Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Boortmeerbeek (België) en mijn beroep is Studente ergotherapie.
Ik ben geboren op 01/12/1983 en ben nu dus 41 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: judo.
Gisteren veel belovende kennismakimg op de stageplaats, maar de dag zelf was iets heel anders. We zijn naar het strand geweest, maar altijd zwarte opdringerige mannekes. En nee, ze zijn niet charmant. We hebben de supermarkt onveilig gemaakt, just the two of us, zonder bodyguards! En top of de bill was het avondeten. Domada ofzoiets, tzag er gelijk koeienstr*nt uit en was niet lekker. Eindelijk een douche genomen, deze nam plaats buiten en in ons bikini.ZALIG .Ons haar zag er terug een beetje gezond uit. Vandaag was er vis, al wat beter.Onze eerste werkdag in het hospitaal en we werden al direct ingeschakeld, we hebben zelfs promotie gekregen. Hoog geschoold medisch personeel. Chance da die mannekes engels kunnen klappen, meestal verstaan we er geen jota van. Direct gemobiliseerd en gediagnosticeerd. Om twee uur de boeken toe en welle maar wortelen schieten, dan nog zo`n kleine altijd toebab aant roepen (blanke) bijna een mossel gegeven.Tijdens een wandeling op het strand veel belgen gezien.Natuurlijk in een klasse hotel ZONDER beesten,profiteurs en lekker eten!!!! Vandaag zelfs geen ontbijt gekregen, weer kinneke klop, ge moet ons hier zien lopen, juist twee stekskes in veel te grote kleren..
Meer nieuws, belevinissen, ergernissen en andere volgende keer zelfde kanaal, ander uur!
Het is hier de moeite, nu weten we pas wat voor luxeartiekelen wij "Belgie" zijn. Een badkamer hebben, een hygienische omgeving, een WC zonder bruine randen, een ontbijt gezellig met zen allen zonder ongewenst gedierte, een kamer zonder `dodelijke` muggen..... Maar al bij al mogen we niet klagen: we zijn heelhuids aangekomen, vriendelijke mensen, kleine "Messi`s" die ongegeneerd op tstrand hun grote boodschap doen. And most important, we hebben nog al onze bagage, allez da was nu het enigste wat we niet dachten. Maar ze weten beter en willen onze rommel niet!
Misschien een tip voor bij ons, ier doen ze zonder dat je het vraagt nen grondige car-wash van je auto, mits betaling.
Eindelijk een accommodatie gevonden, heel warm, veel te veel muskieten en dat veroorzaakt veel krabwerk! Aankomst: veel te warm, geen oog dichtgedaan `s nachts. Veel vieze beesten en een enorme spin die onze twee zwarte boys niet wouden wegdoen. Dag 1: Pover ontbijt, wel knapperig maar dit viel bij Debby niet in de smaak. We bezochten de boerderij, maar met weinig woorden was het nen betonnen bunker met 2 kamerkes van 3 op 2 meter. De vissershaven hebben we gezien en zeker geroken...De opsteker van de dag was het strand. Warm water en veel zand. `s avonds hebben we traditioneel gegeten. d.w.z. aanvallen en met zen allen in dezelfde pot scharen en tviel ni in de smaak bij duplo..Al 3kg vermagerd. Maar ze heeft het ruimschoots goedgemaakt met koekjes en chinees. Rond middernacht zijn we onder het muskietennet gekropen ( dit helpt niets, volledig overbeten opgestaan). Dag 2: Om half 9 ging het alarm.Debby heeft al 6 beten ontdekt wat wil zeggen malaria is niet ver weg Dan maar wat rondlopen in het park.Lieve bijna opgegeten door een dikke baviaan.Slangen en krokodillen voor een andere keer.De eerste rat gezien in de kakput nabij het huis.Geen zorgen bij ons NOG niet, al kunnen we ons amper wassen en stinken we al gelijk de puttekes hier! Het dinner van de avond was chicken yassa met veel uien. Hopend op beterschap,vanaf morgen starten we in het ziekenhuis liefs Debby en Lieve
PS: binnen vijf weken bij de landing een lekker, gezond en voedzaam ontbijt.
Wij twee studenten ergotherapie trekken binnenkort voor een week of 5 naar Gambia. Nu wij zonnige oorden opzoeken laten we jullie zeker niet achter in het kille'Belgische' winterweer! Door deze Blog proberen we jullie op de hoogte te houden van al onze avonturen bij de bevolking met de krollekes en de zwarte huidskleur. Onze bedoeling is om in de mate van het mogelijke elke dag wat up to date informatie te plaatsen... maar hiervoor zijn we afhankelijk van de internetverbindingen ginder, dus afwachten.
Voor de geïnteresseerden we gaan op 17 november van grond om 11.30 uur!!!
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik ben Debby, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Duplo.
Ik ben een vrouw en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Studente ergotherapie.
Ik ben geboren op 07/05/1982 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: turnen, modellenwerk.
maar dit viel bij Debby niet in de smaak. We bezochten de boerderij, maar met weinig woorden was het nen betonnen bunker met 2 kamerkes van 3 op 2 meter. De vissershaven hebben we gezien en zeker geroken...De opsteker van de dag was het strand. Warm water en veel zand. `s avonds hebben we traditioneel gegeten. d.w.z. aanvallen en met zen allen in dezelfde pot scharen en tviel ni in de smaak bij duplo..Al 3kg vermagerd. Maar ze heeft het ruimschoots goedgemaakt met koekjes en chinees. Rond middernacht zijn we onder het muskietennet gekropen ( dit helpt niets, volledig overbeten opgestaan). 
Dan maar wat rondlopen in het park.Lieve bijna opgegeten door een dikke baviaan.Slangen en krokodillen voor een andere keer.De eerste rat gezien in de kakput nabij het huis.Geen zorgen bij ons NOG niet, al kunnen we ons amper wassen en stinken we al gelijk de puttekes hier! Het dinner van de avond was chicken yassa met veel uien.
Tijdens ons SOS-etentje
