We zaten in de blog dus in Cahuita & vertrokken naar Tortuguero. In Moin, een haventje bij Puerto Limón, namen we een boot die ons in 4 uur naar Tortuguero bracht (niet per land bereikbaar). De tocht (die we deelden met een sympathiek Frans koppel) daarnaartoe was prachtig. Olaf was helemaal in z´n element. Eigenlijk een prachtige excursie op zich. Beide oevers begroeid met hoge bomen, we zien een luiaard in de bomen, spidermonkeys & brulapen (die een heel concert op ons afstevenen), 2 kaaimannen & een soort hert die de rivier aan het overzwemmen was. Ook mooi waren de plaatsen waar de rivier in de zee uitkwam, vol met vogels (zie foto´s).
In de namiddag kwamen we aan het in dorp, waar er net jaarlijkse fiesta was. Het dorp was klein, de omgeving enorm mooi, zeer groen. Na een hotelletje te hebben gevonden, aten we in een soda en gingen we op zoek naar Daryl, een Canadese bioloog waarmee je op de kanalen kan varen in een kano met elektrische motor, zonder lawaai dus.
Tortuguero is de plaats waar zeeschildpadden aan land komen om te nesten. Die tijd van het jaar was al voorbij, maar af en toe kwamen er nesten uit & zochten de jongen de weg naar de open zee. En dat geluk hadden we, ´s avonds vonden we een nest dat uitkwam en konden we de baby-schildpadjes uit hun nest zien komen en ploeteren naar de open zee. Een adembenemend schouwspel!
De dag erna om 5u het bed uit om vroeg op het water te kunnen. Met de elektrische kano gingen we een voorniddag door het woud. Gelukkig was het gestopt met regenen zodat we wat dieren konden zien : de 3 soorten apen (brul, kapucijn & spider), een otter (zo snel!), iguana, papegaaien, toekans van dichtbij, kaaiman, arend,... Tocht hadden we ons niet beter kunnen inbeelden. ´s nañiddags bezochten we er het nationaal park waar we nogmaals op luiaard & apen botsten. Het zit hier echt vol... En s avonds mochten we nog es getuige zijn van de schildpadden op het strand.
Tortuguero, twas een plaats waar we graag waren...
Maar aangezien Costa Rica nog meer te bieden heeft, zijn we gisteren naar La Fortuna vertrokken, waar de Arenal-vulkaan ligt, de meest actieve vulkaan van Costa Rica met bijna dagelijkse lavastromen (maar voorlopig houdt ie zich koest). Vandaag de waterval bezocht, prachtig! Maar lastig... Morgen naar de vulkaan him of herself!
Even geen internet gehad, maar dat halen we nu in! Vandaag zijn we aangekomen in La Fortuna, vlakbij de Arenal. Maar dat is voor morgen, eerst Cahuita!
Na onze vorige blog-update zijn we dus vertrokken naar San Jose om van daar busje komt zo te doen naar Cahuita. Door de vele regen even stilgestaan omdat ze de wegen aan´t opruimen waren na de aardverschuiving, maar al bij al hebben wij er weinig van gehad. Een 6-tal uurtjes later kwamen we aan onder de Caraïbische zon, euh, regen... Na een hotelletje gezocht te hebben (een cabine aan het strand, redelijk ok, alleen moest je er enkele huisdiertjes zoals de lieve kakkerlak er maar bij nemen). Warm was het er wel, maar we hadden vooraf toch een ander beeld van de Caraibische kust. De Caraibische sfeer was er wel, laid-back, marihuanageurtje, geel-groen-rode kleuren... Onze hoteleigenaar moest er bvb niet voor onder doen, zittend in z´n schommelstoel al brabbelend... Vriendelijk, dat wel! De dag erna hebben we Cahuita National Park bezocht, wat wel prachtig was. Om 6u (jaja, Olaf kon es vroeg opstaan!) stonden we al klaar met onze knapzak om het park binnen te stormen en langs het water te wandelen. 6 uur lang wandelden we door het tropische bos en zagen er luiaards, vlinders, apen (2 soorten : de kapucijn en de brulaap), reigers, veel krabben, eekhoorns, ... De banaan die ik meehad werd het object van roof door een kapucijnenaap die ongezien dichtbij gekomen was. Gelukkig kon ik de nietsvermoedende banaan terug in de rugzak opbergen! Oef! En toen was het eindelijk zover! Onze eerste zonnestralen in Costa Rica! En deugd dat die deden! ´s Namiddags keerden we terug om wat op het strand te zitten, joehoepidoe! Door de vele en onregelmatige regen viel ons plan om in het zuiden te fietsen wat in het water, dus hebben we maar besloten meteen koers te zetten naar Tortuguero, via de bus en boot. Maar meer daarover volgende keer, hopelijk morgen al het internet (zoals daarnet) weer niet uitvalt
Het is zover! Na een lastige vlucht (lees : voor Jan lang stilzitten en laatste stuk naast een welgezette Tico, voor Olaf : het vroegtijdig afgeroepen en gefouilleerd worden) kwamen we aan in het schilderachtige - euh regenachtige Alajuela. Snel taxi zoeken naar ons hotelletje waar we meteen het bed in sprongen (na een lekker Iñperial-pintje) - zalig!
