ERVARINGEN IN ROME 12/13 EN 14 JULI + FEESTNACHT 15 juli
Beste vrienden, hierbij relaas van mijn verblijf in Rome. Zondag 12 juli ben ik mijn vrouwke gaan ophalen samen met vriendin Christine aan het station . Blij weerzien en installatie in het hotel. Sigtseeing in Rome. Serieus wat afgestapt. Ge wilt toch wat zien ook he. Voorbij de Trevi fontein, in de winkelstraat Via dei Condotti kwamen we de Italianen tegen en kon mijn vrouw met hen kennismaken. Afspraak voor het afhalen van ons testimoniun s' anderdaags om 0930 u aan St Pieter. Zwaar vermoeid in bed, en er weer vroeg uit om zeker bijtijds op punt van afspraak te zijn. Eerst weer de controle door en daar was Saskia, de Rotterdamse pelgrim ook al. Dan vonden we na enig zoekwerk de contactplaats. Ondertussen waren we al in het deel van het Vaticaan dat niet voor het publiek bestemd was. De priester die mijn testimonium moest opmaken communiceerde met mij in het Duits. Ik mocht mijn ervaringen van mijn rometocht kort neerschrijven in het pelgrimsboek. Ik ben er ingeschreven onder nr 1313 op 13/7 (vertrokken 13/4).. Dan moesten we terugkomen tegen 1220 uur, om samen met de andere pelgrims, het graf van Petrus te gaan bezoeken. Terplekke, op een niet voor het publiek toegankelijke plaats - de plaats waar Petrus geschriften had achtergelaten nog een kleine plechtigheid, en daarna kregen we ons pelgrimstestimonium, het bewijs van onze tocht. Daarna elkaar geluk gewenst en het Vaticaan verder bezocht. Als je ooit naar Rome gaat, niet vergeten de koepel in het Vaticaan te beklimmen en een must is ook het bezoek aan de Sixtijnse kapel. Dinsdagmorgen afspraak bij Pater Hugo VANERMEN in de Via del Sudario voor een bezoek aan de Koninklijke Belgische Kerk in Rome - Sint-Juliaan . Een interessante uitleg over de rol van de St Juliaankerk gedurende de eeuwen voor de Belgische pelgrims. Het is zo dat vanaf 1624 nauwkeurig alle namen werden genoteerd van de belgischr pelgrims die hier passeerden (Dus Marcel - Rector VANERMEN wou voor die 2 pelgrims (17..) uit Lokeren zeker de gegevens opzoeken als men hem de correcte namen en jaartal overmaakte (sangiuliano@mclink.it) Terplaatse was ook Erik, van de Vereniging voor Romeliefhebbers en tevens free lance journalist. een artikeltje over mijn pelgrimage zou door hem opgemaakt worden. De rest van de dag werd ook besteed aan bezoeken van bezienswaardigheden. S'avonds de terugvlucht en pas tegen 0115 thuis. Ik verschoot mij een ongeluk toen we thuiskwamen. Heel mijn huis was versierd. Een levensgrote pop - pelgrim met rugzak , trekkingsschoenen en al - stond in mijn overal bevlagde tuin. Een hoop vrienden zaten in mijn garage te wachten op mijn komst. De feestvreugde zat er al in, want ze wachtten al sedert 2200 uur op onze komst en ze hadden zich al te goed gedaan aan (meegebrachte) dranken, champagne, cava, vaatje bier, wijn... Het waren vrienden uit de Sint Jozefstraat, buren dus, vrienden van de KWB, van de berggeiten, ...allee het was de kers op de taart zulle. Ik kreeg terplaatse een medaille en een kroon. Na de champagne heb ik mij dan gulzig aan frisse Duvel begeven. Er werd gedanst, gezongen, en uiteindelijk toen de laatsten huiswaarts keerden (knoem geen namen maar ze zijn van "d'ou moore"), konden we eindelijk - zwaar vermoeid in ons bed duikelen. 's Anderdaags kon ik mij dan amuseren met het ontmantelen van de feestversiering en kreeg ik in de voormiddag alweer vrienden over de drempel. ZO'N ONTVANGST, DAT IS GEWOON PRACHTIG. De fotookes zend ik in de loop van de dag, want nu rijden we om ons kleinkind YUDITH groetjes
