Hier lees je alles, the very last info..., van de Snelst Groeiende MTC van Vlaanderen
12-03-2009
De Goe Gevoel Toer....
deelnemende bikers: Barney,Axelle, Palmke, Kawablade, Cap10, Quinten, T-bone, Bakkie en Ronald
Zondagochtend. De wekker zoemt om 7u, ik open een oog, en zie donkere wolken en regen. Lap. Maar ik heb me ingeschreven voor ontbijt en gereserveerd voor middagmaal. Met die verplichting op de schouders scharrel ik alle attributen bijeen, en voorzie me op een nat ritje. Intussen voorspelt de radio regen tot een uur of elf, daarna opklaringen en zon. Hoop doet leven. Om 9u staan we met een zestal bijeen in het portaal van een winkel in de Steendam. De druppels worden dikker. Maar we zijn hier nu, en gaan toch maar richting start voor de Goe Gevoel (goe zot? goe nat?) Toer. De rest zou al in Assenede zijn. Maar de opkomst is mager. Jojo en Tante Kaat zijn op post voor het ontbijt, maar kwamen met de wagen en keren daarna terug naar huis. Nonkel Willy en Christine komen er ook nog gezellig bij, eveneens op vier wielen. Op de valreep arriveert Bakkie, bijna recht van 'den uitgang', maar hij is er , en da's 't bijzonderste. Zelfs als later zal blijken dat hij de eerste helft van de rit slapend afgelegd heeft.
Bij ons vertrek aan het goed gevoel hing er nog steeds regen in de lucht maar niets kon ons nog van gedacht doen veranderen. Richting Temse gingen we! Op kop zoals altijd de Kawa maar deze maal was het niet moeilijk 'm te volgen: gewoon de stukskes plastiek die er afvlogen volgen. Steeds weer vindt ie iets anders om ons te boeien(wakker houden) tijdens de rit. Genoeg gezeverd "on the road". Rond 11u werd de start gegeven van de rit, langs mooie baantjes door een stukje Nederland, richting Temse voor de middagstop in het veerhuis bij Peggy. Onderweg kreeg Palmke de reutel t'is te zeggen zijn yamahahaha, de ketting bleek iets te versleten. We kennen dienen uitleg wel: zeker ne moto op jaren ; ) Rond 12u waren we bij Peggy en het zonnetje hadden we de ganse rit meegesleurd: pijnlijk voor de thuisblijvers. Het eten was echt lekker, daarna even naar buiten om wat foto's te nemen. Dan werd het startsein gegeven door den Barney voor het tweede stuk van de rit richting Donkmeer. Palmke had besloten om rechtstreeks naar Gent te rijden (met spijt in het hart), zijne reutel verbeterde maar niet. Langs Dendermonde - van dit stuk werd gezegd dat ik geslapen heb maar we hadden de zon pal in het vizier zodoende moest ik wel èèn oogje dicht knijpen. ;( Aan een overweg aan het station van "ieveranst" werd er door iedereen mee gedanst op de muziek van cap10 (de tandenborsel song) tara tara ta ta ra.....enz . Aan het donkmeer werd er een terrasje gevonden. Jawel in DE ZON lekker. Na een verfrissende verpozing werd er aangezet richting Verdronken Land. Vlug een "faxke" gaan doen dacht ik, maar helaas toen ik terug kwam zaten ze allemaal op hun brommer te lachen tja men kan nog niet eens op zijn gemak k......n of ze hebben u bij uw p...tje, de nieweirds. Het laatste stukje werd wat ingekort, heimwee zeker wie zal het zeggen. Rond half 6 geland in t land . Moe maar zeeeeeer te tevreden na de mooie rit. Nog wat nagepraat over lampkes en achterlichtjes en dan naar huis.
Bedankt aan de bedenker van de rit. T was weerom geslaagd. Tot de volgende. Verslaggevers: deel 1: Lutje - deel 2: Bakkie. We illustreren graag met enkele mooie fotokes !
Nieuw Seizoen ! We rijden de Goe Gevoel Toer voor...