Vanochtend vroeg wakker en samen met de uitbaters ontbeten, en wat later met de rondhangende Zwitsers die hier ook verblijven. Daarna Alajuela wat verkend en meer dan een uur gezocht naar de bus naar Parcque Zoologico de Ave. Vlak voordat we het bijna opgaven zagen we tussen de walm van een van de busterminals onze bus opduiken. Na tientallen stops en het opnieuw proberen optrekken kwamen we eindelijk aan. Ave is een soort reïntegratieprogramma om dieren die het kunnen terug de natuur in te plaatsen. Dieren die er minder aan toe zijn worden er verzorgd. Het park is niet echt een zoo zoals wij die kennen, de dieren zitten er zoveel mogelijk in hun natuurlijke habitat. Heel mooi om te zien, zeker omdat we er de enige gasten zijn...
Net zoals gisteren (en blijkbaar de dagen ervoor) begint het om 12u te regenen (meestal miezel) om niet meer te stoppen. Moeten we daarvoor zo ver vliegen...
´s Avonds wat inkopen gedaan en de plaatselijke afdeling van Citibank gezocht voor Olaf, laat ons zeggen een vervroegd Sinterklaascadeau ;-)
Morgenvroeg vertrekken we naar San José, waar we de bus nemen naar Cahuita, aan de Caraïbische kust. Hebben gehoord dat het daar leuk fietsen is, dus dat moeten we testen ;-) Nu maar hopen op beter weer!
3 jaar na Peruwie trekken we er éindelijk nog es op uit! Deze keer niet zo lang & niet zo ver, maar deze blog leek ons wel een leuke manier om tussenin paar fotootjes online te zetten en dergelijke meer!
Momenteel zijn we nog druk bezig onze rugzak vol aan't proppen, maar morgenochtend is het eindelijk zo ver... De vriendelijke American Airlines neemt ons mee op een tochtje via NY naar Juan Santamaría, de hoofdluchthaven van Costa Rica vlakbij de hoofdstad San José. Wegens het minder aangename karakter van deze laatstgenoemde hebben we vooraf al een nachtje geboekt bij Constanza, een vriendelijk dametje (lijkt ons voorlopig nog ) in Alajuela, een stad tussen luchthaven & San José. Van daaruit zullen we ons eerst acclimatiseren en een bus veroveren richting Cahuita, aan de Caraïbische kust. Onze zonnebrillen & duiksloffen liggen al klaar...
Van daaruit bezoeken we enkele Nationale Parken en trekken we verder door Costa Rica, dat zien we dan wel.
Jaja, het vertrek is aangebroken! Over een paar uurtjes hangen we (hopelijk) in de lucht! Maar we willen nog alle trouwe lezers vele groetjes vanuit Peru doen! Bij deze : Vrolijk Kerstfeest allemaal!
De vorige keer zaten we dus te bakken in Mancora! Wel, een verveLLing (jaja, dubbele ´L´) later bevonden we ons in Chiclayo, een 7 uurtjes ten zuiden van Mancora! Gezien we midden in de nacht toekwamen konden we minder kieskeurig zijn qua hotelletje Maar alles kwam op z´n pootjes terecht : leuk hotelletje en gezellige stad!
Na de stad uitgekamd te hebben en aangegaapt te worden op de plaatselijke markt bezochten we de tombes van de Señor de Sipan, prachtig bewaard! De dag erop naar een natuurreservaat (Chaparri) midden in het droge woud (tegengestelde van regenwoud hihi), zeer mooi! Daar hebben we in-het-wild-levende-bril-beren kunnen bewonderen, alsook een vosje en hert. (En eigenlijk ook een boa, maar die zat achter glas )
Daarna hebben we een nachtbus door de Andes genomen richting Chachapoyas, een zeer gezellig stadje in de bergen. Van daaruit hebben we 2 prachtige uitstappen gedaan! De eerste ging naar de 3de grootste waterval ter wereld! Een 6u-stevige wandeling bracht ons door prachtige natuur. We hadden geluk, het pad was niet te glibberig want anders kon die wel wat gevaarlijk zijn . De dag erop hebben we Kuélap bezocht, het Machu Picchu van het noorden. Een prachtige site,waar men nog steeds aan het opgraven is. Doordat het wat moeilijk bereikbaar is, is het totaal niet toeristisch (4 die dag ). Een tijdje terug is Discovery Channel er 4 dagen komen filmen... Er rond liggen enorm veel sites die nog niet onderzocht zijn door wetenschappers,benieuwd wat daar uitkomt!
Als trouwe klant van nachtbussen zijn we vertrokken richting Trujillo,onze laatste stop voor Lima. Daar een lange dagtoer gemaakt naar enkele oude tempels en steden (Huaca del Sol,Huaca de la Luna & ChanChan). Allemaal zeker de moeite! Olafs verjaardag hebben we passend gevierd met pizza en schuimwijn op de hotelkamer voor de tv! Aja, als je es een tv op de kamer hebt moet je er het volle uithalen he ;-)
Gisteren hebben we dan de cirkel rondgemaakt door aan te komen waar we vertrokken waren : Lima! En alsof God met ons voeten speelde : daarnet een madammeke tegengekomen waar we 2 maand geleden in Lima mee getetterd hadden : als je weet dat er in Lima 7 miljoen mensen zijn is dat toch wel een wonder op zich Like it was meant to be... Gisteren de zoo bezocht (laat verjaardagscadeautje voor Olaf), leuk om te zien! Grollende leeuwen, imiterende aapjes en bijna aangevallen door een otter (die normaal schuw zouden moeten zijn...), amusement troef dus! ´s Avonds zijn we gaan sidderen en beven bij een Peruviaanse thriller in de cinema: El Hijo del Diablo (jaja, mét popcorn, M&M´s & IncaKola). Een mooie afsluiter van onze 2 maand!
Hopelijk hebben jullie genoten van de medereis & zien we elkaar vlug terug met een glaasje glühwein aan onze lippen!
Dag allemaal! Hier zijn we weer! Een regenwoudervaring rijker!
We hadden dus vrijwilligerswerk gevonden in Tambopata National Reserve en het was prachtig!
We hebben slechts 7 van de 10 dagen ´s ochtends moeten werken, niet zo zwaar maar door de hitte en de vochtigheid was het moeilijker dan verwacht. We moesten onze t-shirten met lange mouwen, lange broek en kousen met botten aanhouden wegens de vele muskieten, maar we konden ze elke dag uitwringen. De zweetgeur hing er dan nog es in en dat gaat er niet uit. We hebben gisteren een quantum-korting aangevraagd bij de wasserette . We moesten voornamelijk de paadjes onderhouden en de Wasai-plant in de jungle gaan zoeken, jaja, met de machette (met nog een Peruviaan erbij natuurlijk, want anders veel te gevaarlijk) door het oerwoud, eens echt de jungle zien van de paadjes af). Die Wasais mochten we dan ook bij de lodge planten.
Waar we sliepen was het heel goed : Olaf en ik hadden samen een bungalowtje, met muskietennetten aan de ramen en elk aan ons bed. Alleen geraakten er wel overal kakkerlakken en spinnekes door, maar das enkel de eerste dag wat minder . Het eten was heel lekker, gekookt water zat in de prijs inbegrepen dus hebben we niks moeten bijbetalen. De douche had enkel ijskoud water, maar geloof ons, dat deed immens deugd in die warmte .