Beste vrienden, met een overgelukkig hart mijn relaaske van de laatste trip tot en de eerste belevenissen in Rome. Vannacht, werd ik wakker van een licht doffe knal. Het waren blijkbaar mijn darmen die de opgekropte gassen - en de absolute stilte niet langer konden bewaren. Weet je nog, mijn berichtje van gisterenavond , er werd ons absolute stilte opgelegd. Enfin, om 0615 uurvertrokken richting Rome. Niet in korte broek, maar met lange broek, anders mochten we Sint Pieter niet binnen. De via Franchigenaweg leidde ons naar een natuurpark hoog boven het stadscentrum van Rome, door de Italianen, " de dief" bijgenaamd, in al zijn grootsheid konden aanschouwen. Dan via zijweggetjes en paadjes de hoofdstraten dwarsende, recht naar ons doel ! Nadat mijn Italiaanse vrienden en ik elkaar omhelst, gekust, en gefeliciteerd hadden met onze prestatie, zijn we zo fier als een gieter, elkaar in rij omarmd, het plein voor het Vaticaan opgestapt. Aldaar moesten we ons stempelken ophalen, bewijs van onze aankomst. En dan...... ja dan begon de mizerie, in de rij aanschuiven voor de controle. Het zwitsers mes dat mij destijds 60 euro kostte werd "geconfisceerd" door de beambten aldaar: Mijn italiaanse vrienden probeerden uit te leggen dat we pelgrims waren en we niet anders konden dan ons "huis" met alles erin op onze rug dragen: No way zunne, de enige oplossing, afgeven. Franco zei me dat hij het wel ging regelen. Hij nam alle messen mee en moest van de controle naar een bepaald punt: Hij kwam terug, kvroeg hem mijn ticketje van deponatie en hij zei mij - alles is op zijn italiaans geregeld - no worry... Stempelke gekregen, st pieter zijn voet gekust en wens gedaan en dan hoorden we dat er geen priester was om ons attest van pelgrimage op te maken, en of we maandag dan eens konden terugkomen... arm italie .. Terug naar de controle, Franco kwam zonder min mes terug. Dan kwam het uit, hij moest alle afgegeven spel in een vuilnisbaK "van inbeslagname" dumpen en het er nadien zelf uithalen. Franco had wel zijn goedkoop meske terug, maar in de plaatse van mijn gereedschap lag er nog zo n prutsding. Bah - 2000 km zorg dxragen voor je gerief en dan wordt het op je bestemming nog gepikt. Enfin, ge moet niet denken, beste vrienden dat dit mijn pret zal bederven - het is het einde van de wereld niet. Daarna kwamen we, zo n 4 km verder bij de zusterkes terecht, die ons innig omhelsden en onze slaapplaats wezen. Kheb hier ook al na 15 minuten een slipperke gemaakt, ttz, bij het uitstappen uuit de douche schoof ik uit, en maakte ik een serieuze plof op mijn zijkant. Gelukkig is er nog wat vet over mijn heup, en zal het wel niet erg zijn peis is. Allee, ik was te gelukkig om hier te zijn, tis hier blijkbaar mijn dagje niet. Niettegenstaande die kleine tegenslagen beste vrienden, kan niets mijn goed humeur bederven WANT IK HEB MIJN MISSIE VOLBRACHT !
De volgende dagen, maar ik moet eerst thuis zijn he, krijgen jullie zeker nog wat fotookes van Rome, krijgen jullie ook via mn blog het resultaat van de akabe actie : wat bracht dit op enz. Het belangrijkste wat ik - nu in mijn euforische stemming aan jullie wil meedelen is : B E D A N K T ! - voor de financiele steun voor akabe - voor de morele steun aan mijzelf dmv, tf, sms, enz - voor de extra ondersteuning die ik daadwerkelijk op het "terrein" in Belgie, Frankrijk , en in Italie mocht ondervinden - voor de gastvrijheid in gastgezinnen in Belgie en Frankrijk. Ik denk hierbij speciaal aan mijn eerste gastvrouw, en mijn gastvrouw in Doornik : thanks , jullie waren steunpilaren ! - voor de dagelijkse steun van mijn vrienden, buren, kennissen via tf, mail of sms doorgegeven De reacties op mijn blog gaven mij een dikke steun, ook zeker die van mensen die ik niet kende MERCI !
