Ik ben Paul Van De Velde
Ik ben een man en woon in Beveren (Belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 03/12/1966 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek,pc & de kindjes verzorgen.
op de foto zie je Philip en mij ik ben de jongen aan de rechter kant met de micro dit was met onze disco bar En Dj Tom
Een vader komt in de slaapkamer van zijn dochter en ziet een brief op het >>bed liggen. Na enige aarzeling besluit hij de brief te lezen. >> >>Liefste Papa, >> >>Ga even zitten als je dit leest. >>Het is met pein in mijn hard dat ik je vertel dat ik er zo plotseling op >>uit >>ben getrokken met mijn nieuwe toffe vriend. >>Ik ben passioneel verliefd en het is best een vriendelijke jongen, ondanks >>zijn piersings, tatoeasjes en zijn grote mooter. >>Dat is nog niet alles; ik ben in verwachting en Ahgmed zegt dat we heel >>gelukkig worden in de kamer van zijn tijdelijke onderhuuradres bij de >>broer >>van zijn vaders tante. Hij wil veel kinderen en zoals je weet is dat ook >>mijn grootste droom en die sluier is echt handig tegen de zon en tegen de >>vliegjes...Ik leerde reeeds dat marihuana niet ferslafend is en we hebben >>besloten het zelf te gaan kweeken, voor ons en onze vrienden. >>Ahgmed is al aktief als tussenhandelaar in kokaiene en XTC en dus ook ons >>eigen productiebedrijfje. We zijn echt goed bezig hoor! >>Het geld hebben we hard nodig want we zijn nog jong en we gebruiken zelf >>ook een klijn beetje koke en XTC en dat spul is hartstikke duur hoor, >>haast >>niet te betalen. Je zegt altijd dat je van de liefde niet kunt leven, maar >>omdat Ahgmed geregeld een paar zeer goede vrienden uitnodigt kan ik toch >>ook >>wat meebetalen... >>Ik vraag je verder te bidden dat de wetenschap snel iets mag vinden tegen >>eeds, zodat mijn Ahgmed toch nog kan geneezen. >>En papa,wees vooral niet ongerust, ik ben toch al 14 en kan al heel goed >>voor mezelf zorgen. >>Over een paar jaar zal ik je komen op zoeken zodat je al je kleinkinderen >>kunt bewonderen. >> >>Je liefhebbende dochter Sesile. XXXXX >> >>P..S. Papa, ben je er nog en ben je niet te erg geschrokken? Gekke >>papa, dit briefje is natuurlijk een grapje! Ik ben spelen bij Hannelore en >>wil alleen maar bewijzen dat er veel ergere dingen zijn dan een slecht >>rapport. Het mijne ligt op het nachtkastje..
Helpdesk : " Wat voor computer heeft u ?" Vrouwelijke klant : " Een witte."
Hallo met Celine hier : " Ik krijg mijn diskette er niet uit." Helpdesk : " Heeft u al geprobeerd op het knopje tedrukken ?" Klant : " Ja, hoor, hij komt er echt niet uit." Helpdesk : " Dat is niet zo mooi. Ik maak er een melding van." Klant : " Neen...wacht...ik zie het al...ik had de diskette er nog niet ingedaan...hij ligt op mijn bureau...sorry..."
" Met Martha, goeiemiddag. Ik kan niet printen. Iedere keer dat ik het probeer zegt hij : " Can 't find printer." Ik heb de printer zelfs voor de monitor neergezet, maar de computer zegt nog steeds dat hij hem niet kan vinden."
Klant : " Ik wil in het rood printen, maar het lukt niet." Helpdesk : " Heb je wel een kleurenprinter ?" Klant : " Aaaah....................dank je."
Helpdesk : " Wat staat er nu op uw monitor, mevrouw ?" Klant : " Een pluche knuffelbeestje dat mijn vriendje voor me gekocht heeft in de supermarkt."
Helpdesk : " En dan toetst u nu F 8." Klant : " Hij doet het niet." Helpdesk : " Wat heeft u precies gedaan ?" Klant : " Ik heb acht keer op de F-toets gedrukt zoals je zei, maar er gebeurt niks."