We hebben zeer veel gezien! Wat we ons nog vers herinneren is : - capibaras (lijkt beetje op een bever) - een baby-kaaiman in het water, zelfs even aangeraakt! - Macaws (een soort papegaai, grote vogel met rood-blauwe kleuren) - Papegaai/Aras - Brown Agouti - Apen (2 soorten, de brulaap en nog eentje waarvan ik de naam vergeten ben) - Wandelende palmbomen (ja, ik keek ook eerst raar, maar het zijn echt enorm hoge palmbomen die jaarlijks een meter kunnen gaan wandelen) - Tarantula en wolfspin (jaja, even groot en vies als in de horrorfilms) - Een dodelijke worm (lijkt op watte en hangt onder aan een blaadje) - Een boksdiertje (een soort sprinkhaan dat bokst als je inde buurt komt ) - een harpey-eagle (de grootste vogel in dit deel van de jungle, spanwijdte van 3 meter), hij was gewond uit een boom gevallen - Nog een gewonde arend, die we zelf gevonden en meegedragen hebben naar de lodge - slang (dit zijn de meest gevaarlijke en dodelijke dieren uit de jungle, ze hangen als takken aan de bomen, zitten in het gras, in het water, vallen zelfs grote dieren aan, gelukkig hebben we er bijna geen gezien, want daar was ik het meeste bang voor, een kaaiman of tarantula is nog bang van je, maar de slang niet) De rest herinneren we ons later misschien nog Ahja, heel veel insecten (gewoon veel groter dan in België) en natuurlijk kakkerlakken en de stomme muggen (Jans rug staat bloedrood, Olaf natuurlijk niets...) gaan gewoon door de T-shirts.
Wat in de buurt zat maar gelukkig niet gezien hebben : - jaguar (hadden de waarschuwing gekregen dat als we hem zagen we moesten ´correr´, lopen dus, want een jaguar valt vanzelf aan ) - Anaconda (in het meertje zat er een anaconda, blij hem niet ontmoet te hebben )
De kokkin had een dochtertje van 3 jaar, Almendra, was heel leuk met haar te spelen! We moesten samenwerken met de Peruvianen daar, en aangezien we het grootste deel van de tijd de enige toeristen waren, was het enorm goed voor ons Spaans. We hebben leuke contacten gelegd.
´s avonds hadden we soms enkele uren elektriciteit en licht, anders was het met de pillamp of een kaarsje. Trouwens veel regen gehad. Op plaatsen stond het water op de paden tot op nekhoogte, zelfs 2 dagen na de regen. De rivier zwelt dan op, zet delen van de jungle onder water en sleurt boomstronken mee, waardoor varen heel gevaarlijk wordt.
Kortom, het was een super-ervaring! In het terugkeren (3,5u met de boot op de Rio Tambopata) zijn we zonder brandstof gevallen. Gelukkig zijn ze ons komen helpen.
In Puerto Maldonado ticket naar Lima gekocht en meer dan een uur met de verkoopster gepraat over de gevolgen van de nieuwe verbinding tussen de Atlantische en Stille Oceaan, die dwars door deze stad en de jungle zal lopen, weeral heel goed voor ons Spaans! En hoe wij Kerstmis vieren en zo Zelfs over de Dom van Keulen gepraat, tzijn hier babbelkonten! Dan goedkoop hotelletje gekocht (de dure bieden hier toch niks meer aan) en een stukje chocoladecake gegeten (niet lekker hihi). De neef van iemand waarmee we werkten heeft ons nog op een colaatje getrakteerd!
We zijn dan naar Lima gevlogen en hebben daar een heel lange bus genomen : minstens 18uur naar het uiterste noorden van Peru, de grens met Ecuador. Het vliegtuig zou maar 1u duren maar die is heel duur... Dan maar afzien! En zo moeten we niet in Lima slapen, willen we niet want is geen veilige stad.
Nu zijn we uiteindelijk Mancora binnengetreden, een soort van Blankenberge voor de Peruvianen! Even zon vooraleer de trip naar het zuiden en richting Kerstmis te beginnen! Grappig trouwens dat kerstmis hier leeft en er overal poppetjes van de kerstman staan met sneeuw op, terwijl het hier 40 graden is...