Een ding is zeker, oke, ik ben een doorduwer, maar ik zou dit niet gekund hebben zonder de daadwerkelijke steun van mijn vrouwke. Ik ben mijn Nicolleke dus heel dankbaar dat ik dit mocht meemaken zulle. Vrienden, kmoe sluiten, kmoe nog drie km lopen voor ik bij de nonnekes terug ben anders geen eten ps . bewijs van aankomst in tweede berichtje
Beste vrienden, met betraande ogen zit ik hir nu mijn verslagske te schrijven: Khad natuurlijk eerst alle reactiekes gelezen en die laten mij niet onberoerd zulle, en dan nog een benefietavond ! amaai, amaai, amaai Gistermorgen hebben we dan ontbijt gekregen van dezusterkes : een klein beteke koffie, een potje confituur en enkele petit beurkes . Niets meer Vroeg vertrokken richting Campagnano. Het werd een reis met hindernissen zulle : Chezzy stelde op gegeven ogenblik vast dat ze haar bril ergens verloren was. We waren dan al 14 km verder....in MONTEROSI. 3 km voor haar ontdekking hadden we ons tegoed gedaan aan verse vijgen. Dus daarheen op zoek naar haar bril. Niets: Gebeld naar de nonnekes . haar bril lag daar nog: De twee vrouwen dan met de bus terug terwijl Franco en ik ons op de piazza op een bank uitstrekten. Enfin rond 1100 uur konden we dan eindelijk onze tocht verderzetten, we liepen eerst 3 km verkeerd, zodat we na 34 km i CAPAGNANO toekwamen. Overnacht in parochia. Brachten ons terplekke eten. Vanmorgen om 0615 uur al vertrokken bestemming LA STORTA: Zoals gisteren hebben we ons vandaag tegoed gedaan aan het fruit aan de bomen . vijgen, appels, peren, braambessen, en blauwe pruimen . heerlijk !Prachtig pad, maar de aanduiding laat te wensen over, dus nog een paar km verkeerd en dan moesten we door een rivier. De "brug werd daar gevormd door een boomstam, eenautoband, rotsen... We raakten gelukkig min of meer droog aan de overkant, en onderweg vonden we een paar koele waterbronnen. Een eerste poging om vanavond bij de zusterkes te slapen mislukte, ttz, hebben we zelf niet gewild : 25 euro voor een bed is ons teveel. We mochten wel voor 10 euro op de grond slapen als we wilden... (dus 10 euro voor de douche) Ondertussen had ik mijn credencia ter bestempeling al afgegeven aan da nonneke, en toen ik de prijs hoorde, mocht ze ook haar stempelke voor zichzelf houden: Voor 10 euro hebben we nu wel een bed bij de zusterkes POVERELLO, maar daar kregen we ons les gespeld : SSSST -absolute stilte ! Kben nog vergeten zeggen dat ikeergisteren de Rotterdamse kinderarts en pelgrim Saskia ben tegengekomen. Deze vrouw is duidelijk de stress kwijt die ze in het begin droeg toen we voor het eerst elkaars pad kruisten. We hebben samen lekker gegeten. Kwil hierbij ook nog wa gratis reklame maken voor de PANIFICIO-BAR van de familie FORGHIERI uit MONTEROSI. Toen ik daar binnenging voor een koffie en een broodje, moest ik van die dame helemaal niets betalen : "omdat ik een pellegrino was" ! Haar echtgenoot heeft een fotooke gemaakt samen met mij en Franco. Zoals je zult zien op de foto voel ik me in Italie al helemaal thuis en sta ik achter de toog.. Aja van die laatste loodjes gesproken : die wegen inderdaad zunne : 39 km vandaag en 618 stijgmeters.
MORGEN IN ROME : ik kan het nog altijd niet geloven zulle. MORGEN IN ROME . stop ik efkesmijn waterdieet van een week, en zal ik dat zeker vieren ! Ik zal morgen zeker een fotooke maken ten bewijze van mijn blijde intrede aldaar.
SPECIALE DANK voor de ondertussen aan AKABE overgemaakte 350 euro door mijn ex collega s van d"eigendommen in Dendermonde SPECIALE DANK voor de woorden van steun - DIT WAS VOOR MIJ EEN ECHTE STEUN !!!!!!