Klant : " Mijn toetsenbord doet het niet meer." Helpdesk : " Weet u zeker dat het ingeplugd zit in decomputer ?" Klant : " Nee. Ik kan niet achter de computer komen." Helpdesk : " Pak uw toetsenbord op en loop tien meter naar achteren." Klant : " Oké." Helpdesk : " Kwam het toetsenbord met u mee ?" Klant : " Ja." Helpdesk : " Dat toetsenbord is dus niet ingeplugd. Staat er misschien nog een ander toetsenbord ?" Klant : " Ja...er staat hier nog eentje. Ah...die doet het wel !"
Helpdesk : " Uw wachtwoord is een kleine a van appel, een hoofdletter V als in Victor, het nummer 7." Klant : " Is dat een hoofdletter 7 ?"
Een klant kon geen verbinding maken met het Internet. Helpdesk : " Weet u zeker dat u het juiste wachtwoordgebruikt ?" Klant : " Ja, dat weet ik zeker. Ik heb het een collega zien doen." Helpdesk : " Kunt u mij zeggen welk wachtwoord dat was ?" Klant : " Vijf sterretjes."
Helpdesk : " Welk antivirus programma gebruikt u ?" Klant : " Netscape." Helpdesk : " Dat is geen antivirus programma." Klant : " Oh, sorry...Internet Explorer."
Klant : " Ik heb een groot probleem. Een vriend van mij heeft een screensaver op mijn computer gezet,
maar iedere keer dat ik de muis beweeg, gaat hij weg !"
Helpdesk: " Met Microsoft Tech. Support, kan ik u helpen ?" Oude vrouw : " Goedemiddag ! Ik heb nu al vier uur op jullie zitten wachten !
Kunnen jullie me alstublieft zeggen hoe lang het duurt voor jullie me helpen ?" Helpdesk : " Uhh..? Pardon, ik snap het probleem niet helemaal." Oude vrouw : " Ik heb zitten werken in Word en ik heb meer dan vier uur geleden de helptoets al ingedrukt. Kun je me zeggen wanneer jullie nu eindelijk komen ?"
Helpdesk : " Hoe kan ik je helpen ?" Klant : " Ik ben mijn eerste e-mail aan het schrijven." Helpdesk : " OK, en wat is het probleem ?" Klant : " Wel, ik krijg wel de letter a, maar hoe zet ik er nu een rondje omheen ?
Bent u voor 1980 geboren dan moet u dit stukje lezen.
Bent u na 1980 geboren? Lees dit dan eigenlijk ook maar. Jullie zijn watjes!
Hoe is het in godsnaam mogelijk dat wij als geborenen in de 40-er/50-er/60-er/70-er jaren, nog leven?
Volgens de theorieën anno 2004 zouden we toch al lang dood moeten zijn?
Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordel of airbag. Onze
bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.
Boven aan een trap was geen hekje; wie te ver ging kukelde naar beneden.
Als je wakker werd in bed hoorde niemand dat, en als er echt iets was
moest je hard schreeuwen voordat je ouders het merkten.
Flessen met gevaarlijke stoffen en alle apotheekflessen konden we gewoon
met onze handjes en beperkte motoriek openen. Poorten en deuren gingen
gewoon dicht en als je met je vingers er tussen zat waren ze weg.
Op de fiets zat je achterop met je gat op de bagagedrager en probeerde je
vast te houden aan de schroefveren van het zadel voor je. Een helm hadden
ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets. Water dronken
we uit de kraan, niet uit een fles.
Brood stond stijf van conserveringsmiddelen, na twee weken was een Bums
nog net zo vers als in de winkel. Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al
bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als die limonade toen was,
zie ik ze nu echt niet meer.
Een kauwgom legde je 's avonds op het nachtkastje en stak je 's morgens
weer in je mond. Op school hadden ze maar één maat bank en met zo'n
heerlijk gevaarlijke klep eraan.
Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of zo, en ook
je fiets was of te groot of te klein. Een fiets had geen versnellingen en
als een band kapot was leerde je vader je zo snel mogelijk om hem zelf te plakken.
We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de
straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we waren
enwe hadden geen GSM mee! Het bos of een park was een plek om te spelen en
geen vieze mannetjes verzamelplek.
Als we naar een vriendje gingen, liep je er gewoon naar toe, je hoefde
niet aan te bellen en ook geen afspraak te maken. Er ging ook geen
volwassene met je mee. Wij aten ook al koekjes en kregen brood met veel
boter en werden toch niet dik.
We dronken uit dezelfde fles als onze vrienden en niemand werd er ziek
van.Wij hadden geen Playstation, Nintendo, X-box, 64 televisiezenders,
videofilms, dvd, surround sound, eigen televisie's, computer of internet.
