Zondag 31 augustus stond mijn tweede volledige triathon van het jaar op het programma: na de Ironman van Lanzarote was het de beurt aan de Challenge van Vichy, een wedstrijd met een veel kleinere naam, maar met een leuke en goede organisatie en toch ook 750 man aan de start van de volledige afstand!
Voorbereiding:
In de aanloop naar 31 augustus heb ik alle trainingen op een goeie manier kunnen afwerken, zonder lichamelijke klachten:
Voor de wedstrijd was er nog een stage gepland van 15 tot 25 augustus in de Ardennen. Gezellig samenzijn met wat vrienden, maar ondertussen ook de laatste zware trainingen afwerken in een prachtige omgeving.
Door de goede trainingen in de ardennen voelde ik dat de conditie goed zat. Zeker de fietstrainingen op de ardennenhellingen toonden aan dat ik goed vooruit kwam op toch wel pittige omlopen. Dit werd bevestigd in Vichy toen we woensdag het parcours gingen verkennen.
Bij het zwemmen had ik geen slecht gevoel, maar ik haalde net niet de tijden van voor Lanzarote.
Het lopen ging ook naar wens in de ardennen. De duurtrainingen kon ik afwerken aan een goeie 11 km per uur. Niet top, maar beter dan voor Lanzarote, had ik de indruk.
Wedstrijd:
De wedstrijd zelf dan: het zwemmen was minder duw-en trekwerk dan in Lanzarote. Ik had direct het gevoel dat ik in een goed tempo begonnen was dat ik wel tot het einde kon volhouden. Ik kwam na 34 minuten door en eindigde na 1u10. Stilletjes hoop je op beter, maar het gevoel voor de wedstrijd loog niet. 1 minuutje trager dan in Lanzarote, maar geen klop op mijn neus gehad en geen wasmachine en geen zeewater, dus ondanks dat ik geen tegenslag had nu, toch wel een wat mindere zwembeurt dan in mei.
Eens ik op de fiets zat, was het wat zoeken naar een goed tempo. De benen voelden niet super aan, maar dat zal wel aan het parcours gelegen hebben, dat de eerste 25 km van elke ronde (van 90 km) goed op en neer ging. Ik werd nu en dan voorbijgestoken, maar ik had de indruk dat ik toch meer mensen inhaalde dan andersom. Met een hartslag constant tussen 140 en 145, en een tweede deel van de omloop die mij beter moest liggen want vlakker, zat het toch niet slecht.
En inderdaad, eens we op de vlakkere stukken zaten, merkte ik dat ik een grotere versnelling kon trappen dan vooraf gehoopt. Na 1 ronde kwam ik door in 2u35 fietsen. De tweede ronde was een stukje trager, ook omdat ik de laatste 10 km goed getemporiseerd heb als voorbereiding op de marathon. Fietstijd 5u20 waar ik heel tevreden mee was! Het ardennengevoel loog niet!
Het lopen ging aanvankelijk heel goed. Ik zat direct in een redelijk tempo, maar na een paar kilometer begon mijn maag dienst te weigeren. Een uur voor de loopstart had ik nog een energiereep gegeten van w-cup omhuld met chocolade (ik eet die heel graag en had expres eentje overgelaten om laat op te eten zodat ik nog eens iets lekkers achter de kiezen kon steken), maar die werd blijkbaar niet goed ontvangen door de maag, met als gevolg dat ik na een kilometer of 4 mijn maag eens heb moeten leegmaken. :twisted:
Om alles terug op zijn plooi te laten komen, ben ik een half uurtje gestopt met eten en drinken, en nadien sloeg de maag terug aan.
Een klein beetje verval tijdens de marathon, maar dat bleef beperkt: rondetijden 55',1u02', 1u06', 1u06'. Totaaltijd 4u08 en geen blaasproblemen zoals in Lanzarote!
Daardoor een eindtijd van10u47'57" of plaats 171 van 750 starters, of een kleine twee uur beter dan Lanzarote (natuurlijk is het fietsparcours niet te vergelijken!) en een half uurtje beter dan mijn vorige PR van in Zurich (11u14).
Nu staat nog de halve triathlon van Damme op het programma (zaterdag 20 september, start om 10u, aankomst iets voor 15u). Allen daarheen als je eens een toffe dag wil beleven!
Groeten, Davide
|