We zijn erin geslaagd om een postbus te bemachtigen. In Ghana is het niet zo dat je een bus aan je deur hangen hebt waar de postbode elke dag de post in komt droppen. Neen, je moet in een postkantoor een postbus aanvragen. Het dichtsbijzijnde kantoor waar er nog bussen vrij waren, was Mamfe.
Mocht je ooit de aandrang voelen om ons iets op te sturen, dan kan je dit doen op het volgende adres:
Franky Vandewalle - Veerle Masscheleyn - Suzan Vandewalle P.O. Box 73 Mamfe - Akuapem Ghana, West - Africa
Op 29 juni kon je lezen dat we een hefmast gekocht hadden die nog bevestigd moest worden op de traktor. We waren toen ook op zoek naar een lasser. Dat is ondertussen gebeurd. Het is een prachtige constructie geworden.
We zijn zowat vertrekkensklaar. Er moet echter nog met één probleem afgerekend worden: administratie!!!
Vooraleer we kunnen vertrekken, hebben we een formulier nodig waarmee we ons moeten laten registreren als bedrijf (Den Bogaerde Holidayfarm). Dit formulier moet afgehaald worden in het officiële registratiekantoor (= overheidskantoor). Onze vriend Atta heeft dit gedaan. Het heeft echter weken geduurd voor hij het formulier kon bemachtigen. We moeten immers 2 euro betalen voor dit blad (terug te vinden op de officiële website) en de persoon achter de balie vroeg Atta maar liefst 50 euro. Nu ja, de aanhouder heeft gewonnen: Atta is erin geslaagd het document aan de officiële prijs aan te schaffen.
Dit document moet nu nog in België geraken, zodat wij het dan terug kunnen zenden. Je zou denken: een fluitje van een cent. Maar neen. Atta wilde ons een plezier doen en heeft het laten verzenden met expres. De bediende op het postkantoor heeft de centen voor die verzending echter in eigen zak gestopt en de brief pas een week later verzonden met de gewone post. Als dit laatste al waar is. Voor hetzelfde geld is de brief nooit verstuurd en kunnen we weer van voor af aan beginnen.
Blijven volhouden is de boodschap en vooral 'Mens, erger je niet!'
Het begint erop te lijken dat we op het einde van de maand zullen vertrekken. We zullen waarschijnlijk een vlucht nemen vanuit Amsterdam. Op die manier moeten we éénmaal het vliegtuig in. Franky heeft besloten welk kantoor hij de overzet zal laten doen. Hij is vanmorgen vroeg vertrokken om de laatste voorbereidingen uit te voeren aan de traktor en kipkar. Wat nog overblijft is de registratie in Ghana (wat waarschijnlijk pas in orde zal komen éénmaal we er zijn) en de douane.
Neen, we zijn niet van de aardbol verdwenen, we zitten gewoon in Mourcourt, op 5 kilometer van Doornik. Wat we hier doen? Ewel, papieren in orde brengen om ons bedrijf 'Den Bogaerde Holiday Farm' te registreren, een douanekantoor zoeken in de buurt van Gent, een postbus in Ghana regelen, de traktor verder in orde zetten, ... Wat moet er nog gebeuren? Een vliegtuigticket boeken!!!
Voila, het is zowaar gebeurd. Sinds donderdag logeren wij in vakantieverblijf 'huize Mourcourt'. Na enkele dagen vol ijver en doorzettingsvermogen, zijn wij er toch in geslaagd het huis in de Putten leeg te krijgen. We hebben onze volledige waarborg terug, wat ook wel leuk is natuurlijk. Zodus zijn we klaar voor een vakantie in Mourcourt bij de familie Vandewalle. Er lopen hier drie andere kinderen rond wat voor volledige uitputting zorgt bij Suzan. Wijzelf houden ons bezig met enkele klusjes te doen, maar vooral met op 't gemakske aperitieven, eten, babbelen, ...
Gisteren drukke dag gehad. Twee van Franky's nonkels en zijn vader zijn hier eventjes de boel komen opkuisen. De koelwagen is bijna gevuld en wij zijn heel wat meubels armer. We hebben nu onze twee oude relaxzeteltjes van onze eerste woonst bovengehaald (volgens Suzan 'nieuwe' zetels). Vandaag wat spullen naar kringloopwinkel gebracht en nog geen vijf minuten later trof ik ze al aan in de rekken. Leuk toch. Nog 15 dagen en we zeggen de Putten vaarwel.
Oude spullen van de hand doen, creërt plaats voor nieuwe
Graag willen wij Stefaan Stouf en Inge Sohier bedanken. Zij zijn vandaag de kleerkasten komen halen. Bedankt allebei om ons verhuiswerk te besparen en om de kringloop in stand te houden. Niets leuker dan huis leeghalen terwijl er gebarbecuet wordt. Bij deze hebben we ook geselecteerd welke kleren we allemaal meenemen en wonder boven wonder: één koffer is voldoende voor mijn kleren. Eens kijken of Franky mij dit nadoet.
Na dertien uur op de rommelmarkt te zitten, hebben we zo'n 36 euro verdiend. Lastig, maar ja, een mens doet wat om de kringloop in stand te houden. Het laatste uur vroegen we een halve euro voor elk stuk en gaven we er nog één stuk gratis bovenop, maar zelfs dat bleek geen goede verkooptechniek te zijn. Veel mensen zeiden ons dat ze niets meer nodig hadden. Het deed mij plezier dat vele mensen zo gelukkig zijn! Ondertussen werd al het overschot naar de kringloop gebracht.
Wat we wel veel uitgedeeld hebben, zijn brochures van de VZW Al-Arm. Franky had een paneel met uitleg opgezet bij de verkoopstand en dat trok toch wel redelijk veel aandacht. Hopelijk brengt de rommelmarkt dus toch nog iets op voor de VZW, aangezien geldelijke steun altijd welkom is.
Voorlopig wordt hier rustig verder ingepakt. Maandag of dinsdag begint Franky met het A-team de koelwagen te vullen. Dat is ook het moment waarop onze zitkamer wat leger wordt, aangezien onze salon verdwijnt naar het huis van mijn ouders. Gisteren waren de volgende huurders hier en we hebben geluk: ze nemen vele spullen over, wat dus betekent dat we de laatste dagen niet in een leeg huis moeten leven.
Binnen een tweetal maanden start het bouwproject 'Den Bogaerde Holiday Farm' in Ghana.
Vanaf nu kunt u de voorbereidingen, bouwwerken, ... volgen op deze weblog. Misschien krijgt u dan ook een antwoord op de volgende vragen: - Slaagt Franky erin om al het gezochte materiaal aan een prijsje op de kop te tikken? - Kan Veerle eindelijk beslissen wat ze al dan niet meeneemt? - Kan alles in het transportmiddel? - ...
