Ik zit in een café met wifi. Ongeveer 12 km gedaan, nog een 20 te gaan. Om mezelf te verplichten een serieuze pauze te nemen even iets op mijn blog schrijven. Deze morgen vroeg de herbergier ons een blaadje in te vullen voor zijn fotoalbum. Hij maakte ook een foto van ons groepje. Hij had al enkele albums vol en was daar zichtbaar trots op. Dit hebben we al verschillende keren meegemaakt. Toen we in het album bladerden zag ik een man met een grote zwarte hond. Ik vroeg of de hond het stappen goed deed. Onmiddellijk een bijzonder verhaal. 2 dagtochten verder waren de man en een gastvrouw op elkaar verliefd geworden. Zij was meegestapt naar Compostela en verkocht later haar huis om bij de man te blijven. Één van de vele verhalen... Wij voelden heel vaak de vriendschap en de bezorgdheid op onze logementen. Wat extra eten, wijn, de was... en vaak zijn de mensen ook heel blij dat ze pelgrims krijgen. We sliepen al enkele keren in een hotelletje waar we de enige klanten waren. In Pont St Ours speelde de uitbater gitaar voor ons omdat Arie dat vroeg. Hij schreef bij de stempel 'merci', blij dat hij klanten had.
In Arcy vertelde Helene, die zelf ook heel de weg deed, dat haar vooral bijgebleven is dat men eigenlijk maar heel weinig nodig heeft. Ik draag ook een lichte rugzak maar dat zou niet gaan zonder de opvang en het onthaal dat we (bijna) overal krijgen.