Zo, dit was het voor deze keer! We hopen dat bij jullie alles goed is & dat de Sint ieders schoentje mooi gevuld heeft! Wij hebben onszelf getrakteerd op een lekkere chocoladebrownie (met ijs & chocoladesaus) met Columbiaanse koffie!
Houd ons zeker op de hoogte van jullie kerstperikelen hihi!
We zijn naar Machu Picchu geweest en het was prachtig! Er was wel heel veel mist maar dat gaf het geheel alleen maar nog meer mysterie. Heel speciaal gevoel en werkelijk prachtig! We besparen jullie alle andere superlatieven! Dit willen we wel nog met jullie delen! Na goed een half uur op de site kruist een jonge Nederlandse vrouw ons pad en je raadt nooit waartoe zij in staat was ... We dachten het eerste niet goed gehoord te hebben maar ze zei doodleuk het volgende tegen haar gids: "En euhm ... is dit (Machu Picchu) gebouwd door de Peruvianen of euhm ... door de Spanjaarden?!?" Van dwazigheden gesproken ...
En nóg een leuke anecdote! Tijdens het bezoek aan Machu Picchu waren er uiteraard weer heel wat Peruviaanse scholen aanwezig. Een meisje van zo een school stak ons voorbij op een van de paden en dat kon Olaf niet zo maar laten gebeuren! Gevolg: ze mocht een foto van ons nemen. Nóg groter gevolg: alle, maar dan ook alle! meisjes van de groep en we spreken toch wel over een stuk of twintig wouden 1 voor 1 met ons op de foto! We waren net celebrities, verschillende fototoestellen gingen af tegelijkertijd en gedurende enkele minuten! Best grappig achteraf !
En we hadden er even een vriend bij! Tegen de avond, na even iets te zijn gaan drinken, liepen we een schattige en heel brave straathond tegen het lijf. Hij liep gewoon heel de tijd met ons mee, waar we ook waren. Echt ontroerend. Hij stond zelfs aan onze hoteldeur! We konden het niet laten en hebben hem een lekker en welverdiend stuk vlees gegeven! Jammer dat we hem niet konden meenemen, een schat van een hond!
Zo, nu tot de orde van de dag! We gaan dus 10 dagen naar het regenwoud! Iets om naar uit te kijken! Bijgevolg zijn we ook niet bereikbaar! Voor een koopje mogen we mee naar dit domein en in ruil moeten we dagelijks vier uur werken in de tropische tuin en de bospaden onderhouden. Daar bovenop mogen we gratis mee op enkele excursies. Benieuwd wat dat allemaal zal geven !
Na - eindelijk - wat foto´s online geplaatst te kunnen hebben, hier effe kort een updateje van wat we hier zo allemaal uitsteken
In Bolivie nog Tiwanaku bezocht! Een oude beschaving waarvan weinig bekend is. Een prachtige zonnepoort gezien en tal van andere dingen...
Dan van La Paz terug naar Puno gereden (via het Titicacameer), daar overnacht om ´s ochtends vroeg de bus te nemen naar Cuzco, de hoofdstad van het Inca-rijk. Hier aangekomen al tal tal tal van musea en kerken bezocht! Heel vele te zien!
Deze morgen zelf weer op excursie geweest naar Sacsayhuaman, waar de Conquistadores het opgenomen hebben tegen de Incas in de strijd om Cuzco. Vanmiddag dan ticketjes gekocht waaaaant :
Morgen vertrekken we op een zelf in elkaar gestoken 3-daagse door de Heilige Vallei, met tijdens de 2de dag een "tussentsop" aan Macchu Pichu, een van de 7 nieuwe wereldwonderen! Ook Ollantaytambo, Urubamba en Chincero staan op het progamma! Nu nog kwestie van de juiste busjes te vinden hihi
Zaterdag vertrekken we dan naar de jungle! Maar meer info volgt nog ;-)
Jaja, nieuwe foto´s staan online! Omdat we nog wat goed te maken hadden zijn het er 40, dus is het op de 2 laatste links dat je kan klikken! Van Arequipa over onze trekking tot aan het Titicacameer en Bolivië! Daaag!
Na een dagje uitgerust te hebben in Arequipa zijn we terug de bus opgehuppeld om naar Titicaca te rijden. Vroeger altijd met de naam gelachen, nu bijkt dat het Titihaha uitgesproken wordt...
