Hier ben ik weer met een volgend bericht over de laatste liefde van mijn moeder.
Ik heb nu al enkele hoofdstukken gelezen. In heb begin vond ik het moeilijk om mee te zijn met het verhaal. Het deel dat ik heb gelezen gaat over Martine die in haar gedachten is aan het denken. Het springt van het ene op het andere vind ik. Het ene moment gaat het over het vroegere leven van Martine, voor ze Wannes leert kennen. En dan gaat het plots over Jimmy van hoe het komt dat hij nog niet kan zwemmen. Dan gaat het weer over Wannes die een vakantiebestemming bedenkt. Ook wordt er de achtergrond geschetst waar het verhaal in afspeelt, dar er bijvoorbeeld crisis is, de oorlogen, de nieuwe technologie, . (Martine is de moeder van Jimmy en Wannes is de nieuwe vriend van haar en stiefvader van Jimmy).
Er wordt verteld via flashbacks en ook in het verleden tijd. Er wordt hier en daar al iets gezegd maar nog niet veel. De auteur het hij zij vertelt standpunt gekozen. Dat merk je door dat er geen ik wordt gebruikt.
Algemene indruk: De laatse liefde van mijn moeder.
Hallo
Dit is mijn eerste bericht op mijn weblog.
Ik heb net eens het boek bekeken en door gebladderd. Er zijn enkele dingen die me meteen opvallen. De cover van het boek heeft een sobere uitstraling en verteld volgens mij niet veel over het verhaal zelf. Misschien zal deze mening later veranderen als het boek uit is of ik een deel heb gelezen.
De roman is verdeeld in twee delen; I en II. Deel I is het dikste stuk van het boek en deel II is slechts enkele bladzijden en bestaat uit maar een hoofdstuk. Wat ik heel ongewoon vind is dat elk hoofdstuk niet wordt aangetoond met een ondertitel, nummer of ander kenteken. Elk nieuw hoofdstuk wordt aangekondigd met een derde van de pagina witruimte.