Ciao Arrivederci sluukes Danny ps . fotookes apart
Tja beste vrienden, ietske verder gestapt dan we gedacht hadden : we zijn gestopt in Sutri, em slapen voor 20 euro bij de zusters Karmelitessen. Een anekdoteke van gisteren, ik liep nog wat te slenteren in het oude stadsgedeelte toen ik een beenhouwer zag met een stand met PORCHETA. Kvroeg of ik een fotooke mocht nemen van zijn lekkernij en hij riep daarvoor zijn collega. In ruil voor mijn fotooke kreeg ik een groot pak met lekkere porcheta. We hebben er gisterenavond met zijn vieren van gesmuld !, en ik moet zeggen, de spaghetti pommodore die Eugenia had klaargemaakt was heel lekker. Weeral een zeer mooie trip achter de rug vandaag en volop fruit eten : verse vijgen, blauwe en gele pruimen a volonte. Dit was voor mij stillekesaan noodzaak want met die dagelijkse deegwaren en brood begon ik al kleine bollekes te kakken. ... I Allee, morgen al donderdag en ik zie het einde naderen ze groetjes Danny
Beste vrienden, na 25 km heelhuids toegekomen in VETRALIA, ook weeral zo,n typisch ommuurd stadje, waar we in de parochia van san francesco kunnen overnachten. Nadat mijn vrienden de Italianen het punt van vertrek in Viterbo eindelijk gevonden hadden (voor mij is dat peanuts met mijn gpske he), zijn we samen vertrokken. Kort na vertrek wilden de dames perse hun vooropgestelde parcours volgen dat volgens mij, voor moeilijkheden zou zorgen. De makkelijkste oplossing langs de meest aangewezen paden werd weggewuifd, en tja, een paar kilometerkes verder wees de via francigenapijl ons in de richting van een groot, 2 meter hoog ijzeren hekken dat met hangslot dichtgemaakt was. Het (alternatieve) pad wees die richting uit, dus dan maar over het hekken he. Dat ging niet zomaar zulle. Eugenia, de meest lenige van de drie gepensionneerde italianen klom erover, terwijl franco haar de rugzakken aangaf. Als laatste klom ik over het hekken, en de dames verzekerden mij een zachte landing door mijn achterwerk te ondersteunen.... enfin goe gelachen, maar wat zou er gebeuren als we even later nog zo n opstakel tegenkwamen ? Ik maakte mij blijkbaar meer zorgen dan die italianen, en gelukkig waren de volgende afsluitingen maar een metertje hoog, evenals het onkruid waar we doormoesten. Enfin tenslotte kwamen we op een mooi pad, jawel datgene dat ik in den beginne voorgesteld had..... Franco moest er mee lachen, en zegde dat de vrouwen altijd gelijk willen hebben (ik ga hier gene commentaar op geven zulle , misschien ben ik anders wel de helft van nijn blogvrienden kwijt..(hihi) In de parochia werden we hartelijk ontvangen met ijskoel water en heerlijk koele watermeloen. De slaapplaatsen , douche en toilet zijn wel wa minder. Eugenia heeft het toilet onder handen genomen met bleekwater , zodat we nu toch een andere geur hebben. De douche bevond zich in een lokaal in een gang net naast de zijingang van de kerk. Jullie moeten ook weten dat de douche, zoals op zovele plaatsen gewoon in hetzelfde plaatsken als het toilet is, met een afloopke in het midden. Dus na de douche, is het toilet, de wastafel enz kleddernat, en meestal kan de afvoer het water niet slikken en komt het omhoog tot je geen enkel droog plekje meer hebt. Nu is er gerief genoeg aanwezig om te koken, en mijn italiaanse vrienden gaan dat dan ook doen, eerst pasta met pommodoro en dan een gerecht met kip. Vanmiddag heb ik ook ondervonden hoe lekker PORCHETA is. Dit is gegrild speenvarken , waarvan ik een schelleke tussen een lekker broodje oppeuzelde. Trouwens die dunne lange broden zijn verrukkelijk. Ik stuur maar 1 fotooke mee omdat ik nog niet zoveel gefotografeerd heb. Eerlijk gezegd wordt ik het een beetje moe en tel ik de dagen af. Er resten mij nog minder dan 100 km naar Rome JOEPIE ! De reisroute wordt (op voorstel van de dames) gewijzigd : morgen woensdag van vetralia naar capranica (ong 20 km maar tamelijk moeilijk parcours donderdag van capranica over sutri naar compagnano di roma ong 25 km vrijdag naar la storta ong 23 en dan zaterdag de rest tot in st pieter Allee, kga is gaan kijken of ik niet moet helpen met papatten schillen.... groetjes BEDANKT VOOR DE VELE REACTIES !!!!!!!!!!!!!!! dANNY
