over mijn eerste deelname aan het wereldkampioenschap bodypaint
03-12-2018
Thelma and Louise
Hallo iedereen,
ondertussen zijn we enkele weken en ook enkele afspraken verder...
Het avontuur wordt alleen maar groter want.... jaja.... tromgeroffel... ik ga de wagen delen en ook de kamer met .......... Karoline 't Kindt!
Voor de mensen die haar kennen => je snapt waarom het avontuur groter wordt
Voor de mensen die haar niet kennen => het is niet uit te leggen
maar... het is mijn mateke, mijne soulmate, mijn klaagmuur, ... ik kan bij haar terecht als ik het moeilijk heb, als ik eens over onze pa wil vertellen, ... ze geeft haar mening en ik weet wat ik aan haar heb. Ze is een creatief brein met een even moeilijke geest als ik .
We (lees IK) hebben een hotelletje geboekt in Klagenfurt zelf, lekker handig! Karoline gaat zelfs voor me koken (al weet ze dit nog niet).
Na eventjes wachten hebben ze het thema bekend gemaakt voor de categorie spons en penseel amateurs!
Het thema is: GALACTIC ZOO!
Voor de leken onder ons een woordje uitleg. Bij elke wedstrijd wordt er een thema doorgegeven. Bedoeling is dat je paint te maken heeft met het thema. Het is aan jou om het verder uit te werken. Sommige wedstrijden willen dat het thema duidelijk wordt adhv je paint, andere wedstrijden geven extra punten als je er een mooi, origineel verhaal kan aan vast hangen.
Dus nu heb ik enkele maanden tijd om hier een paint van te maken. Suggesties zijn altijd welkom
Dat is de dag dat ik mijn portfolio heb doorgestuurd op de website van WBF (world bodypaint festival). Dan was het bang afwachten of je er bij bent.
Uiteraard gingen hier heel wat chatberichten aan vooraf: met Annewieke om te vragen hoe ze dit gedaan had (ik wist dat dit ook op haar bucketlist stond), met Niki die er haar reis van ging maken en uiteraard met mijn soulmate Karoline... zonder haar deed ik niet mee .
Op 15 oktober kreeg ik het verlossende antwoord! Mijn portfolio was aanvaard!
Mijn buik kriebelt bij de gedachte. Is het van enthousiasme of van stress? Ik heb geen idee maar ik geniet er van.
Ik bekijk deze deelname al als een overwinning. We gaan immers met ons gezin door een moeilijke tijd. Mijn vader staat op de wachtlijst voor een levertransplantatie . We kunnen niet meer doen dan wachten maar ik bekijk het positief. Hij krijgt nog een kans! Mijn deelname aan het WBF is een beloning voor het doorstaan van deze moeilijke periode. Tegen dan staan we al een hele stap verder! Ik draag dan ook deze deelname op aan mijn fantastische ouders.
En er is nog meer goed nieuws! Ja, ook Annewieke, Niki en Karoline trekken mee naar Oostenrijk!