Blog 4/06/2016
Gisteravond uitgedost in de blousons van Mercedes, die ons
door de werkgever van Leo ter beschikking werd gesteld, naar het restaurant La
pentiere waar ons een heerlijk diner wachtte.
Vrolijke bende waar de vriendschapsbanden tijdens het nakaarten weer wat
strakker aangehaald werden. Spijtig dat Daniël vroegtijdig naar zijn kamer
moest wegens teveel pijn in de nek als gevolg van zijn val en de daaropvolgende
operatie. Door een relatief goede nachtrust kon hij er vandaag weer tegenaan.
Vanmorgen verlieten De Krakken ruim een kwartier voor het voorziene
vertrekuur onder een grijze lucht het hotel Les Paturelles weg naar onze
volgende bestemming: Chelles.
Deze rit zal menig Krak niet licht vergeten. Liefst een
dikke 1100 hoogtemeters kregen ze voor de kiezen. Rond de middag hadden de
begeleiders een mooi plekje gevonden voor de lunch. Alles werd opgesteld, tafel
gezet, spek gebakken, alle stoeltjes klaar gezet voor de slaven van de weg en
dan
bleek dat de fietsers een andere weg genomen hadden. Zij stonden een
10-tal kilometer verder op de begeleiders te wachten! Zo moesten deze laatsten
alles in no time inpakken en zich naar de fietsers haasten, waarvan er al een
paar de slapte kregen van de honger.
Enfin, uiteindelijk viel alles in de juiste plooi en kon iedereen er weer
tegenaan. Ook al diende Twan zijn kontje extra te soigneren voor het tweede
deel van de rit. Als je daar meer van wil weten, vraag het hem dan liefst zelf
maar. Ik ga hier niet in detail.
Voor een aantal deelnemers was het toch een opluchting toen
het einddoel bereikt werd. Onderweg werd serieus wat afgezien zoals ze dat in
wielerkringen zeggen.
Als afsluiter stuurde Marc de fietsers zelfs nog een zogenaamd verkorte weg op
die dan nog buitengewoon steil bleek te zijn. Hij werd er van verdacht dit
opzettelijk gedaan te hebben. Niets was minder waar. Nee echt niet, het was er
niet om gedaan! De gps gaf deze weg op, maar die was verboden toegang voor de volgwagen!
Geloof je dit niet, kom het maar controleren! Twan moest zelfs van de fiets uit
vrees dat zijn versnellingsapparaat het zou laten afweten.
Eind goed al goed. Komen wij aan in een prachtig gebouwd
hotel waar het eten bovendien uitstekend is, en de sfeer onder de deelnemers
alweer prima blijkt.
Morgen meer nieuws
Marc





|