T was uiterst zonnig toen we met een goe gevoel op de moto vertrokken naar 't Goe Gevoel! Koud, maar prachtig motoweertje! Onze vooraf geprogrammeerde route bracht ons naar De Schelde, waar we ze voor de eerste keer gingen oversteken in 't Sas van Gent. We zouden ze volgen tot in Gent. Maar dat was niet altijd even eenvoudig! Kronkelende baantjes langs de verschillende dijken die soms niet berijdbaar waren. Onze route zou dus even worden aangepast. Maar das geen probleem. Een laagstaande zon deed ons even halt houden en met enkele gekneusde ribben reed TkOpa dan toch nog verder. Wat er precies gebeurde? Tja, das voor zij die erbij waren of het gehoord hebben. We hielden halt in Weert, de streek waar ooit de serie Stille Waters werd opgenomen. Stil was ze: De Schelde. 't Veerhuis leek ons een leuke plek om het middagmaal te nuttigen. We werden er gastvrij ontvangen door Peggy, die ons zelfs een volledige menukaart liet meenemen. Ze waren er zeker van dat we terugkwamen... met meer! Vandaar slingeren we via soms drassige baantjes naar het Donkmeer. We houden halt om van een lekkere kop koffie en het prachtig zicht over het meer te genieten. Het wordt al stilaan donker en we zetten onze tocht verder richting Gent. Wetteren city was een harde noot om kraken. Daar zorgen we nog voor een ommetje want teveel verkeerslichten op onze tocht is niet zo leuk! Na de onvermijdelijke omleidingen komen we moe maar tevreden aan bij Jantje en Laurke waar we van een lekkere portie Abondigas genieten. Be there op 8 maart! Al zeggen we het weer zelf: t wordt een mooie rit!! tenminste als het weer meezit. We laten je alvast genieten met enkele sfeerbeelden.....
Tis weer voorbij die mooie zomer.... het klinkt als muziek in onze oren... Zoals de traditie het wil sluiten wij het bikersseizoen met een FIN DE SAISON. Dit jaar opgevrolijkt met een special act waar de kaakspieren deftig werden gebruikt. Mister Boellaert had, dankzij een handig spiekbriefje, enkele bikers in het visier... Wie er niet bij was, en ook voor zij die erbij waren, staat de video van de special act online. Via onze site kan je alles makkelijk bekijken. Lach je geen breuk! Je bent gewaarschuwd! De Raad van Bestuur had voor elk lid nog een "surprise" in petto. Een blauw fluovestje met logo, zodat we in groep het verschil maken tussen de andere bikers! veiligheid en zichtbaarheid voorop! Wie het nog niet heeft meegenomen... je kan het afhalen bij Jan in Het land! Foto's komen er ook aan... nog even geduld!
Zondagochtend 7u30 winteruur. Onder de E17 in Gentbrugge wordt verzameld voor de jaarlijkse Herfstrit van de Hartrijders. Ongeveer iedereen was zinnens om mee te rijden onder voorbehoud van slecht weer. De lucht was grijs en regen hing in de lucht. Met 9 motos en 14 personen zijn we gestart, Giorgio en Laura, Cap10 sr en Cap10 jr, Bakkie, Poema, Ronald, Rik en Jenny, Joris en Krista, Rik en Saskia en ikke. Jammer voor de organisatoren, maar het liep niet storm aan de inschrijvingen. Toch bleef het droog tot een eind na de middag. En zelfs de temperatuur viel best mee. We cruisten door mooie herfstlandschappen (tja,beetje logisch eind oktober), hier en daar een beetje daveren over kasseien of billen toeknijpen in de kiezelsteentjes. We namen ons middagmaal in de Gavers in Geraardsbergen op het terras. Wie lunch meebracht kon het opeten, of geraakte het kwijt aan een van de Braemkes. De anderen haalden soep, spaghetti of stoofvlees met friet en geraakten het ook kwijt aan een van de Braemkes. Zoals altijd op dit soort treffens scheerden af en toe enkele kamikazes voorbij, liefst in de bocht op een smal baantje of zo. Medeleven was moeilijk te vinden toen we er af en toe eentje in de gracht zagen zitten. Maar echt leedvermaak is nooit gezond, want na de controlestop in St Lievens Houtem, waar we tijdens een plensbui gezellig iets gaan drinken zijn, lag de baan goed nat en de boerenbaantjes glad van de modder. Het was uitkijken geblazen. Giorgio, Rik en Jenny reden niet mee tot het eind. Toen waren we nog met zes. Aan de aankomst hebben we ons nog tegoed gedaan aan gratis koffie, koeken en chocolade, en zijn daarna, in het donker en de gietende regen teruggekeerd naar Gent. Toen waren we nog met twee die als afsluiter nog even binnensprongen in t Land, al was het maar om Jantje zijn etablissement te zegenen met onze druipende kledij. Dit was de laatste rit van onze kalender 2008. Aan al wie erbij was: t was fijn, bedankt, tot ziens op het Fin De Saison feest. Tip voor bij de foto: "zoek de Cap10" T-Bone
