Zoals een aantal onder jullie al gemerkt hebben op sociale media of omdat ik over bijna niets anders meer kon praten de laatste weken (mijn excuses daarvoor hihi) ben ik eind maart naar het prachtige Lanzarote geweest voor 12 dagen, samen met een aantal ploeggenoten van SMO-Specialized Triatlon Team.

Waarom Lanzarote? 

Het is eigenlijk een perfect eiland om aan triatlontraining te doen: 25 m zwembad in ons hotel, 50 m openluchtzwembad (zalig!!!) in hotel Barcelo op wandelafstand, fietsvriendelijke wegen die de benen goed trainen door wind en hoogteverschillen en bestuurders die meestal naar het andere baanvak gaan als ze fietsers inhalen, en onverharde loopparcours die net achter ons appartement passeerden, en niet te vergeten: ZONZONZON! Kortom de perfecte locatie om in goed weer en gezelschap aan de conditie te werken!

En Michael had ook voor een goedkoop verblijf gezorgd niet te vergeten, want geef toe: 12 dagen half pension voor 350 euro per persoon, veel goedkoper ga je niet vlug vinden!

Doordat niet iedereen evenveel vakantie kon nemen, zijn we in twee schuifjes afgereisd: woensdag zijn we met 10 mensen vertrokken, de zaterdag zijn daar nog 5 mensen bijgekomen, zodat we het grootste deel van de vakantie met een mooie groep van 15 waren, waarvan 8 atleten.

Ook familie was meer dan welkom waardoor Michael en Luco hun gezin meebrachten en ook Michaels schoonouders genoten van een welverdiende vakantie. Ook de familie heeft zich niet verveeld, want terwijl de atleten gaan trainen waren, was er altijd wat te doen aan het zwembad, in het centrum van het stadje waar we gelogeerd waren (Costa Teguise), langs de dijk, in zee of tijdens een bezoekje aan mooie plaatsen op de rest van het eiland. Onder andere een dierenpark, een waterpark en El Golfo werden aangedaan op hun tripjes.

Na de training amuseerde de hele groep zich natuurlijk samen. Getuige daarvan het gezamenlijke ontbijt en avondmaal, aperitieven voor het avondeten, twee bezoeken aan de plaatselijke markt, padelavond, bowlingavond, terrasje,...

Doordat er zowel toppers, jeugd als recreanten onder de atleten waren, hebben we ons opgesplitst in niveaugroepen, waarbij er bij de toppers rekening werd gehouden met individuele schema's. Zo zorgden we ervoor dat de jeugd soms iets vroeger terugdraaide om niet te diep te gaan, en gingen anderen (he Alexis) soms nog een stukje bijtrainen om aan de beoogde trainingstijd te geraken.

De recreanten (Bieke, Luco en David) werkten hun trainingstochtjes ook op eigen niveau af waarbij altijd gewacht werd. Samen uit, samen thuis! En er was ook af en toe tijd voor een terrasje tijdens de training natuurlijk! 

Kortom dit was alweer een meer dan geslaagde stage. Hopelijk volgend jaar meer van dat en opnieuw met een mooie groep, want er wordt met ieders niveau rekening gehouden, van jeugd over recreant tot topper. Laat u daar vooral niet door afschrikken!

Nog wat gegevens over mijn stage persoonlijk: 17 km gezwommen, 550 km gefietst, 50 km gelopen en ontelbare keren gelachen en genoten.

Davide