Op dit moment ben ik volledig de kluts kwijt. Is dat wat ik voel? Voel me verloren, niets heeft nog zin. Moet morgen gaan werken in een bedrijf dat me niet echt apprecieert, of zo ervaar ik het toch. Ik vind dat ik goed werk lever, betrouwbaar ben en flexibel, maar ik was zo ongelooflijk naïef te denken dat het beloond zou worden, integendeel, of zo ervaar ik het toch. Waarom ervaar ik alles eerder als negatief, een eeuwige strijd die ik blijkbaar niet kan winnen. Ik hou me vast aan yoga, mudra's, het zoeken naar spirituele wijsheid, tuinieren en hoop dat hier een oplossing ligt. Waar droom ik van? Wat zou ik het liefst van al doen? Dikwijls denk ik dat televisie kijken iets is dat ik graag doe, tijdens het kijken kan ik inderdaad alle zorgen even van me afzetten, maar nadien zijn ze er nog steeds, nog eens aangedikt met een ongelooflijk schuldgevoel omdat ik weer niet heel veel klusjes heb gedaan op mijn vrije dag. Vluchten, dat is wat ik doe, ik kan dit leven soms niet aan, wil de knop gewoon omdraaien en alles afzetten, alles negeren. "Denile is not only the longest river in Egypt, it's a freaking ocean." Moet ik echt zo leven tot ik sterf, als je dit al een leven kan noemen.... Heb ik genoeg lef om het tij te doen keren? Ben ik sterk genoeg om mezelf onder ogen te komen en te zien wie ik echt ben, wat ik echt kan en waarvoor ik op deze mooie aardbol ben gezet? Wie ben ik?
