Spelers: Rune, Nielson, Jordi, Jens, Leandro (2002/a) en Quinten (2002/a).
Met veel vertrouwen gingen we richting Engsbergen, we waren versterkt met 02 spelers van 2002/a. Er werd gedacht "dit wordt een makkie". Maar de waarheid lag ergens anders. Eens we aangekleed waren, vertelde men ons dat we op de speciaal aangelegde veldjes voor Duiveltjes en Debutantjes mochten gaan spelen. Heel mooi die apparte veldjes, misschien wel een hint naar Leopoldsburg toe
In de eerste minuut kregen we al een tegen doelpunt te verwerken. De eerste helft stonden we nergens. Een totale off-day noemt dat of is het een zware schoolweek die doorweegt. Tijdens de rust hebben Peter en ik getracht de jongens vertrouwen te geven. Dit resulteerde in een veel betere tweede helft en konden we toch een doelpuntje scoren. Na de match nog rap penalty's stampen en een leuke voetbalmiddag zat er weer op. Na snel iets geconsumeerd te hebben moest ik snel richting Koersel omdat mijn (stief)zoon daar aant sjotten was.
Dank aan Peter die de taak van afgevaardigde heel positief aanpakte, en de reservespeler van het moment veel positieve dingen toe fluisterde.
Ook weer een woord van dank aan de vele vaste supporters, we mogen zelfs het woord "spionkop" gaan gebruiken. Wel in de positieve zin van het woord.
Verslag wedstrijd 13/09/2008 Debutantjes 2002/b - Ham B:
Voor mij was dit mijn eerste officiële wedstrijd als hoofdcoach van de debutantjes 2002/b.
Mijn spelers: - Nick (doelman van dienst) - Steve - Lennearth - Loran - Niels - Ilias (overgekomen van Debutantjes 2003)
Al van het begin tijdens het ontvangst van onze tegenstanders werd ik verontrust door de woorden van één van de afgevaardigden van de tegenpartij. Namelijk wist hij mij te zeggen dat de spelertjes van Ham B bijna allemaal 2de jaars voetballertjes waren. Geen nood, onze mannen en vrouwen weten van aanpakken!! Tijdens de opwarming konden we afkijken dat we nog veel werk hebben in de toekomst. Nu ja, we zijn nog maar pas begonnen. Eens het wedstrijd signaal gegeven werd moest onze ploeg onmiddelijk een tegendoelpunt incasseren via de spits van de tegenpartij. We konden het technisch verfijnde voetbaltallent van enkele spelers bewonderen van de tegenpartij, al leidde dit naar enkele tegendoelpunten. Onze spelers, Loran, steve en Ilias deden al het mogelijke om de tegen doelpunten te minimaliseren. Versterkt door onze doelman Nick, die het erg moeilijk had om zijn doel te vrijwaren van binnenkomende ballen, en onze eigen verdedigers Lennearth en Niels konden we de eerste helft toch goed meespelen. Na de eerste helft konden we van de verdiende rust gebruik maken om even onze tacktiek bij te sturen. We hadden afgesproken om vanaf het begin van de tweede helft direct in de aanval te gaan. Zo hadden we besproken om op aangeven van Loran naar Steve een diepe bal richting Ilias door te geven die dan een trap op doel zou uitvoeren en zo ons het verdiende doelpunt zou afdwingen. "Dat was dus de theorie"..., maar zoals de weergoden ons gunstig waren die dag, werd deze theorie in praktijk omgezet en konden onze voetballers genieten van een welverdiende glorie. Onze stervoetballer Ilias diende dit succes wel te bekopen met twee harde ballen, waarvan één zwaar in de buikstreek terecht kwam en één rechtstreeks zijn gezicht trof. Keihard dat hij is wou hij niet weten van het voetbalveld in mineur te verlaten. "Proficiat voor dat hoor jongen". Al bij al feliciteer ik al mijn spelers voor het vechten en niet op te geven ook al verloren we zwaar. Het belangrijkste is wel dat we een hechte ploeg vormen en dat we samen sterker worden. Natuurlijk wil ik de papa van Ilias, die onze afgevaardigde is, bedanken voor de goede steun en natuurlijk ook onze eigen supporters.