Zijn we weer! Enkele dagen geleden hebben we op t nieuws gehoord dat in Pincher Kansas waar we de dag ervoor zowat doorgereden zijn een zware orkaan is geraasd. Half het dorp is weggeveegd. yep geluk gehad.
Zondag 11 mei zijn we van Tulsa (Oklahoma) naar Clinton gereden. miles:920-1152 Mooie oude weggegetjes door dorpjes waar volgens mij de laatste 50jaar niets meer is veranderd. Oa door Arcadia waar een oude barn (graanschuur) is gerestoreerd. Na vele mooie miles 's middags uitgekomen in Oklahoma city. Hier het Oklahoma memorial bekeken, een nagedachtenis aan een terroristen aanslag uit 1995 op een staatsgebouw, erg indrukwekkend. De route66 weer opgezocht en de stad uitgereden. Na weer de nodige miles gestopt bij Fort Reno, een dorpje uit 1875. Efkes rondgereden waarna we om 5uur het terrein af moesten. Verder doorgereden naar Clinton, waar we na wat rondgewinkeld te hebben de meest goedkope en vage motel zijn beland. 96 dollar voor 2 kamers. Nadat we ons hebben geinstalleerd voor de kamer werden we gestoord door een Mexicaan die direct vrienden met ons wilde worden. De omgeving was zo vreemd dat we alle extra sloten op de motors hebben gezet en 's nachts wat onrustig hebben geslapen.
8 mei '08 (stukje Edwin) Gepland was om 8:00 verzamelen echter 1 iemand is nog niet wakker, Tijs, hij heeft 't zelfde probleem als bij zijn vorige USA reis, jep race kak. 9:00 finaly we hit the road. Onderweg ontbijten we bij een Subway en 't regent nog steeds. We rijden over authentieke route66 wegen echt geweldig. 'T is precies als de beelden in Maurice zijn boekje. De motoren worden ondertussen met veel zelfvertrouwen bestuurd. Lunch doen we in een echt Amerikaanse dinner, veel sfeer en leuke bediening, die veel indruk maakt op 1 van onze bikers . Aankomen in St Louis vinden we een hotel met een kamer voor 5 personen nb midden in de stad en op loopafstand van de "Gate to the West" (boog van St Louis). Maar eerst wordt 't zwembad met jacuzi verkent en getest (eis voor de volgende overnachtplaatsen???). Hierna verplaatsen wij ons naar de boog en 1st/2nd street (allemaal op loopastand). Ns een biertje en wat appitizers zijn we op zoek naar een eet gelegenheid, die vinden we bij "Show Me's" met zeer smakelijke bediening. Hierna nog een biertje in een kroeg die alleen maar "ACDC Highway to Hell draaien" (hebben we die gister ook al niet ergens gehoord???) Na terugkomst in 't hotel nog snel ff 't zwembad in en snurken.
9 mei '09 Na nog een plans in het zwembad en een goed ontbijt zijn we met gietende regen vertrokken over de interstate naar weer een stuk route66. Mooie stukken, afentoe wat verkeerd gereden, komen we uit in een vaag eetcafe waar we worden bediend door miss princess. Dikke pannenkoeken, uitgebreide hotdogs en vage kaas maakte het weer een belevenis. Hierna een stuk op de interstate naar Springfield (MO). We zitten nu in een goedkoop weer met zn 5-en in een hotelkamer van Lamplighter hotel. Als je niet beter zou weten is het very obvious 5 mannen in leren pak met zweepjes en al(snoertjes van portofoon) zou je denken dat..... -> t Gealic team We hebben goed gegeten bij een steakhouse Ruby Tuesday aan de overkant. Wederom charmante bediening die de 5 frusto's het hard weer op hol bracht. s' avonds nog wat gechilled in t barreke van t hotel en na een toegift van de lokale zanger "get your kicks on route66" zijn we gaan pitten.
6 mei'08 Na wat heen en weer gebel zijn we wederom door een zeer enthousiaste dit keer Hispanic taxichauffeur naar de motorverhuur gereden. Uitvoerig uitleg over wat wel en niet mag, met 101 Americaanse verzekerings en andere indekkingen zijn we vertrokken. Wat wiebelig in t begin. Overigens had de een wat meer rommel bij zich dan de ander (ik had dus 3 tassen bij.....) Tja als de vrouw meehelpt met pakken(heb je hier aan gedacht en hier nog wat pillen tegen....) nee hoor schat! We zijn eerst naar het startpunt van de route66 gereden. Vlak bij was de fontein altijd te zien bij Maried with children. direct al enkele keren verkeerd gereden, maar het was zeer gaaf en cool, alhoewel met alle kleding en bescherming aan was t kei hard zweten. Uiteindelijk zijn we de 1e nacht terecht gekomen in Super 8. Een hotel wat vooral lekker goedkoop was. Ernaast was een Albanier met goed veel voedsel. Ook hier vrij vroeg gaan slapen. Na alle spanning van de reis en de jetlag hakt t er wel in.
7 mei '08 Een dag die erg triest begon. Om 5uur kreeg Tijs een telefoontje van Janneke dat Carlo zijn vader is overleden. Na veel heen en weer gebel is Carlo met Tijs en Edwin terug gereden in de regen naar Chicago. Tegen 14uur waren de mannen terug en hebben we nog enkele miles afgelegd. Carlo zouy t vliegtuig om 20uur terug naar huis hebben genomen. Snel nog ff lunchen bij de Albanees en hop de route weer op. In Springfield Ill maken we een stop bij 't graf van president Lincon, alles is in groot onderhoudt echter dat weerhoud een stel bikers niet om toch het monument te beklimmen. Er word letterlijk gepijpzeikt. Nadat we wat oneenigheid hadden over een wel heel loesje Motel helpt Betsy ons met het zoeken naar een "redelijk" motel, alleen jammer dat de kamers niet gecleaned zijn (plus de eigenaren wel heel veel knoflook gegeten hebben (Indiers)). Snel nieuwe kamers gekregen, tijs heeft (achteraf gelukkig) een eigen kamer. Eten bij de pizzaboer aan de overkant. 12" moet toch makkelijk op kunnen, zelfs voor Maurice was het te veel.
Hehe eindelijk een internetverbinding ter beschikking gevonden in Sprinfield. Een kleine update van wat we tot nu toe hebben beleefd.
5 mei '08 's Morgens om 5uur opgestaan, naar Tijs gereden, om 6:15 zaten we op de bus naar station Breda. Allen(Tijs, Maurice, Carlo, Irving, Edwin,dekikke) verzameld op t station van Breda. Gelukkig dat Maurice Edwin nog had gebeld om 6:30, want Edwin lag nog lekker te slapen. Na een voorspoedig treinreisje en zonder incheck en douane problemen zaten we om 11:15 op t vliegtuig richting Chicago. Een lange tocht van 8 uur, met 3 slechte films en overgaar voedsel, maar de stemming zat er al goed in! 14:15 lokale tijd Chicago aangekomen. Het weer was wat broeierig maar lekker warm. Voor een luttele $50 werden we door een enthousiaste Pool naar downtown Chicago gereden. Het beloofde zwembad van het hotel was gevuld met wat bladeren en misschien wel 1 liter water... Spullen in de kamer gesmeten en met locals op de bus naar t centrum gereden. Wauw skyscrapers, overal hamburger en steakhouses, een toffe stad om een middag/avond rond te hangen. Hoe enthousiast we ook waren, om 21yyr was iedereen steen kapot en zijn we gaan pitten. Morgen de Harley op halen!!!!