We voelen dat we op hoogte zitten, zijn heel rap buiten adem, zeker slim als we een kamertje hebben na 6 trappen te klimmen *zucht* Is wel een gezellig hotelletje en hebben veel van de prijs af kunnen doen.
Ondertussen hebben we al 2 uitstapjes gedaan. Gisteren zijn we een hele dag gaan varen op het Titicacameer, waarbij we voet hebben gezet op de rieten drijvende eilandjes. Heel mooi, maar enorm toeristisch. Is soms echt belachelijk. Ze duwen je op een boot die je dan moet betalen... En debiele Amerikanen die op elke hoek van het eilandje een foto van hen laten maken... Ze mogen van geluk spreken dat we ze er niet van geduwd hebben! Waar die toeristen overdag zijn weten we niet, die zie je niet op straat, maar daar doken ze allemaal op... Dan kleine 3 uurtjes verder gevaren naar Isla Taquile (ontgoocheling dat het niet Tequila was ;-) ), het eiland doorgewandeld, waarbij we enkele restanten van de Inca-beschaving zaten. Geen elektriciteit op het eiland, wel bedelende kindjes.
Vandaag zijn we eerst naar de markt buiten het centrum geweest, te voet. Zeer mooi, maracuyasap gedronken, cocabladeren en veel fruit gekocht! Vanmiddag naar Sillustani geweest, een prachtige begraafplaats van de Cujas en daarna de Incas. De begraafstenen haalden tot 12m hoogte. Een zeer goede gids gaf ons veel informatie over hoe het er bij de Incas aan toeging. Soms bloederig, maar heel beschaafd. De huidige architecten slagenb er trouwens nog steeds niet in deze torentjes na te bouwen...Onderweg kwamen we een spectaculaire verrassing tegen : 2 lifters van het programma Peking Expres!!! Zeer grappig om dat eens te zien! In het terugkeren nog in een boerderij uit adobe gemaakt gestopt. Eens gezien met wat ze hier het land bewerken en hoe ze er leven.
In de reisverslagen staat steeds dat er in Puno weinig te doen is, maar we denken dat die in een verkeerd stadje terecht gekomen ware, is hier zo levendig als een kieken!
Morgen eens opt gemak in Puno rondlopen om overmorgen naar La Paz - Bolivie (hopelijk, want blijkbaar veel stakingen) te trekken, nu we hier toch in de buurt zijn
Vele groetjes!
Olaf & Jan (die verbrand is, ondanks zonnecreme factor 40!)
We zijn terug van enkele daagjes trekking door de Colca Canyon! Het was soms zwaar maar zeker de moeite! We hadden 8 leuke andere metgezellen en een goeie gids!
De eerste dag begon met een verrassing. De gids was vroeger dan verwacht (5u15 ipv 6u). Daarna snel taxi en bus (6u rijden door de bergen, we hebben elke kant van de bus gezien ... ). Eens aangekomen begon de afdaling na een stevige maaltijd. Dat belette niet dat Olaf een hoofd had dat op springen stond! Hoogteziekte, wie zal het zeggen? S avonds kwamen we dan aan in het paradijs. Veel groen rond de rivier met daarrond nog eens prachtige bergen en een hemel vol met sterren.
De tweede dag enkele (bijna verlaten) bergdorpen bezocht en onderweg heel wat uitleg gekregen over de plaatselijke planten waarronder enkele hallucinerende en geneeskrachtige. Echt de moeite! In de namiddag blaasden we uit aan de oase. Lekker warm met zwembad, omgeven door groen! s Nachts geslapen in een hutje (jaja, zo eentje zoals je je voorstelt !).
De derde dag zijn we om 2u moeten opstaan om voor zonsopgang de top te bereiken, we zijn immers van 2100m naar 3200m geklommen! Jan had hoogtevrees dus s nachts klimmen was geen sinecure! We waren dan ook heel blij toen we de top bereikten tegen zonsopgang. Daarna zijn we het opstijgen van condors gaan gadeslaan. In de namiddag naar de thermale baden gegaan waar het water van nature uit 40 graden had. Zalig!
