De Helaasheid der dingen
Inhoud blog
  • Een nonkel voor dat kind en beoordeling
  • H10: Voer voor etnologen
  • Recensie van de helaasheid der dingen
  • H9: De opvolging is verzekerd
  • H8: De geneze

    Zoeken in blog


    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     


    De helaasheid der dingen
    26-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een nonkel voor dat kind en beoordeling
    Hierbij mijn samenvatting van het laatste hoofdstuk van de helaasheid der dingen. Ik heb het boek met veel plezier gelezen en ik moet zeggen dat ik het wel een beetje jammer vind dat het boek al uit is. Natuurlijk is er ook nog de film. Ik kan alleen maar hopen dat de film het niveau van het boek kan evenaren. Ik zal alvast de film zeker nog eens bekijken en ik raad jullie allemaal aan om hetzelfde te doen!

    Dimitri keert in het laatste hoofdstuk met zijn zoontje terug naar Reetveerdegem, zijn geboortedorp. Hij brengt zijn Joeri terug naar zijn mama. En eigenlijk vindt Dimitri het helemaal niet zo erg dat hij zijn zoontje voor een tijd weer zal moeten missen. Hij heeft zijn zoon wel graag en is wel blij als hij bij hem is maar hem echt missen? Nee, dat doet hij niet. Op de terugweg beslist Dimitri even langs te gaan bij zijn nonkels. Aangekomen in het café willen zijn nonkels dat Dimitri wat drinkt, maar dat wil hij niet, stel je voor dat Joeri zijn mama de drank zou ruiken. Joeri wil op de gokkast spelen maar dat mag hij niet van zijn papa, hij weet immers wat een ellende zijn toestel veroorzaakt. Zijn nonkel ziet er het kwaad niet van in en geeft hem wat geld. Joeri wint maar liefst 1500EUR aan de machine. Joeri krijgt onderweg nog een dvd van Bambi, als beloning. Op weg moet Joeri "zeiken".

    'Papa?'
    'Ja jongen?'
    'Ik moet zeiken.'
    'Wat zeg je?'
    'Ik moet zeiken.'
    'Je bedoelt dat je moet plassen. Pipi doen.'
    'Ja, papa.'



    26-11-2009, 20:21 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (1 Stemmen)
    25-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H10: Voer voor etnologen
    In dit hoofdstuk gaat het vooral over Dimitri zijn inmiddels dement geworden grootmoeder die hij af en toe bezoekt in het bejaardentehuis. Marieken, een mongooltje komt altijd bij hem en zijn grootmoeder zitten wat Dimitri niet zo tof vindt. Ondertussen kan Dimitri geen zinvolle gesprekken meer doen met zijn grootmoeder, ze is alle verbanden met de werkelijkheid al kwijt. Op een dag belt een van zijn nonkels hem op met de vraag of hij niet wilt meedoen aan een wetenschappelijk project om alle dronkemansliedjes op band te krijgen. Dimitri ziet dat niet zitten want hij is alle teksten van die liedjes er vergeten en hij vindt het eigenlijk maar in nuttelijk project. Uiteindelijk komen zijn nonkels op het idee om aan hun grootmoeder te vragen of zei de liedjes niet kan inzingen.
    De nonkels gaan wat later naar het bejaardentehuis waar de wetenschappers alles klaar hebben gezet om op te nemen. De pogingen blijken niet vruchtbaar te zijn en ze beslissen dan maar bier te drinken, misschien komt het dan wel vanzelf. Ook dit blijkt niet te werken en na enkele uren besluit de ploeg dat het geen zin heeft. Als de opnameploeg weg is zingt grootmoeder opeens een deel van het lied, blijkbaar wist ze er toch nog iets van.

    Persoonlijke nota

    Ik vind dit een zeer goed hoofdstuk. Vooral de dialogen tussen Dimitri en zijn nonkels vind ik zeer goed geschreven en zijn zeer vermakkelijk om te lezen. Meer van dat!

    25-11-2009, 21:04 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    24-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Recensie van de helaasheid der dingen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



    In 'De helaasheid der dingen'  zoekt dertiger Dimitri Verhulst naar de mooiste woorden voor het lelijkste Vlaanderen. In Reetveerdegem, het Aalsterse barakkendorp dat als locus terribilis van deze autobiografische schetsen fungeert, laten vaders bulderend bierscheten, heffen straalbezopen dwergvrouwen hun rokken op en wint men drie bakken bier wanneer men er als eerste in slaagt de onderbroek van het meisje van de Bijzondere Jeugdzorg van nabij te bekijken. Als men al werkt, is het als facteur, en valt men doorgaans voor tien uur 's ochtends van zijn fiets.

    Als weinig andere Vlaamse schrijvers slaagt Verhulst erin dialect te laten klinken als Nederlands, dat bovendien rijmt met zijn nostalgische, soms wat hooggestemde inborst. Wanneer Dimmetrieken in een arcadische scène aan de dorpsvijver de borsten van een zekere Helene 'met een plop' te voorschijn ziet springen, krijgt hij een 'gevoel dat men, indien mogelijk, in potjes zou willen doen'. Alinea's beginnen met de zin 'Ook aan die avond is een eind gekomen', en wanneer Verhulst aan het slot nog eens naar Reetveerdegem terugkeert, is het vol afschuw, onaangepastheid en weemoed.

    Anders dan in 'Problemski Hotel' (zijn korte roman over het asielzoekerscentrum in Arendonk) beperkt Verhulst zich hier tot zijn eigen verleden. Dat perkt de thematiek nogal in, maar geeft hem tegelijk de gelegenheid om met hart en ziel te lachen en te huilen, bijvoorbeeld met de alternatieve Tour de France van achttien enthousiaste zuipers - één pint per vijf kilometer, en whisky en wodka voor de Tourmalet. In het heden van Verhulst is er een vaste vriendin en een kind en verantwoordelijkheidszin, en toch ook weer veel verleden: 'Een zetel voor een vertelling is ook waar wij ons naar toe slepen, wij worden elkanders vertelling die één van ons twee zal moeten doen, en ik stel er mij misschien te sterk op in dat zij het zal zijn die het laatste woord zal nemen.' 'De helaasheid der dingen' is een lelijke titel voor een bijwijlen ontroerend boek.

    Bron: (click)

    Links: Humo - Hierop kunt u de recensie nog eens lezen en de reacties van de mensen.


    24-11-2009, 10:08 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.H9: De opvolging is verzekerd
    In dit hoofdstuk bevalt Dimitri zijn vrouw van een kind. Eigenlijk is Dimitri niet zo blij met het kind omdat de moeder van het kind eigenlijk niet iemand is die hij écht graag ziet. Tijdens de bevalling dwalen zijn gedachten af naar hoe zijn eigen geboorte verliep. Terwijl zijn moeder beviel van hem zat zijn pa - uiteraard - in het café zich te bezatten. Toen hij echter het nieuws vernam dat zijn vrouw bevallen was ging hij het kind halen en reed hij door heel het dorp om het in alle cafés te laten zien. Dimitri zou zijn zoon in dit geval niet zo trots laten zien aan iedereen.


    24-11-2009, 09:56 geschreven door Niek  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Archief per week
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs