Aangezien we bijna dagelijks skypen blijft er weinig over om nog over te bloggen... Ik heb gelukkig een aantal foto's genomen van onze bezigheden. Die zeggen natuurlijk veel meer. Van Gert zijn werkkunsten bestaan er geen foto's. Helaas. Toen ik hem belde voor het wasmashien-probleem zei hij dat ik de filter eens moest open draaien. Daar kreeg ik natuurlijk geen beweging in. Hij zei toen dat ik dat met een tang moest proberen. Ik ging er daarom van uit dat het normaal was dat ik het niet open kreeg. Maar natuurlijk toen gert hier was draaide hij er eventjes aan en het was open. Ik heb hem zelfs geen enkele spier zien opspannen. Ik moet nu een vervangstuk halen in de warashop en dan komt hij dat volgend weekeind er weer in steken. Hopelijk is het dan opgelost. Hij was niet helemaal zeker. Ondertussen ga ik dringende zaken wassen bij oma. Arne en ik kunnen nogal wat vuil maken... Vooral handdoeken natuurlijk. Die stinken nu echt wel heeeel snel. Stel je voor dat we vanaf volgende week misschien lekker riekende handdoeken hebben?! Paradijs! Wij zijn dat niet meer gewoon! We gaan denken dat we in een 4 sterren hotel zitten! Riet en Greet zijn op visite geweest. Fijn! Riet heeft het proclamatie-probleem opgelost! Ze stelde voor dat ik met Kenneth, Greet en oma ga. Ze zei dat ze het niet erg vonden om thuis te blijven, dat ze alleen maar wilde dat ik niet alleen ga. Ik vind het een beetje een vervelende situatie, maar ik geloof haar. Oma zal allesinds blij zijn. Ik ga het haar dadelijk vertellen. Die was al aan het opsommen geweest bij wie ze allemaal niet op de proclamatie was geweest... Danku Riet! De kotbaas heeft nog steeds niets laten weten... Morgen is "de deadline". Het begint een beetje te storen in de gang... zoals je kan zien. We moeten steeds kiezen welke deur we blokkeren. Die van u, van arne of de geheime kast. Arne is gisteren in jouw bed gaan slapen. Nu kunnen we niet in de geheime kast. Deze morgen heeft Arne alles op zijn eentje gedaan! Ik ben zooo trots! Ik was een beetje met een bang hart vertrokken... Kenneth is vandaag terug begonnen. Die moest dus om half negen in diest zijn. We hadden overlegd hoe we dat zouden kunnen doen. Het plan was dat Kenneth en ik om kwart na zeven vertokken en op dat moment zou arne dan de douche in gaan. Ik had een wekkertje gezet zodat hij er op tijd zou uit komen. De cornflakes stond al klaar. Om kwart na acht was ik dan terug en konden we vertrekken. Ik was er niet gerust in dat hij op tijd de douche zou uitkomen... niet bepaald Arne zijn sterkste kant. Maar heb ik mij even grandioos vergist! Toen ik thuis kwam was hij gewassen, had hij gegeten en had hij zelfs de keuken weer opgeruimd! We waren zelfs vroeger dan anders! Hij had het wekkertje wat vroeger gezet zodat hij nog kon treuzelen! Amai! Maar geen zorgen! Het mamaskindje in ons overheerst de plantrekker!