Dag 58 Mont de Marsan - Hagetmau 35 km 1402 km van huis
Gisterenavond heb ik afscheid genomen van onze groep van vijf. Zij hebben nog vele weken te gaan naar Compostela en moeten hun krachten doseren. Ik begin aan het laatste hoofdstuk van mijn tocht. Morgen verlaat ik de route en zoek mijn eigen weg. Vanaf dan is het eten en slapen in ons Mus (camper). Geweldig gevoel te weten dat er iemand voor je klaar staat. Met dat vooruitzicht wilde ik nog wel eens 33 km stappen. Maar de ruim twee km tussen St Eulalie en St Sever is men vergeten te tellen in ons boekje. Gelukkig had ik vandaag goede benen en voeten en het was goed wandelweer, niet te warm. Ik heb hier in Hagetmau de pelgrimsherberg voor mij alleen. Dat is wel even wennen. De twee vorige nachten waren we telkens met acht. Om half acht gaat er een restaurantje open 200 m van hier. Daar ga ik eten. Want een supermarkt is verder stappen en ik heb vandaag al stappen genoeg.
Reacties op bericht (5)
29-04-2015
mus
't zal varen, slapen in je "eigen" bed ! En moet je nu de volgende dagen vóór de mus uit stappen? Nog een 3-tal dagen tot Lourdes ?Goed gedaan, neen, héél goed gedaan ... nog even en je bent er !
29-04-2015 om 19:49
geschreven door Gisèle
gevangen
Ik heb ze vandaag gevangen, bij haar haar gepakt en direct haar benen vastgebonden zodat ze stil bleef. na een boterham, een tiramisu en een kop cappuccino heb ik ze weer losgelaten. en nu maar hopen dat ik ze vanavond weer kan vangen.
29-04-2015 om 15:19
geschreven door leo
volgen
Ik kan me voorstellen dat de volgende dagen best nog emotioneel zullen worden. Je volgt hier je eigen pad en je doet het helemaal zelf, maar niet alleen en ook hier in België volgen we die laatste stappen met je mee.
29-04-2015 om 07:27
geschreven door Evy
Eigen weg
Dat is misschien de essentie van pelgrimeren: je eigen weg zoeken en gaan.
Je hebt meer gedaan dan de Camino alleen maar proeven. Je hebt de hele maaltijd gegeten met voorgerecht, soep, hoodfschotel... Rest nu alleen nog het dessert. Smakelijk!
29-04-2015 om 06:42
geschreven door Anita
laatste dagen
de apotheose van deze tocht
alleen en helemaal niet alleen