MTM Oostende - 11de Mosseltreffen - 14 september 2008
Het was eindelijk nog eens zover... mooi weer! En, we hadden ook nog eens een treffen op ons programma. Net zoals vorig jaar rijden we mee met het Mosseltreffen van de collega's uit Oostende. Afspraak om 8.30 u. met mama en de overige bikers aan het Esso tankstation in Drongen richting Oostende. Het was even afwachten hoeveel bikers zouden meerijden.... 13 stonden er keurig op een rij! In kolonne naar Oostende en dan de pijlkes volgen tot op de speelplaats voor de inschrijving. Daar genoten we alweer van een kop heerlijke warme koffie en bestelden we alvast onze portie mosselen (of vol-au-vent) voor bij de terugkomst! TkOpa zou de kop doen, terwijl Cap10 en Bieke het oversteken van de vele kruispuntjes voor ons veilig maakten als wegkapitein. Iets waar vele andere bikers soms ook wel eens van genoten. De rit bracht ons naar Noord Frankrijk, een streek die ons eigenlijk wel bekend leek. Denken we maar aan ons weekend naar Cap Gris Nez en de terugtochten uit het Zuiden. 3 stops, om de 55 km, waren welkom op de tocht van 200 km. Maar het waren prachtig baantjes. Even dachten we dat ze speciaal voor deze rit waren uitgetekend. Kronkelen deden ze. Soms snorde er een 'betonstuiver' voorbij die wel even sneller wou. Gek genoeg, soms zelfs meerdere keren tussen dezelfde stops. Zouden zij een pijlke gemist hebben? Op de laatste stop kregen wij plots gezelschap van een achterkomende biker, die niet tijdig uit zijn bedje kon en met z'n twee-vijftigke ons toch nog inhaalde. Proficiat Doefke! Goe gedaan! Bij de terugkomst was het genieten van de mosselkes (of de vol-au-vent) met frietjes. Het was niet al te duidelijk wat men met de bonnetjes moest aanvangen bij het afhalen van het eten, en er was toch één biker die er in slaagde om zijn bonnetje niet af te geven. Oeps! Wie kon daar dan weer van genieten? Bij de tombola viel Poema dan nog in de prijzen! Een afwasproduct voor de moto! Bij het klassement van de clubs met de meeste deelnemers stonden we op de 6de plaats. Een leuk resultaat! We keerden uiteindelijk in een iets kleinere kolonne terug naar Gent. Al waggelend tussen de vele files, want het was weer een 'zietjes-were'..... Volgend jaar zijn we weer van de partij! Beloofd!
Zoals het de gewoonte is werd ook onze Indian Summer Toer voorgereden. Summer? Tot in Doel. Daarna was het weer geen pretje! De regen viel met kleine druppels uit de lucht. TkOpa en ikzelve stonden stipt om 11 uur op de parking waar we op 21 september vertrekken. Volgetankt, zoals het hoort! De vooraf uitgestippelde route bracht ons via lekkere baantjes tot net over de Nederlandse grens voor een eerste korte stop. Op een gezellig terrasje dronken we een lekker kopje koffie... Vandaar reden we, al flirtend met de Nederlands-Belgische grens tot in Doel. Het lijkt er een echte spookstad. We houden er even halt aan de oevers van de Schelde om dan een kort - spannend - stukje kasseien te verteren tot in Emmadorp. In het cafétje met de overbekende naam - Het Verdronken Land - houden we halt voor de picknick. Via een trap - waar we de traditionele groepsfoto zullen nemen - hebben we een prachtig uitzicht over het echte Verdronken Land, van Saeftinghe. Een wandeling die we - indien de planning het toelaat - volgend jaar op ons programma hebben. We rijden daarna terug richting Gent, met nog een korte stop in Sinaai.... Vermoedelijk zijn we rond 17 uur in ONS Verdronken Land... voor een koffie! We illustreren onze trip graag met enkele foto's....
Het was alweer een druilerige dag, maar toch kon het 9 bikers en 2 bijrijders niet tegenhouden om naar Bikeland af te zakken. Ons even inschrijven, den Sven nen goeiedag zeggen en de traditionele, deugddoende, koffie naar binnenwerken. Plots verschijnt diezelfde Sven met voor iedere deelnemer een prachtige Hein Gericke Rugzak. Deze werd gretig in ontvangst genomen en zelfs uitgetest. Bedankt Sven! Tis inderdaad ne keer iets anders dan onze lanyards!
Ondertussen waren ook de "Blue Knights" ten tonele verschenen, tijd om te vertrekken dus, want het terras werd te klein! Onze vrienden van "De kabêterkes" hadden pijlkes gehangen die wij moesten volgen. Amai, en twas verzekers door kabêterkes gedaan ook. Waar ze die pijlen allemaal hadden weggestoken....3 keer heeft onze Mink de pijlkes nie gezien. Maar hij niet alleen... al wie na hem kwam ook niet. behalve de laatste keer, dan waren er toch nog enkele wakker. Nonkel Willy, die zoals altijd de achterhoede vormde, nam bij deze gelegenheid snel even de kop. T ging 'm nog af ook...
Het staat nu 'als een paal boven water'... dit jaar wordt het jaar van de 'VERDRONKEN' bikers. We reden constant op de rand van buitenspel, sorry, van een regenbui...(die EK gekte toch)... we moesten zelfs even schuilen. De vissen kwamen ons al tegemoet (zoals BoBo opmerkte). De meesten kozen een benzinestation, sommigen een bushokje, in de hoop dat de bui overtrok. En zo geschiedde.... Kawablade kon het even niet laten en voor het nodige spektakel zorgen. Twas nat, glad en... patat... op zijn zij! De tanktas in de gracht, maar de rugzak nog steeds op z'n plaats!
Om half 3 waren we al terug aan het beginpunt. Eindelijk die verlossende koffie! Het was een mooie trip, met mooie, zelfs heel mooie baantjes. Alleen jammer dat de route dit jaar echt wel heel onduidelijk werd aangeduid. Maar volgend jaar zijn we terug van de partij!
Onze voorziene verslaggeefster gaf forfait, dus zijn we genoodzaakt het zelf te doen!
We werden overrompeld aan Cosmolift... 26 motoren en 9 bijrijders... werk aan de winkel voor onze penningmeester, die zich voor de gelegenheid liet vervangen door Mie... hij wist blijkbaar waarom... Hij zou ons pas vervoegen aan de tweede stop aan De ijzer, familieplichten hadden zijn volledige aandacht nodig! We moesten nog even wachten op onze T-bone, die recht uit haar nachtshift de groep vervoegde. Geen nood, ze wordt betaald om te slapen... das niet voor allemaal weggelegd... sommigen zouden betalen op te slapen... zo bleek achteraf nog. Oh ja, ons Piepke kwam er ook al aan met haar CBR'ke, en als nieuwste bikester maakte ze direct een 'goeie' entree... maar das enkel voor zij die er bij waren! De colonne zette zich rond half 10 in beweging, langs kronkelende baantjes... vergezeld van 3 wegkapiteins (TkOpa, El Sympathico en Frank), die alweer uitstekend werk verrichtten! Ook onze 2 rode lantaarns (Giorgio en Nonkel Willy) waren van de partij. Het rolde vlot! Stop 1 was voorzien in ruddervoorde en daar was net een vinkenzetting aan de gang. Algemene stilte in cafe de Klakmolen! Alhoewel.. Onderweg nog enkele onvoorziene omleidingen, blijkbaar zijn er nogal wat wielerwedstrijden in dit gebied! Maar geen nood onze GPS bracht ons snel weer op het goede spoor. We reden nog wat meer kilometers, maar wie kon het wat schelen. Het weer was perfect, hoewel we wel het 'zonnetje' mistten. Maar er viel geen druppel regen en das toch mooi meegenomen. Op stop 2 aan de ijzer was het tijd voor een beetje eten. Sandwiches werden bovengehaald, croque's uit het vuistje (voor grote vuisten dan), spaghetti's, fruitsalade's en nog meer lekkers... Poepke maakte van de gelegenheid gebruik om even op de fiets te springen en de voorbijgangers duidelijk te maken dat er 'spelende kinderen' in de buurt waren. Beelden hiervan? Jawel, binnenkort op onze foto-pagina! Het dorpsplein van Kemmel was onze volgende stop, alwaar we even moesten wachten op onze consumatie! ze waren daar zo'n overrompeling duidelijk niet gewoon. Maar er was vertier genoeg. Stelten lopen, doolhof, dammen, krulbollen, er was voor elk wat wils.. We hadden nog 1 stop voorzien vooraleer aan te komen in Het Land, café Den Herder in Kuurne. Daar gingen de rolluiken direct terug naar boven toen ze onze bende zagen aankomen... kassa, kassa, dachten ze .... Bijna de ganse groep reed tot het eindpunt! Mooi was dat! we reden Gent binnen via Latem, het was eens een andere route! Aan Het Zuid brak de groep in kleinere stukken, maar iedereen wist waar naar toe! We sloten de dag af met een frietje aan 'de beste frituur' van Gent... en met een rappe Giorgio, die niet kon wachten tot thuis om T-bone van haar stuk te brengen... De dag eindigde dus zoals hij begonnen was.... maar zonder veel ergs!
Het was een vlotte rit, met een bewogen gemiddelde van 51 km/u, en 251 gereden km!
De 867 bochten van de westhoek hebben we gehad! Er kunnen er ook een pak meer zijn, want we zijn uiteindelijk gestopt met tellen Het was prachtig weer, zaterdag 24 mei en het was leuk snorren daar in de Westhoek. De vooropgestelde 170 km was echt wel te weinig, vandaar dat het er iets meer werden. Een dikke 200 km kronkelende baantjes ligt op ons te wachten. Met af en toe een veraderlijke bocht naar rechts of links We hebben enkele leuke stopplaatsen uitgezocht waar naar hartelust kan gedronken en geplast worden. Op de pick nick stop is mogelijkheid tot het nuttigen van een kleine snack. Toch raden we een lunchpakket ten stelligste aan! We rijden richting Nieuwpoort - Diksmuide - West-Vleteren (uwen lege bak meenemen ) - Kemmel - Nazareth - Gent...
Zondag 25 mei is het zover! De Verdronken Bikers organiseren hun eerste Moto Zoektocht. Het parcours brengt ons langs diverse landelijke steden rond Gent en Zomergem. Onderweg staan enkele makkelijke en iets minder makkelijke vragen op jou te wachten. Inschrijven kan vanaf 9 uur tot 11 uur op 2 plaatsen. Van daaruit vertrek je op een 90 km lang traject vol wetenswaardigheden.
Inschrijven kan in: Het Verdronken Land - Steendam te Gent (nabij Sint Jacobs) of in De Scheve Zeven - Markt te Zomergem Daar krijg je, mits betaling van je inschrijfgeld, de vragenlijst en de consumptiebon, die je in één van beide controleposten kan nuttigen.
De prijzenpot bestaat uit: 2 x 1 hoofdprijs (per inschrijfpost 1): jaarabonnement op Motoren en Toerisme 2 x 1 runner-up (ook per inschrijfpost 1): een aankoopbon bij Hein Gericke
Voor de eerste 30 deelnemers hebben wij ook nog een kleine attentie van Hein Gericke
We hebben onze 'testkonijntjes' op pad gestuurd om de moto zoektocht van 25 mei voor te rijden. Alle vragen werden in een record-tempo opgelost. Ook het parcours werd zonder problemen gevolgd. Dat beloofd dus voor Zondag 25 mei... We rekenen op jullie massale opkomst !!
Het zit er weer eens op.... ons Bikersweekend in Larochette. We werken aan een 'bondig' verslag, met vele foto's en video's... maar deze willen we jullie niet onthouden: Klik op de foto voor een beter beeldje....
Het was drummen op de carpoolparking te Gentbrugge om kwart voor acht, bij een lichte ochtendnevel. 27 glimmende motoren, met 38 goedgeluimde bikers stonden klaar voor de Lenterit. Onze penningmeester had weer z'n handen vol met die lijsten! Iets over 8 weerklonk dan het schel fluitsignaal waarna iedereen gezwind op z'n bike ging zitten. Oesje, Michèle en Patrick zouden nog effe moeten tanken... Zij zouden ons wel inhalen op de E17, dachten we
Er werd voor de eerste maal gestopt op de parking in Wommelgem, waar de meesten het bakkie effe vulden, de nodige sigarettenaroma's inhaleerden en even naar het kleinste kamertje gingen. Aha, daar zijn ze onze racers... de groep is weer compleet! Even was er nog lichte paniek toen bleek dat Nonkel Willy z'n handschoenen verloren had. Iedereen ging onmiddellijk op zoek, en eureka... daar waren ze! Hup de snelweg op!
In Lummen, waar Christa en haar crew van de water-ski-club, ons opwachtten, stonden de tafels reeds gedekt en het duurde dan ook niet lang of het spek en de eieren werden aan tafel geserveerd. Iedereen deed zich ten goede aan dit rijkelijk ontbijt.