Beste vrienden, ben helemaal niet van de aardbol verdwenen zulle. Ik heb alle dagen mijn uiterste best gedaan om IP punt te vinden maar, in BOLSENA was winel gesloten wegens virus, gisteren was er helemaal niets open in M ONTEFIASCO, en nu eindelijk heb ik in VITERBO waar ik vandaag toegekomen ben een pc gevonden. Alles gaat goed met mij, juist nog wa kleinere bleinen , maar dit is enkel de kwestie van compeed te vinden, en dat ga ik hier straks proberen. Ze hebben hier een italiaanse versie, is goed, maar voor 1 dag, en als guw kousen uittrekt, komt da spul ook mee. Keb twee dagen achtereenvolgens bij de nonnekes geslapen. Na mijn pelgrimsverhaal verteld te hebben aan een van die 4 nonnekes die er nog resten, een non die perfect franstalig is, gaf ze mij een extra reductie, wreef eens lief over mijn wang, en ze verzekerde mij dat ze mij ook nog een ontbijt ging prepareren , wat ook gebeurde. Ondertussen stap ik terug mee met die drie itALianen, Franco, Chezzy en Eugenia: Chezzy, allee, ze noemt in feite Cesarina, heeft enorm veel last aan haar voeten. Da arme mens ziet enorm af en een grote teennagel is aant lostkomen. Ze is dus vandaag met de bus gegaan: Kweet niet of ze echt nog verder kan. Kheb haar al pijnstillers en van alles gegeven, maar het helpt niet echt. Vandaag logeren de itALIANEN in een BenB terwijl ik in een parochia in een slaapzaaltje overnacht. Da spel ging hier maar later open, omdat de moeder van de pastoor een verschrikkelijk moeilijk mens is. Haar zoon was er niet, en daarom mocht ik er niet in. Zelfs mijn rugzak mocht ik niet afzetten terplaatse, wat betekende dat ik hier voor een beetje te kunnen rusten, nog noodgedwongen rondgedwaald heb in de stad. Ten einde raads ben ik dan maar terug naar de parochia, in de kerk gegaan, waar ik OLH om hulp vroeg. OLH heeft mij hier nog nie in de steek gelaten zulle, en een paar tellen later kwam er een jonge negerpastoor binnen aan wie ik mijn probleem vertelde, en een half uur later had ik mijn slaapplaats tegen donnatio. Gisteren en vandaag zeer mooie wandelpaden, midden in de natuur. Vandaag slechts 22 km en gisteren 20 : Gisteren wl 600 stijgmeters ze. Ondertussen kunnen we al genieten van sommige vruchten onderweg, zo een tomaatje dat al rijp is, is niet te versmaden, nog regelmatig overvolle kersenbomen en er zijn al enkele vijgen rijp aan de bomen: Jammer, maar de kiwi s zijn al groot maar nog nie rijp.... Telkenmale ligt onze slaapplaats in het oude of medievale stadsgedeelte : de sfeer van het oude italie ! Bij de fotookes zie je oa, het meer van Bolsena, een zichtje op het meer vanuit montefiascone, en je ziet mij ook samen met franco op een authentieke romeinse weg waarop we regelmatig lopen: Ondertussen ben ik aan mijn laatste week begonnen, en ik begin serieus af te tellen Omdat ik denk dat ik ondertussen mijn geest wat gezuiverd heb, ben ik voor de laatste week , tot ik in Rome aankom ook bezig met mij vanbinnen ook te zuiveren, met een waterregime. Nie dat ik tevoren zoveel dronk, maar een verstervingske kan gene kwaad he. Kzal er in Rome er zeker ne goeien op drinken ze. Nornaal arriveer ik in rome op zaterdag 11/7 en mijn vrouwke komt op 12/7. Als ik me niet vergis, heeft mijn nicolleke een avond-terugvlucht geboekt op 14/7. Enfin, kga ermee stoppen en in een apart berichtje stuur ik een paar fotookes PS : THANKS VOOR JULLIE REACTIES !!! Danny
Danny
