schrik van Sven, mijn oudste zoon. Maar als Sven in de zetel ligt, is de aantrekkingskracht van de zetel zo groot dat Dice zijn angst voor Sven vergeet en toch maar gezellig bij hem gaat liggen.
Dice had schrik om trappen te doen. Maar als ik boven ga werken, overwint hij ineens zijn angst en loopt hij de trap op. Hij is zelfs nog voor mij boven (dat is niet echt moeilijk). Ondertussen durft hij ook al naar beneden maar enkel als hij vlak achter mij kan lopen. Tja binnenkort zien jullie me weer met een gebroken been verschijnen op school.
Dice is ook een beetje bang van Steven maar als Steven iets lekker in zijn hand heeft, vergeet hij weeral zijn schrik.
Buiten is Dice bang maar hij staat als eerste aan de voordeur om mee te gaan.
Hij moet overal bij zijn. Als één van mijn honden bij mij komt, komt hij er tussen en daar doet hij echt alles voor.