Tijdens de terugweg viel de bus bij bijna elke beklimming stil ... Zodanig dat we er 5u opzaten ipv de voorziene 3u. Dit was eigenlijk nog niet zo erg want het gaf ons de kans om het prachtige landschap te bewonderen. Vlak voor de stad viel hij dan definitief stil. Vandaar bracht een taxi ons dan naar het centrum.
Het waren drie lastige maar zeer leuke dagen waarbij we een prachtige natuur zagen met talrijke dieren: condors, vicuñas, alpacas, lamas, muilezels en nog veel meer!
Nu een dagje rusten alvorens te vertrekken naar het Titicacameer.
Jaja, we zijn nog steeds in Arequipa! Zeer warm weer en heel mooi! We zitten in een goed hotel (Home Sweet Home, aaah...), beneden heeft de dochter een reisbureau. Bij haar hebben we dan ook een trekking door de Colca Canyon geboekt (zo kunnen we onze rugzakken mooi bij haar achterlaten ). Morgen vertrekken we voor 3 dagen de diepste kloof ter wereld in. We zullen met een goede 8 man zijn normaal en een Spaans/Engelstalige gids. De natuur is er prachtig. Op het einde van de tocht zijn er warmwater-bronnen.Onderweg zouden we lamas, vicuñas en dergelijke tegen kunnen komen. We gaan ook zeer vroeg naar de top van een berg waar de condors normaal sochtends opstijgen, zijn benieuwd!
Vandaag hebben we het centrum bezocht: naar de plaatselijke GB geweest, de plaatselijke bakker en het lichaam van een meisje dat 500jaar oud is; ze werd geofferd door de Inca. Ze is teruggevonden rond 1995 en zeer goed bewaard gebleven door de sneeuw van de bergen. Daarna is ze in de krater van El Misti gerold. Allemaal heel mooi & interessant!
Gisteren hier een prachtig klooster bezocht, een echte stad in de stad. Zeer mooi, dateert van eind 1600. Wel al paar keer gerestaureerd. Er wonen nu nog enkele nonnen. Vroeger zaten er 300-400, afkomstig van rijke spaanse families. Elke non had 3 tot 4 slaven en heel veel luxe. Later kwam er een strenge non en werden enkel de "echte" nonnen overgehouden, veel minder luxe dus.
Twee dagen geleden zijn we hier met de bus aangekomen. Een zware rit, 970km. Moeilijk om te slapen, bus heel de tijd heen en weer (Andes), rechte zetels met niet veel beenruimte ... Blij dat we aankwamen!
Ons Spaans gaat beetje bij beetje vooruit, we verstaan het al iets beter. Lezen is geen probleem. Moesten ze nu iets trager praten, zouden we ze waarschijnlijk veel veel beter verstaan. Maar hopelijk komt dat nog! We zouden daar heel blij mee zijn alleszins .
Vandaag zijn we ook gaan informeren voor een uitstap naar het zoutmeer. Als er veel water is, zijn er ook veel watervogels, zoals flamingos maar aangezien het niet veel geregend heeft is er niet zo heel veel water. Het ligt ook niet bij de deur vandaar dat we het niet gaan doen (zouden moeten overnachten aan dat meer met de tent aangezien er maar enkele bussen in de buurt passeren, smiddags en die zitten propvol).
Zo, nu gaan we gaan eten want morgen moeten we opstaan om 5u, de bus voor de trekking komt ons ophalen rond 5.45 - 6u. We zijn vandaag trouwens gaan eten tussen de echte peruvianen! Een soort van grote eetzaal. Het kostte maar 2.5 soles per persoon voor voorgerecht, hoofdgerecht en drinken. Dat is slechts 0.60euro. Zeer goedkoop dus! Jammer genoeg vinden we die niet steeds...
Binnen drie dagen hebben we weer internet en telefoon. Dan is de trekking over. We laten dan weten hoe het is geweest. We zijn alvast benieuwd .
Ciao! (jaja, das hier blijkbaar de plaatselijke groet als we ergens weggaan )
Bedankt voor jullie reactiesm doet ons echt deugd ze te kunnen lezen hier!
Na ons vorig berichtje hebben we direct de taxi en de bus genoñen richting Paracas. Daar eenmaal aangekomen vonden we gauw - met behulp van een local - een kamertje! s Avonds zijn we gezellig gaan eten op "de dijk".
