De vorige keer zei ik dat toen mijn grootste fout kwam, maar om eerlijk te zijn ben ik er nog altijd niet uit of hij mijn grootste fout was of niet:s. Vincent was bijzonder voor mij maar de grootste klootzak voor veel meisjes, hij bedroog mij met zijn ex en zijn ex bedroog hij met vele anderen. Hij behandelde mij ook als een vod, dumpen via sms dan weer aan pff het spelletje bleef maar duren. Maar tussen al die problemen met Vincent kwam er ook het moment dat ik thuis kwam van een exaam en ik was blij ik moest er nog maar 2 doen en ik was er vanaf en het was vrijdag, ik kwam met vriendinnen thuis aan om 17 uur, mijn pa had al 5x gebeld maar ik wou hem even niet spreken ik was mij aan het amuseren zonder ouders. mijn broer zei dat ik mijn vriendinnen moest wegsturen maar ik dacht dat hij gewoon weeral lastig was want wij kwamen nooit goed overeen toen ik boven even iets ging halen zag ik een enveloppe op mijn laptop liggen ik deed die open en zag de eerste lijnen: het zal wel even schrikken zijn maar het vuur tussen mama en mij is al lang gedoofd, ... Ik dacht dat het een grap was dus ik kwam naar beneden en mijn mama kwam aan je kon niets van haar gezicht aflezen dus ik dacht gewoon dat het een grap was ineens hoorde ik geween in de living en ik keek in de kast van jassen alle jassen van papa waren weg. Ik verzon snel een excuus voor mijn vriendinnen en liep terug naar boven voor de rest van die brief te lezen. Het was waar ik liep naar beneden de living in en zei is dit een grap? Ma pakte mij vast het was zoo verschrikkelijk. 's Avonds bij het eten ons ma bleef wenen het was allemaal zo pijnlijk om te zien ik brak van binnen mijn papa was weg en ik was een papa's kindje. Toen belde papa mij en ik maar wenen en vragen en ik kwam niet uit mijn woorden twas zo pijnlijk. Nu na 5 jaar is het nog altijd alsof het gisteren de pijn zit nog altijd zo vers in mijn geheugen als ik eraan terug denk dan voel ik nog exact die pijn van toen. Ik wou mijn papa zien, ik moest de waarheid weten dus hij kwam naar het school om mij op te pikken, ik wist dat hij een ander had maar ik had nooit gedacht dat hij dat mens zou meenemen, ik dacht dat hij alleen met mij ging winkelen en dat we konden praten, ineens kwam zijn auto eraan en ik zag daar een troela insteken, ik werd zo zenuwachtig, zo angstig ik wist niet wat er allemaal door mijn lijf heen ging. we gingen naar dat verschrikkelijke appartement in Berchem int stad alle wie woont er nu int stad, ik wou in schilde blijven. Papa babbelde er toen nog altijd niet over, hij wou alleen maar het appartement laten zien en mijn kamer, maar dat interesseerde mij allemaal niet. Toen gingen we winkelen en hij hand in hand met die troela, ik bestond zelfs niet meer het was verschrikkelijk zo erg zelfs dat ik niet goed werd. We gingen toen terug naar het appartement en ik was zo ziek ik was ineens aan het slapen en dan moest ik overgeven ik was super ziek. En dat allemaal van de stress omdat pa niet met mij wou praten. Hij bracht mij naar huis ik wou naar men ma, zij was in alle staten toen ze hem zag, en zeker toen ze hoorde dat hij nog niet eens alleen met mij had gepraat. Ze zat zo met mij in, ze was zo de perfecte mama. 