Na het ontbijt drong zich een korte uiteenzetting op hoe het rijden in groep precies in zijn werk gaat want er waren alweer een paar nieuwe gezichten bij. Een klein half uurtje later dan op de planning voorzien zette de kolonne zich in beweging, richting Taverne De Klee, nabij het kasteel van Rullingen. Er we waren niet alleen! Collega bikers, fietsers, wandelaars, old-timers en zelfs tractoren passeerden de revue. Alles wat wielen en voeten had was in beweging voor de 'bloesems'. Jammer genoeg waren ze nog net niet volledig geopend! Maar het waren toch prachtige vergezichten.
De 'Petit Nez' sandwiches gingen vlot naar binnen, daar voor het oliebollenkraam in Neerlinter. Ieder van ons had zo zijn eigen idee van 'tête a tête'... samen aan een tafelke in het caféke, samen op de motovest, op de colabak of lekker keuvelend tussen de motoren, en zelfs hangend over het stuur. Er was voor elk wat wils!
We stopten nog enkele keren voor te tanken, te drinken of de zere knieschijven van sommigen te strekken. En nabij Wetteren zette de kolonne zich voor een laatste keer in beweging ditmaal voor de afvallingsrace naar Het Verdronken Land. Voor de één lonkte de E40, voor de andere de E17, de match 'Gent-Brugge' en voor nog anderen ... het bed... Maar er gingen toch nog 12 'echte' motards door tot het bittere eind. Er werd nog even nagepraat over deze alweer schitterde daguitstap van De Verdronken Bikers.
Voor de statistieken geven we nog mee dat er in totaal zo'n 340 km werd gereden (exclusief de eigen verplaatsingen ) en we een bewogen gemiddelde snelheid van 58,6 km/u haalden.
Tot slot wensen wij nog een speciaal woordje van dank te richten aan onze 3 wegkapiteins: Jojo, Frank en onze nieuwkomer Michèle voor hun prachtig werk! Ook onze 'scooter-boy', bedankt voor het heen en weer 'vliegen' na de rode lichten! En, last but not least aan alle die er bij waren: BEDANKT voor deze schitterende rit!
Enne, gasten, laat jullie commentaar gerust na op dit blog, door op 'reageer' te drukken... Het kost niks
Alle berichten voor Steven en Grietje kan je nalaten op ons forum! Momenteel is de toestand van Steven stabiel. Wij wensen hem alvast een spoedig herstel, en veel sterkte!!
Bedankt aan alle aanwezige bikers voor de warme en gezellige sfeer tijdens onze eerste sponsordag. Het was weer een gezellige bende in Het Land! Bij een (of door een) glas cava werd er weer heel wat afgelachen. Denken we maar aan het verhaal van onze Giorgio met z'n nieuwe "scooter" (lees: pan european)....
Schummie en Barney hadden een kleine speech voorbereid, en die werd dan ook ten gepaste tijde in de groep gegooid. Hieruit onthouden we toch wel de vrolijke voorstelling van ons dagelijks bestuur en de leden van de raad van bestuur. Er werd aan elke aanwezige sponsor een officieel sponsorattest uitgereikt, samen met een speciaal voor de gelegenheid gebottelde fles wijn. Onze hostessen van dienst, piepke en poepke, waren voor de gelegenheid weer extra vrolijk gemutst. De afwezige sponsors hebben dan weer minder geluk. Zij ontvangen eerstdaags hun pakket uit handen van een (mannelijk) bestuurslid.
Foto's werden er ook genomen, maar die liggen nog bij onze censuur-commissie... je weet maar nooit wat je te zien krijgt als de lamp brandt Maar je krijgt ze binnenkort te zien via onze foto pagina !!
Ben ik iets vergeten? Zou best kunnen (misschien wel bewust )! Reageer dan, please !!
.jpg)
Het was prachtig weer, zaterdag 24 mei 
en het was leuk snorren daar in de Westhoek. De vooropgestelde 170 km was echt wel te weinig, vandaar dat het er iets meer werden. Een dikke 200 km kronkelende baantjes ligt op ons te wachten. Met af en toe een veraderlijke bocht naar rechts of links 
) - Kemmel - Nazareth - Gent...
motards door tot het bittere eind. Er werd nog even nagepraat over deze alweer schitterde daguitstap van De Verdronken Bikers.
) en we een bewogen gemiddelde snelheid van 58,6 km/u haalden.