De volgende ochtend vroeg uit de veren want er wachtte ons een spannend avontuur : op naar de Ballestas-eilanden! We keken er alletwee naar uit en het is ons zeker niet tegengevallen. We bezochten via de boot uitgebreid elke hoek van het eiland en zagen pinguins (ja Tatjes ;-) ), duizenden zeemeeuwen, Peruviaanse Jan van Genten (jaja Jan kennen ze hier ook), aalscholvers & zeeleeuwen! Echt prachtig, en dit allemaal gelukkig zonder bedolven te zorden onder de fameuze "guano", de plaatselijke stront ;-)
Goed uitgewaaid hebben we s middags Paracas bezocht, een sjieke buurt aan de kust, zonder enig teken van leven (gevolgen van de aardbeving zijn tussen Lima en hier nog steeds zichtbaar, zeer jammer).
s Namiddags taxi naar de PanAmericana om vervolgens tussen de echte Peruvianen naar Ica te reizen. Daar aangekomen meteen taxi gevonden naar Huacachina, vanwaar we dit hier schrijven. Dit is een prachtige oase omgeven door de hoogste duinen ter wereld. Normaal zeer toeristisch maar door de aardbeving hier bijna geen kat... We hebben dan ook een zeer goedkoop hotelletje gevonden (zelfs met zwembad...).
Nu gaan we deze duinen gaan beklimmen (owee onze beentjes), morgen bezoeken we op ons gemak Ica, om daar de sfeer op te snuiven.
Sorry dat het even op zich liet wachten, maar we zijn hier eindelijk! Internet was niet steeds te bereiken
Zoals je kan zien, zijn we goed aangekomen! Goede vlucht gehad, douane ging vlot (behalve het lange wachten natuurlijk). We waren heel blij dat we eindelijk ons bedje zagen eergisteren. Dwars door een plaatselijk buurtfeest heen geslapen...
Gisteren Lima bezocht : Plaza de Armas & het prachtige San Francisco-klooster (wat een bibliotheek, precies weggelopen uit Belle & het Beest).
Over een uurtje nemen we de bus richting Paracas. Blijkbaar ligt Pisco plat door de voorbije aardbeving, dus slapen we waarschijnlijk in Paracas, een stadje iets verder, waar ieñand ons staat op te wachten om ons naar een budget-hotelletje te brengen. Samen met hem zullen we de dag erna naar de Ballestas-eilanden gaan, een studenten-alternatief voor de Galapagos-eilanden. Zo kunnen we pinguïns, zeeleeuwen en heel veel meeuwen met guapo (kaka) gadeslaan. In de namiddag gaan we misschien naar het Paracas-reservaat, maar dat zullen we nog zien
Moeten nu door, zullen proberen in Paracas op internet te geraken!
zoals jullie allemaal weten, vertrekken we donderdagochtend om 10u30 in Zaventem naar Atlanta. Na 10 uurtjes vlucht stappen we over om het tuigje richting Lima te nemen (nog 7 uurtjes).
In Lima aangekomen zal Enrique ons (hopelijk) staan opwachten om ons te brengen naar ons logement. We komen aan rond 22u50 & overnachten in hostal de Osma, in de wijk Barranco, ten zuiden van Lima, op 200m van de Stille Oceaan . Na es goed uit te slapen verhuizen we een dagje naar Safe in Lima, een hostal dat gerund wordt door Jean-Paul Hemelaer, een Deinzenaar die getrouwd is met een Peruviaanse. Hij zal samen met ons onze reisroute bespreken en zo de gevaarlijke punten eruit halen.
Maar eerst is het natuurlijk nog 3 dagen stressen om onze rugzakjes vol te proppen!
We houden jullie op de hoogte!
Contactgegevens voor de eerste dagen :
Safe In Lima Alfredo Silva 150 (cuadra 5 de Av.Pedro de Osma) 04 Barranco Lima
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
) in Alajuela, een stad tussen luchthaven & San José. Van daaruit zullen we ons eerst acclimatiseren en een bus veroveren richting Cahuita, aan de Caraïbische kust. Onze zonnebrillen & duiksloffen liggen al klaar...
Dag beste vriendjes,