Na een tijdje woonde ik om de week bij ma om de week bij pa en het vlotte wel tot de skireis kwam en pa mij helemaal had gedropt bij een ander familie ik bestond gewoon niet meer. Vanaf toen had ik beslist nooit meer nog naar hem te gaan, ik koos voor mijn mama. Ik hield wel geheim de reden waarom, zij dacht gewoon omdat ik terug met Vincent samen was dat dat de reden was maar toen belde de mama van het gezin waar hij mij had gedropt en zij vertelde alles, mama babbelde voorzichtig met mij en maar zeggen dat ik zo'n dingen mocht vertellen maar ik wou haar gewoon sparen.Toen het zomer was wou ik pa nog een kans geven en ik ging met hem naar Italië weeral werd ik genegeerd zeker toen ik zelfs ziek werd en hele zware hooikoorts kreeg. Na een tijdje gingen we toch naar de apotheker daar en kreeg ik oogdruppels, die nacht kon ik niet slapen en pa en zen troela hadden bijna gevosd maar ik lag in dezelfde kamer hoe kan je mij dat nu aandoen serieus, ik was in chock en helemaal getraumatiseerd, de laatste dag van die vakantie waren we in Milaan en kreeg ik een zonneslag ik vroeg aan pa maar water en hij zei gewoon wacht nog maar wa An is nog aan het winkelen, pas toen ik bijna flauwviel kreeg ik water. Natuurlijk in de rit naar huis overgeven en draaierig allemaal van die zonneslag, ik besliste toen om nooit nog ons pa te zien en bleef bij mijn mama, die wel iets om mij gaf. Ik zweeg wel tegen ons ma waarom, maar achteraf bleek dat zij goed genoeg wist waarom... 

Toen ik volledig bij mama woonde zag ik Vincent ook meer en waren we weeral terug samen en ik deed alles voor hem ik was verliefd uiteraard, ik kwam veel te laat thuis, ik smoorde, ik begon te roken, deels door Vincent allemaal, deels ook om aandacht te krijgen van men ma en deels om te vergeten. Dan dumpte Vincent mij weer was men hart weer gebroken en dan begon het spelleke weer van voor af aan. Mama vond wel een nieuwe vriend Patrick ik was heel blij voor haar en ik had zelf ook veel aan Patrick en aan zijn zoon en dochter, ik was nu de grote zus dus dat was fijn. Mijn broer kon denk ik niet echt met die situatie om hij deed ook niet veel moeite om Patrick te leren kennen, maar ik lette daar eigenlijk niet op. Natuurlijk breekte Patrick ook mijn mama haar hart, ik was zo boos ik moest hem nooit meer zien. Uiteindelijk wou mama met mijn tante op reis gaan naar Madagascar voor een maand, ik wou dat ze dat deed dan kon ze haar zinnen verzetten, tegen die tijd ging het wel terug aan de betere hand tussen Patrick en mama maar toch vroeg ze wat ik ervan vond, ik zei GAAN je verdient het, achteraf bekeken had ik dat beter niet gezegd. Toen kwam er een reuze grote ambras met mijn pa want ik wou geen maand bij hem gaan wonen ik wou bij mijn nicht blijven. Maar hij smeet zo'n verwijten naar mijn mama en was zo woest dat ik maar rap heb gezegd dat ik wel naar hem zou gaan, ik had natuurlijk nooit kunnen denken dat het langer dan 1 maand ging duren. de avond dat mama vertrok ging ik stiekem naar Noxx met vrienden dat ik had leren kennen toen ik moest blijven zitten op de piva, ik ging eigenlijk alleen maar voor een jongen dat ik toen al enorm zag zitten zijn naam was Nils. Ik had nog nooit iemand als hem ontmoet maar ik wist dat hij mij gewoon zag als een goei vriendin dus ik zei niks tegen hem. Maar ik loog dus tegen ons ma, ik zei ma ik ga bij een vriendin slapen dat een feestje geeft. Maar ik ging eigenlijk na noxx naar huis gewoon want toen zat ma toch al op de vlieger dus. Ik voel mij nog altijd schuldig over die leugen, het vreet nog altijd aan mij want een week voor ze terug zou komen. zat ik 's avonds op restaurant met ouders en ne gewone vriend. En ik bleef maar telefoontjes krijgen maar ik wou niet opnemen, want dat was onbeleefd, ineens stapte mijn nicht en mijn pa het restaurant binnen al wenend, ze vroegen of ik mee naar buiten kwam. EN toen vertelde ze dat mijn mama dood was , ik stortte ineen en wou gewoon de baan oplopen onder een auto, ik kon niet op men benen blijven staan, de grond zakte precies weg ik kon alleen maar pijn , wraak op mijn pa, verdriet was al wat ik voelde...