Wij hadden vrienden!
De televisiezender begon pas om 18.00 uur. Dan kwam een uurtje wat leuks
voor kinderen en oh wee als je daarna durfde op te staan om op een knopje
van een andere zender te duwen (die zaten aa n het toestel vast).
Pa bepaalde wat en hoe lang je daar naar keek.
We hebben ons gesneden, botten gebroken, tanden uitgevallen en hier werd
niemand voor naar de rechter gesleept. Dat waren gewoon 'ongelukken' en
soms kreeg je er ook nog zelf een extra pak slaag voor.
Wij vochten en sloegen elkaar soms groen en blauw, er was geen volwassene
die zich er druk over maakte, laat staan een lieveheersbeestje op je jas knoopte.
Pedagogisch verantwoord speelgoed maakten we zelf; met stokken sloegen we
naar ballen, we bouwden zeepkisten en merkten onder aan de berg dat we de
rem vergeten waren.
We voetbalden op straat, en alleen wie goed was mocht mee doen; wie
nietgoed genoeg was moest maar blijven kijken en leren omgaan met teleurstellingen.
Op school zaten ook domme kinderen. Zij gingen en kwamen op dezelfde tijd
als wij en kregen de zelfde lessen. Zij deden soms een klas nog een jaar
en daarover waren ook geen discussies op ouderavonden. De meester had altijd gelijk.
We smeerden onze boterhammen zelf, met een grote mensen mes, en als je ze
vergeten was kon je op school niets kopen! Als je de korst niet at had je
een beetje meer honger de rest van de dag.
Wij gingen met de fiets naar school, helemaal zelf, ook in de winter!
Als je moeder aan de huisdeur naar je zwaaide was je een watje!
Als je problemen veroorzaakt had waren je ouders het eens met de politie.
Ze kwamen wel om je te halen, maar niet om je er uit te lullen. Onze daden
hadden consequenties. Dat was duidelijk en je kon je niet verstoppen.
Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en verantwoordelijkheid.
We hebben moeten leren er mee om te gaan.
Onze generatie heeft veel mensen voortgebracht die problemen kunnen oplossen, innovatief bezig zijn en daarbij risico durven nemen en instaan voor de gevolgen.
Hoor jij ook daar bij? GEFELICITEERD! WIJ WAREN HELDEN!
Geboren na 1980? NU WEET JIJ, ZACHT WATTENKIND, OOK WEER EENS WAT!
Een vrouw komt thuis van een hypnotiseur en zegt tegen haar man: "Je weet wel die hoofdpijn die ik al jaren heb, wel die is weg." "Geen hoofdpijn meer?" zegt haar man, "Hoe komt dat?"
De vrouw zegt: "Wel mijn vriendin Margie heeft me een hypnotiseur
aanbevolen, deze zei me om voor de spiegel te staan, naar me zelf te
staren en steeds te zeggen 'ik heb geen hoofdpijn', 'ik heb geen hoofdpijn', ...
en weet je het werkt, mijn hoofdpijn is weg. Haar man zegt: "Maar, dat is
prachtig."
De vrouw zegt nu: "Weet je, de laatste jaren ben je niet echt een bal vuur
in bed. Waarom ga jij niet eens naar die hypnotiseur en vraag hem of hij daar niet iets kan aan doen."
Haar man gaat hiermee akkoord en maakt een afspraak.
Thuisgekomen trekt hij zijn kleren uit, pakt zijn vrouw vast, neemt haar
naar bed en zegt: "Blijf liggen, ik ben subiet terug";
Hij gaat naar de badkamer en enkele minuten later komt hij terug springt
in bed en bedrijft passioneel de liefde met haar als nooit daarvoor.
Zijn vrouw zegt: "Man, dat was ongelooflijk"
Waarop de man zegt: "Niet bewegen!
Ik ben subiet terug." Weer stormt hij naar de badkamer en ronde 2 was nog
vuriger dan de eerste. De vrouw haar hoofd tolde van genot. Hij springt weer
op en zegt: "Niet bewegen, ik ben subiet terug" en weg is hij naar de
badkamer.
Zijn vrouw nu wel lichtjes nieuwsgierig wat hij in de badkamer
doet volgt hem voorzichtig. Ze ziet hem staan voor de spiegel waar hij het
volgende tegen zegt: "'T is mijn vrouw niet. 'T is mijn vrouw niet. 'T is mijn vrouw niet
